the salvatore girl

"μας έστειλαν σημείωμα.."

"Άρη έλα ξύπνα έντεκα πήγε.." άκουσα τον Στέφαν να μου λεει..

"Οκ..τώρα σηκώνομαι.." είπα και έφυγε..

Άλλη μια άσκοπη μέρα..

Χωρίς κανένα νόημα..

Προπόνηση και κλάμα..

Πήγα στο μπάνιο δεν θα σας πω και τι ακριβώς έκανα!

Ντύθηκα..κάτσε..φόραγα ήδη ρούχα..χτες δεν έβαλα πιτζάμες..γιατί δεν έβαλα πιτζάμες?

Αχ θεέ μου που είναι το μυαλό μου..

Α ναι σωστά..στην Βανέσα..

Πήγα κάτω στην κουζίνα και είδα τον Ντέιμον να κάνει ομελέτα..

Ακόμα θυμάμαι την δημοσίευση του Στέφαν..

"Ορίστε" είπε ο Ντέιμον και μας έβαλε να φάμε..

Κανένας δεν έχει όρεξη να μιλήσει..

Εγώ ούτε να φάω..

Έφαγα λίγο και πήγα στο δωμάτιο..

Πήρα το κινητό μου και όλα αυτά και ξανά πήγα στην κουζίνα..

"Εγώ πάω στην Αλέξα να δω τι κάνει...θα τα πούμε το απόγευμα.." είπα και απλός μου κούνησαν τα κεφάλια τους καταφατικά..

Έχει χαθεί αυτή η ενέργεια..

Το καταλαβαίνω..

[...]

"Αλεξαα ήρθα!!" Φώναξα..

Απάντηση δεν πήρα..

"Αλέξα?? Είσαι εδώ??" Ρώτησα.

Πήγα προς το δωμάτιο της..

Άνοιξα την πόρτα και την είδα να είναι χωμένη στα μαξιλάρια και να κλαίει...

Αχ ρε Βανέσα..

"Τι έγινε μικρή μου?" Την ρώτησα και την πήρα αγκαλιά..

"Αφού ξέρεις γαμωτο! Έφυγε! Δεν θα ξαναγυρίσει.." ειπε με κατακόκκινα μάτια και με αγκάλιασε..

"Έλα βρε γλυκιά μου...δεν θα ήθελε να στεναχωριομαστε..έτσι θα στεναχωριεται και αυτή.." της είπα και με κοίταξε..

"Α-αληθεια?" Ρώτησε

"Ναι..και δεν θα της άρεσε.." είπα

"Εντάξει..λοιπόν.." είπε και σκούπισε τα δάκρυα της..

"Θες να δούμε ταινία?" Την ρώτησα..

Μου έκανε νόημα ναι..

"Τι ταινία?" Την ρώτησα..

"Κινούμενα σχέδια.." είπε ντροπαλά..

Αμ οκ...

Την πήρα αγκαλιά και την πήγα στον καναπέ..