the salvatore girl

"παει.."

Βανέσα ποβ

"Βανέσα μπορώ εγώ" είπε ο Άρης και με έκανε στην άκρη..
Όχι δεν μπορείς ηλίθιε..

"Πολύ φοβάμαι πως όχι" είπε η Ελισάβετ και πάτησε ένα κουμπί..αμέσως ο Άρης άρχισε να ουρλιάζει από τον πόνο και νa χτυπιέται στα πατώματα
Τι στο πουτσο του έκανε;!

"Τι του έκανες γαμωτο;!" Φώναξα με όση δύναμη είχα..

"Όταν του κάναμε την ωραία ενεσουλα του προσθέσαμε κι άλλα" είπε και μου έκλεισε το μάτι..
Σουκα μπλιατ θα σε σκοτώσω..

Μας πλησίασε και πήρε από το χέρι τον μικρό..το τελευταίο λεπτό πριν τον πάρει μακριά έπιασα το χέρι του.

"Δεν θα πάει πουθενά" είπα ενώ ο Άρης έμεινε αναίσθητος από τον πόνο..

"Μαμά..μην με αφήσεις" είπε με δάκρυα στα μάτια

"Στέφανε αγοράκι μου..αν έρθεις μαζί μου η μαμά θα είναι καλά και ευτυχισμένη" είπε η Ελισάβετ με το fake καλό της τρόπο.

"Μικρέ κοίτα με..τι έχουμε πει; Ποτέ δεν ακούμε-

"Ξένους. Ειδικά όταν αφορά την μαμά" συμπλήρωσε ο Στέφανος μου και τράβηξε το χέρι του από εκείνη και ήρθε σε εμένα..σηκώθηκα με χίλια ζόρια και τον έκρυψα από πίσω μου..όχι Βανέσα δεν θα πέσεις. Όχι τώρα.

"Πολύ καλά..έχει και αλλον αδερφό. Δες το παιδί σου να πεθαίνει" είπε η σκύλα και τον πήρε με μία απότομη κίνηση ενώ με έριξε στη γωνία και τον έβαλε στη μέση ενώ τον στόχευε..όχι. δεν θα κλείσει η πληγή είναι μικρός ακόμα γαμωτο..

Άρης ποβ

Συνήλθα και το επόμενο που θυμάμαι είναι να βλέπω στην γωνία την Βανέσα με κόκκινα μάτια..όχι από θυμό..από κλάμα.. και ο μικρός στη μέση ενώ η Ελισάβετ τον στόχευε..

Η Βανέσα δεν έχει αρκετή δύναμη να το αποτρέψει...εγώ δεν έχω δύναμη ούτε να σηκωθώ..

"Πάρε την δικιά μου γαμωτο" είπε η Βανέσα..

"Τι να την κάνω τώρα;; Τώρα είσαι άχρηστη" είπε η Ελισάβετ.
Το επόμενο λεπτό η Βανέσα έβγαλε κάτι χρυσό στα μάτια της και την πέταξε δυνατά στον άλλον τοίχο. Η ίδια περπάτησε αργά προς τον μικρό με αίμα στη μύτη. Εγώ βρήκα δύναμη και προχώρησα μπουσουλοντας εκεί δεν νιώθω καν ότι έχω αυτό το συναίσθημα της δύναμης..

"Είχες πει ότι αν σου έδινα λίγες θα ήσουν εντάξει" είπα στην Ελισάβετ.

"Λίγες από εσένα δεν αρκούν φίλε" μου είπε και ήρθε πάλι με κουτσό πόδι προς τα εμάς.

"Γι'αυτό ήμουν εκει..το κανονίζαμε.. ποτέ δεν θα σε χώριζα μωρό μου" είπα στην Βανέσα και την φίλησα απαλά..

"Τι γλυκό. Ποτε αρκετό όμως" είπε η Ελισάβετ και πήρε τον μικρό.

"Δείτε το παιδί σας να πεθαίνει" είπε και τον στόχευσε ενώ ξανά πάτησε το κουμπί και δεν μπορούσα να νιώσω τίποτα..δεν μπορούσα να κουνιθω..γαμωτο μου..

Έβλεπα την Βανέσα να κοιτάει με δάκρυα στα μάτια και μια μύτη γεμάτη αίματα τον μικρό.

Ξαφνικά ακούστηκε ένα μπαμ από το όπλο..

"ΟΧΙ" φώναξα ενώ δεν μπορούσα να ελέγξω καν τα δάκρυα μου. Πάει γαμωτο..πάει..

*****

ΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑ ΑΝΕΒΑΣΑ ΔΥΟ ΣΗΜΕΡΑ..

Έχω δύο ερωτήσεις..

1. Ποιοι συνεχίζεται να διαβάζετε το βιβλίο; Νιώθω ότι μόνη μου τα γράφω και τα διαβάζω😂

2. Τι πιστεύετε έχει γίνει στο τέλος;;

Αυτά για σήμερα είναι το προ-τελευταίο κεφάλαιο σοοο
Τα λέμε αυριοοοο 💞💞