the salvatore girl

"χωρίζουμε"

"ΑΠΟΚΛΕΊΕΤΑΙ!!!" Φώναξα γεμάτη νεύρα ενώ ο Άλεξ πήρε τα παιδιά από το σπίτι.

"ΝΟΜΊΖΕΙΣ ΌΤΙ ΕΓΏ ΤΟ ΘΕΛΩ?!" Μου φώναξε εκείνος.

"ΓΑΜΩΤΟ ΣΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΜΑΚΡΙΑ ΣΟΥ?!" Του ξαναφωναξα.

"ΟΥΤΕ ΕΓΩ ΓΑΜΩΤΟ!" Είπε και κοπανισε το χέρι του στο τραπέζι..

"Δεν λέει την αλήθεια.." είπα με δάκρυα στα μάτια.

"Δεν θέλω να σε χάσω" του είπα

"ΑΣ ΜΗΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΤΟΤΕ" μου φώναξε.

"ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΤΊΠΟΤΑ ΓΑΜΩΤΟ! ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΠΙΣΤΕΎΕΙΣ?!" Ρώτησα ενώ τα δάκρυα έτρεχαν πια κανονικά.

4 ώρες πριν

Βανέσας ΠΟΒ

Πφφφ βαριέμαι να ανοίξω την πορταα.

"Ελάτε ρε παιδιά έχουμε παγώσει!" Φώναξε ο Άλεξ από έξω.

Αα ωραία έχουμε και παρέα..

"Έρχομαι!!" Φώναξα και έφυγα τρέχοντας

Άνοιξα την πόρτα και μπήκαν μέσα η Μαρία με τον Άλεξ και την μανα μου.

"Γεια σου κόρη μου" είπε η μα και έκατσε στον καναπέ.

"Παιδιά πως και από εδώ?" Ρώτησε ο Άρης ενώ καθόμασταν όλοι στον καναπέ.

"Τίποτα βαριομασταν και είπαμε να έρθουμε" είπε η Μαρία

"Θεία!! Θείε!!" Φώναξαν τα αγόρια και έτρεξαν στην αγκαλιά της Μαρίας και του Άλεξ.

Μετά και στης μάνας μου.

Ελισάβετ την λένε.

"Λοιπόν μαμά γιατί ήθελες να μας μαζέψεις σήμερα για δείπνο εμένα και τους άλλους?" Ρώτησα ενώ πήρα στην αγκαλιά μου τον Γιάννη.

"Δεν μπορώ να σας τα πω αυτά μπροστά στα παιδιά.." είπε

Τι?

Γιατί έχω ένα χαλιά προαίσθημα?

"Μπαμπαααα ο Γιάννης πρέπει να κόψει τα νύχια τουυυ" φώναξε  ο Στέφανος.

Είδα τα νύχια του Γιάννη και είχαν μεγαλώσει..

Εντάξει είναι μικρός και είναι φυσιολογικό..

Γεννήθηκε λυκανθρωπος όπως και ο αδερφός του.

"Φερτον εδώ" είπε ο Άλεξ και τον πήρε από την αγκαλιά μου.

Ιιιι ντροπηηηηη

Άρχισε να κάνει χαζομάρες μαζί με τον Άρη και έπαιζαν με τα μικρά ενώ εγώ η μαμά και η Μαρία μιλούσαμε.