"İkiniz de terlemişsiniz sarılmaktan, kalkın üzerinizi değiştirin."
Buruşuk yataktan kalkıp Mark'ı kolundan çekip yere attım. O da zar zor kalkıp benim bavuluma ilerledi. Onu bavulumdan uzaklaştırıp bavulunun önüne ittim ve kendi bavulumu açtım. İçime beyaz bir tişört üzerine de mavi ceket giyerek lavaboya gittim ve yüzümü yıkadım.
"Johnny hyung eve giderken kahve alır mıyız?"
"Alırız tabi ki!"
Ben de banyodan çıkıp konuşmaya katıldım.
"Nasıl gidicez?"
"Babam eşyaların dizilmiş ve hazır olduğunu söyledi. Gider ve bavulları koyarız. Sonra da biraz etrafı dolaşırız."
"Tamam."
Giriş kata inip kartı resepsiyona teslim ettiğimizde dışarı çıktık.Mark bir taksi çevirdiğinde hemen bindik ve bavulları aynı şekilde koyduk. Taksi renkli bir apartmanın önünde durduğunda sırasıyla indik ve etrafa bakındık. Önünde durduğumuz bina sokağın başındaydı. Sokağın sonundan gelen gülme sesleri ile o tarafa baktım. Bir çocuk yerde yatmış yunus (?) sesi ile gülüyor, başka biri onun karnına oturmuş gülen çocuğu gıdıklıyordu. Bir kişi sandalyedeydi ve onlara bakıyordu. Sandalyenin yanında da bir çocuk oturuyor ve yanındakinin elini tutup onunla konuşuyordu. Hızla bavuluma eğilip fermuarı açtığımda Mark ve Johnny'nin şaşkın bakışlarını hissedebiliyordum. Onca dağınık tişörtün arasından fotoğraf makinemi çıkartıp hızla açma düğmesine bastım. Yaklaşabildiğim kadar yaklaştım ve makineyi odakladım. Çekme düğmesine bastığımda hafif bir "klik" sesi ve fotoğrafın çıkma sesi geldi. Fotoğrafı hızla elime alıp güldüm. Koreye geldiğimden beri - yani dünden beri- çektiğim ilk fotoğraf karşımda gülen çocuğun resmiydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Önündeki mikrofonu yok say)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
