the salvatore girl

"τα χρήματα μικρή μου"

"ΚΟΙΤΑ ΜΕ"

Φώναζα και εγώ και ο Στέλιος αλλά χωρίς αποτέλεσμα..

Ούτε μας άκουγε..

Καλά μπορεί να έφταιγε και η μπουνιά που φάγαμε ο καθένας στη μούρη και δεν μπορούσαμε να συνεχίσουμε..

Υπάρχει μια πιθανότητα..

Αλλά σιγά μην τους αφήναμε έτσι..τα μάτια μας άλλαξαν χρώμα και πήγαμε να αρμιξουμε αλλά μας εχοσαν κάτι σαν βέλη μέσα στο δέρμα..

"Μαλακα Άρηηη κοίτα ένας μονόκεροςςς" φώναξε ο Στέλιος

"Αχ ναιιι πηδά μεεε" κορόιδεψε ο ένας τυπάς

"Καλέ που ειναιιι" ρώτησα τον Στέλιο

"Κοίτααα πεταειιιι πετάει μακριαααα" φώναξε εκείνος

"Πας καλά βρε Στέλιο;;; Κανεις λάθος"

"Δράκος ειναιιι" είπα και έκατσα κατω

Βανεσας ποβ

Άκουσα κατι φωνές..κάτι "κοίτα με" ενω περπατουσα με την σκύλα.
Σαν την φωνή του Άρη και του Στέλιου..τι μαλακίες λέω μωρέ..
Αυτοί δεν ξέρουν καν που είμαι και πουγα..να μου πεις τώρα..ο Στέλιος που κολλάει? Ε μάλλον αυτός μου έλειψε.

Τι να πεις περίεργος άνθρωπος είμαι..

"Τι ακριβώς θέλεις να κάνω;; Την αλήθεια" ρώτησα την σκύλα ενώ προχωρούσαμε

"Τίποτα ιδιαίτερο. Για να μην πάρω τα παιδιά σου θέλω πολύ απλά να μου δώσεις ο,τι δύναμη έχεις" είπε ενώ μπήκαμε σε ένα δωμάτιο με διάφορα πράγματα...σαν χημείο ένα πράγμα.

"Ακούω πως.."
ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΣΕ ΑΦΗΣΩ ΜΩΡΗ ΚΑΡΓΙΟΛΑ ΤΩΝ ΛΕΜΟΝΙΩΝ ΝΑ ΠΕΙΡΑΞΕΙΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ.

"Κάτσε στην καρέκλα και απλά χαλάρωσε" είπε

"Θα πονέσεις πολύ προειδοποιήω" συνέχισε ψυθιριστα.

Do I give a fuck? Nope

"Ποια καρέκλα;" Ρώτησα και κοίταξα γύρω μου. Περπάτησα λίγο εφόσον με άφησε και δεν με σταμάτησε.

Είδα πολλά..αλλά αυτό που μου τράβηξε το ενδιαφέρον;;..

Διάφορα μπουκαλάκια με αίμα..
Γύρισα και την κοίταξα.

"Κοίτα πιο κάτω τα ονόματα" μου χαμογέλασε.

Κοίταξα χωρίς να μιλήσω..τα ονόματα μας..

Έχει το αίμα των παιδιών μου;!
Ε τώρα την γάμησες κοκλα

"ΤΙ ΣΤΟ ΠΟΥΤΣΟ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΑ" φώναξα.

"Ο,τι ήταν να κάνω το έκανα..ψάξαμε το αίμα των παιδιών σου γιατί ξέρεις..ενδιαφέρον ηταν..δεν ξέραμε από πού βρήκες την δύναμη και αν μπορείς να την μεταφέρεις. Βέβαια καταλάβαμε ότι μπορείς απλά όχι όλη την δύναμη σου" χαμογέλασε και πήρε μία ένεση στα χέρια της. Δεν θα πω που θα στο εχωνα γιατι είμαι παραμένω ευγενική.

"Για ποιον μαλακιοδες λόγο θέλεις εσύ το πουτανακι τις δυνάμεις μου;;"
Καλά μπορεί όχι και τόσο ευγενική.

"Γι'αυτό" είπε και άνοιξε μια μεγάλη οθόνη. Έδειχνε κάτι πολέμους..

"Όταν θα γίνει ο τρίτος παγκόσμιος μόνο οι δικές σου δυνάμεις θα μπορέσουν να με κρατήσουν ασφαλή" είπε και με πλησίασε.
Μην πλησιάζεις μωρη ξέρω ζιου ζιτσουυυυυ χουαααα χουινααα (ουπς μάλλον βρισιά στα ρωσικά)

"Τι θα γίνει;;" Ρώτησα σε φανερό σοκ.

Τρίτος τιιι;; Γιατί;; Πώς;; Πότε;;;

"Σοβαρά τώρα; Δεν το βλέπεις; Όλα αυτά δεν τα βλέπεις; Που ζεις αγάπη μου; Δεν ειδήσεις. Δολοφονίες, βιασμοί, κλέφτες, χρήματα"

"Δεν θα μείνει κανείς. Μία, δύο, τρεις..τρίτος πόλεμος αγάπη μου..δεν θα αντέξει η γη. Δε θα αντέξουν οι άνθρωποι"

Δεν θέλω να το πω αλλά έχει δίκιο..
Αν γίνει πόλεμος όμως δεν παίζει να δώσω σε εκείνη τις δυνάμεις μου.
Ποτέ και για κανέναν γαμημενο λόγο.

"Διαλέγεις όμως..δίνεις τις δυνάμεις σου..ή τις παίρνουμε από τα παιδιά σου.." χαμογέλασε.

"Γιατί σε βοηθάνε;" Ρώτησα ενώ κοίταξα δύο άντρες που ήταν έξω από την πόρτα.

"Τι πάει να πει γιατί; Έχουν άλλη επιλογή; Τα χρήματα μικρή μου αγοράζουν και την ψυχή σου" είπε και μαλακές ανατριχιασα.

"ΜΑΜΑ" άκουσα μία φωνή από τον υπολογιστή που είχε τις κάμερες.

Γύρισα αμέσως και είδα..γαμωτο γιατί;!

Παιδιά θέλω να ενημερώσω ότι το βιβλίο τελειώνει σε λίγο καιρό😂
Έχω γράψει το τέλος και πραγματικά έκλαιγα μόνη μου..
Καλά καλά είμαι λίγο μελοδραματική..

Θέλω να δω σχόλια εκεί που γελάσατε ή ακόμα και νευριασατε..

Τα λέμε αυριοοοο (εφόσον είναι έτοιμα όλα θα ανεβάσω αύριο💞)

Be happy. Uparxoun Kai xeirotera my dear💕