ზაფხულის შუა ღამეს,დანარეკის ხმამ გამაღვიძა.
მაგარია!
მე კი მეგონა,ძლივს არდადეგები დაიწყო დავისვენებ-მეთქი.
მაგრამ ვინ დაგაცდის?
თვალები ხელით მოვისრისე,კარგად რომ დამენახა თუ ვინ მირეკავდა.
ნამჯუნი...
რა უნდა? მოვკლავ ამას ახლა!
ნამჯუნი:ბიჭოო! სამსახურში ვარ,ეშმაკის ბორბალი ხუმრობით გავაჩერე და ახლა ვეღარ ვრთავ. გთხოვ ამიხსენი როგორ ჩავრთო ან მოდი დამეხმარე.
ნამჯუნი:თეჰიონ? გესმის?
-რა ჯანდაბა გინდოდა ამ ბორბალთან?
ნამჯუნი:არია და გოგონები დავინახე და მეთქი შევაშინებთქო.
არია:ამის დედა მოვ**ან ვინ გააჩერა ეს წყეული ეშმაკის ბორბალი?
-ხო,აშკარად არ გამოგივიდა შეშინება და შეშინებული შენ დარჩი..
ნამჯუნი:ვაიმე,შენც გაიგე?
-კი და კარგი პირი არ უჩანს..
ნამჯუნი:ძმაოო,გთხოვ გადამარჩინე
-აჰჰ.. კარგი,მოვალ-ვუთხარი ნამჯუნს,გავთიშე ტელეფონი და თავი ისევ ბალიშზე დავაგდე.
სხვა გზა არ მაქვს,უნდა წავიდე.
მოიცა..გოგოები?
ვინ გოგოები?
აჰჰჰ.. კარგი. ადექი თეჰიონ გაემზადე.
კიდევ კარგი მანქანა მყავს,ფეხით სიარული არ მიწევს.
20 წუთის შემდეგ
რა ლამაზი ცაა.
ეს განათებული ხეებიც როგორ უხდება ამ ცას.
თითქოს არაფერიო მაგრამ კი ცოდნიათ გარემოს შექმნა.-ჩემივე ნათქვამზე ჩამეცინა და ნამჯუნის მოძებნა დავიწყე.
ვის მოუნდებოდა ამხელა დანგრეულ ეშმაკის ბორბალზე დაჯდომა?
ჰმ.. ალბათ იმას ვისაც სიკვდილი უნდა.
-ნამჯუნ!-მოვკარი ნამჯუნს თვალი და ხმამაღლა დავუძახე,მას კი ჩემი დანახვა ალბათ პირველად გაუხარდა.
-მადლობა ღმერთს! სად იყავი აქამდე?
-გზაში ვიყავი,სად უნდა ვყოფილიყავი?
-არვიცი ძმაო, მალე გამაკეთებინე ეს ყ*ეობა,დავიტანჯე.
სინამდვილეში არც არაფერი უნდოდა ამ ეშმაკის ბორბალის გაკეთ...
ნარი?!
არა,ნარი არ იქნება..
ბიჭთან ერთად,მარტო ეშმაკის ბორბალზე არ დაჯდებოდა.
ვერც კი გავიგე,როგორ აღმოვჩნდი მათთან.
ნარის წავავლე ხელი და ბიჭის სახეს არც კი დავაკვირდი.
მიუხედავად იმისა,რომ ნარის სახლი ვიცოდი მაინც ჩემს სახლში წავიყვანე.
სახლში ასეთ მდგომარეობაში მისი მიყვანა,ვიფიქრე რომ სწორი საქციელი არ იყო.
ამიტომ მისი ტელეფონიდან დედამისს მივწერე,რომ გოგონებთან რჩებოდა ნარის სახელით.
მანქანაში როდესაც ჩავსვი ხმამაღლა,მკაცრი ტონით ვუთხარი:
-ნარი! გაუფიქრებლად რატომ მოქმედებ?ნებისმიერ ადამიანს შეიძლება შენი გამოყენება უნდოდეს იცი? ამის მერე დალევა თუ მოგინდება მითხარი და ჩემთანერთად დალიე.... რომ აღარ ვინერვიულო.-მანქანაში კი მხოლოდ მანქანის ძრავის ხმა ისმოდა.
ნარის გადავხედე,თმაგაწეწილს ფანჯარაზე ჰქონდა თავი მიყუდებული და მშვიდად ეძინა.
-ალბათ თმა აწუხებს-ვთქვი წყნარად და მანქანა დროებით გავაჩერე.
ახლა უკვე მარადიული სიჩუმე იყო.
ნარის კვლავ გადავხედე და ვიფიქრე:
-ასეთ უსუსურ არსებას ასე რატომ ვეპყრობი? ისე მშვიდად სძინავს... ნეტავ რაზე ოცნებობს?ალბათ სცივა..
ჟაკეტი გავიხადე
-ჯინიონგის ჟაკეტია,შენც გაგათბობს.-ვუთხარი ხმამაღლა ნარის და გადავაფარე.
თმა ნაზად გადავუწიე სახიდან,ხელები საჭეზე მოვათავსე.
გავშეშდი.
ნარის ცქერის შემდეგ ჩემს თვალწინ გადაშლილი ხედი იმდენად ლამაზი აღარ ჩანდა.....
ჰეიი გაიზზზ როგორხართ?❤️❤️ესეც შემდეგი თავი, იმედიმაქვს მოგეწონათ.. თეჰიონის სიმღერის ფოტო ძალიან დაემთხვა მოკლედ ჩემს ფიკს ხო?😂😂😂აბა დროებით ბავშვებო შეხვედრამდე❤️❤️❤️
YOU ARE READING
When cherry blossom blooms
Roman d'amourალუბლის პირველი ყვავილობა 4 აპრილი ბევრი ადამიანისთვის ულამაზესი დღეა, მაგრამ მე არ შემიძლია ამ სილამაზით ბოლომდე დავტკბე...
