the salvatore girl

"πρόσεχε"

Σοβαρά τώρα τι είναι εδώ???

Έχει πολλά περίεργα αντικείμενα..

Μου φαίνονται και επικίνδυνα..

"Άρη????" Φώναξα.

"Βα-Βανεσα??? Εδώ είμαι!!" Άκουσα τον Άρη να φωνάζει από την δεξιά πλευρά του δωματίου..

"Και εγώ επίσης!" Είπε η Λουκία από την αριστερή πλευρά..

"Λοιπόν λοιπόν Βανέσα.." είπε ο μαλακας και βγήκε από την μέση..

Άμα δεν τον σκοτώσω αυτόν να μην ξανά πιω λιπτον!

"ΤΙ ΣΤΟ ΠΟΥΤΣΟ ΘΕΣ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ?!" Του φώναξα.

"Τίποτα ιδιαίτερο..απλός να σου αποδείξω ότι δεν μπορείς να τους σώσεις όλους.." είπε και έβγαλε ένα μαχαίρι...

Το καλό που του θέλω να το ξανά βάλει μέσα γιατί θα του κόψω τα τέτοια με αυτό!

"Άφησε μας να φύγουμε και δεν θα σε πειράξω" είπα προσπαθώντας να κρατηθώ..

"Σοβαρά τώρα?" Ρώτησε ο Άρης.

Έχε χάρη εσύ..

"Αχ Βανέσα..δεν έχεις καταλάβει ότι δεν μπορείς να παίζεις πάντα το δικό σου παιχνίδι..τώρα παίζεις το δικό μου" είπε και η έκφραση του με την τελευταία πρόταση με τρόμαξε.. σοβαρεψε απότομα..

Είναι λες και με μισεί..δεν τον ξέρω καν..

"Και όμως..μπορεί να παίζουμε το δικό σου παιχνίδι αλλά με τους δικούς μου κανόνες" είπα με μια πονηρή έκφραση..

"Γλυκουλα μου..θα σε αφήσω να φύγεις αλλά με έναν από αυτούς.." είπε και μου έδειξε τον Άρη και την Λουκία..

"Γιατί το κάνεις αυτό γαμωτο;!" Ρώτησα

Πλέον τα νεύρα μου είχαν ξεφύγει αρκετά..

"Να πληρώσεις για αυτό που μου έκανες" είπε λες και είναι αυτονόητο..

ΤΙ ΤΟΥ ΕΚΑΝΑ ΓΑΜΩ;!

"Τι σου έκανα;" Ρώτησα ήσυχα γιατί τα νεύρα μου με είχαν καταβάλει

"Δεν θυμάσαι? Φυσικά..για εσένα δεν ήταν τίποτα..για εμένα όμως? Μου στερησες τον πατέρα μου!" Φώναξε.

"Τ-τι?" Ρώτησα σε σοκ.

Δεν μπορεί να είναι αυτός..

"Φυσικά τώρα δεν το πιστεύεις! Ούτε καν σε ένοιαξε έτσι?" Ρώτησε

Δεν απάντησα απλός τον κοιτούσα..

Flashback

Βανέσας ΠΟΒ