When cherry blossom blooms

-22- The second chapter of IKIGAI

Taehyung's POV

ნარის ცქერის შემდეგ ჩემს თვალწინ გადაშლილი ხედი იმდენად ლამაზი აღარ ჩანდა.
ნაცნობი დასახლება შევამჩნიე.
ნაცნობი კორპუსები და ფანჯრები.
ჩემი კორპუსი ნამდვილად თვალში მოხვდება ადამიანს.
მის ყრუ დიდ კედელს ულამაზესი ნახატი ამშვენებდა,რომელიც დღემდე ვერ გამიგია რა არის.
მაგრამ როგორც ყველა ადამიანი,მეც სხვანაირად ვხედავდი ამ ნახატს და პატარაობიდან ვეძახდი ხეს რომელსაც გულები ჰქონდა მოსხმული ვაშლების ნაცვლად.
უცნაური ჩანს,მაგრამ მაინც მომწონდა.
ამ უცნაურ,ლამაზ ნახატს მივუახლოვდი და ჩემი მანქანა შევაჩერე.
მართალია ახალი ნაყიდი მაქვს მანქანა,მაგრამ მაინც ვდარდობ ღია არ დამრჩესხოლმე.
მძინარე ნარის,ერთხელ კიდევ შევავლე თვალი.
არ ვიცი რატომ..
მის ცქერას მოვწყდი და მანქანიდან გადავედი.
ნარი გადმოვსვი.
პარკში რომელშიც არავინ არასდროს არ თამაშობს,მხოლოდ ნარი იჯდა,იქვე მანქანასთან მდგარ სკამზე და თავს ძლივს ,ან ვერც კი იჭერდა.
შევბრუნდი მანქანის შესამოწმებლად,იყო თუ არა ჩაკეტილი რასაც წამები დასჭირდა.
დავრწმუნდი,რომ ჩაკეტილი იყო:
-უნდა მოვეშვა ამ ჩვევას.-ვთქვი და ჩემს თავს დავცინე.
ნარის სკამისაკენ გავიხედე,მაგრამ თვალი ვერ მოვკარი.
უეცრად მეგონა,რომ უბრალოდ სკამი ამერია და ის სკამი არიყო სადაც დავტოვე.
ყველა სკამს გადავხედე,მაგრამ ის მაინც არ ჩანდა.
ღიმილი შიშმა ჩაანაცვლა.
სად წავიდოდა შორს 20 წლის გოგონა,თან ფეხზეც ძლივს იდგა?
ვაიმედებდი თავს რადგან პანიკა არ დამეწყო და ასეც მოხდა.

წყნარად მაგრამ მაინც შიშით მოცულმა დავიწყე პარკის დათვარიელება.
-ნარი!!-დავიყვირე საშუალო ხმით.
პასუხი კი არ ისმოდა.
ისმოდა მხოლოდ კნავილი,რომელიც კატის მეგონა.
არა.
შევცდი..
თურმე ადამიანს შეძლებია კატის კნავილს მიამსგავსოს მისი ხმა,როდესაც დალეულია!! რატომ გამიკვირდა??
ნარისაკენ წავედი რომელიც ხეს ისე ძლიერ ეხუტებოდა,ძლივს გავაშვებინე.
ჩემს დას დავურეკე.
ნარის მარტო ნამდვილად ვერ ავიყვანდი.
სულ დამავიწყდა ერთად რომ დადიან ვიოლინოზე.
-თეჰიონ,რა სჭირს ნარის? რა ხდება?
-არაფერი. მოდი დამეხმარე.-ახსნა ნამდვილად სულელური გამოვიდოდა.
ვიღაც ბიჭთან დავინახე ნასვამი და გადავწყვიტე წამომეყვანა? არა,კიდევ კარგი არაფერი ვუთხარი.
ორივემ ჩავკიდეთ ნარის ხელი და კიბეებს ავუყევით.
ნარი ყოველი სართულის კედელს ეკრობოდა.
აღარ მიკვირს,წეღან ხეს ეყუდებოდა..
რა სასაცილოა ეს გოგო.
მისი ვარდისფერი სარაფანა კი ჭუჭყიანი ვარდისფერი გახდა.
-იურინ,გთხოვ შენი პიჟამა ათხოვე და ჩააცვი,სულ გაჭუჭყიანდა თან კაბაც გაურეცხე ხვალამდე გაშრება ხო?
-კი გაშრება.
-კარგი მადლობა,მე წავალ შხაპს მივიღებ მაშინ.