Chasing You

Chapter 1

Bump

"I think we should go to uncle first before going home." saad ko habang tinitingnan kung tama at kompleto ang laman ng shoulder bag ko.

"Hindi na. Sabi ko sunduin nila tayo ni Cavin kapag nakalapag na ang eroplano. Kaya malamang ay nandito na sila." sagot sakin ni Niccollius habang may kausap sa telepono.

Nasa gitna kami ng airport habang tulak-tulak niya ang mga bagahe namin na syang gagamitin namin dito sa Pilipinas. Mula ng mamatay si Papá ay sa España na kami tumira ni Mamá at kasama namin doon ang mga body guards ni Papá na hindi na umalis ng mamatay siya. Isa na din sa nakasama namin palagi ng mga panahong nagluluksa kami ay ang kapatid ni Mamá at Papá, my uncle and auntie together with Niccollius helped us.

"Where will I— oh! I mean we, stay?"

Palagi ko nga palang kasama ang isang ito. Well atleast bawas sa pasasahurin, siya na ang gagawin kong sekretarya ko dito. Isa pa mag pinsan naman kami so...

"In a condominium. You said ayaw mo sa village kung nasaan ang bahay niyo ng Mamá mo, right?" saglit nya akong nilingon pagkatapos sabihin iyon.

"Yeah, and I know you have the proper idea why I disagreed to Mamá when she offer that mansion."

It has my home but being home for me means digging my own grave yard.

"Stop what you are thinking right now. Uncle and Cavin is waiting for us right now."

Tumango na lang ako at direderetso ng tinahak ang daan palabas ng airport kung saan nag hihintay sila tito.

This is it. I am now finally home. I am now free. I have to do my best so I could stand out. I can do this. I know I can.

Ramdam ko ang tingin ng mga tao sa pag daan namin si Niccolius. And I am not comfortable with it. I am not a important person to look at, well that is what I look right now. I did make sure of it. And now I'm wondering why some of them are looking at us or it is really just because I'm with Nicco?

"Aren't you comfortable?" baling nya sakin. Tumango naman ako at hindi na nagsalita pa.

Dere-deretso ang lakad nya ng makita ang pag tango ko at sinundan ko naman sya. Mas bumilis ang lakad namin kumpara kanina. Pero maganda na rin ito dahil makakalabas agad kami ng airport.

Naramdaman ko ang pag vibrate ng cellphone ko kaya kinuha ko muna ito sa bag ko at binuksan. Bumungad sakin ang text message ng isa pang pinsan kong hilaw na nagsasabing naiinip na daw sya sa labas ng airport kakahintay sa amin.

Naiiling akong nagtipa ng irereply sa kanya ng naramdaman kong bumangga ako sa isang matigas na bagay.

Oh, well ang ganda ng bungad ng Pilipinas sakin ah! Masakit din yun ng bahagya. Di nga lang halata.

"Miss, aren't you gonna say something? like sorry or what?" awtomatikong napa kunot ang noo ko ng marinig ang baritong boses ng isang lalaki na mukhang nakabangga ko. Hindi mukha, nakabangga ko talaga!

Ibinaba ko ang cellphone ko at tumingin sa lalaking nasa harap ko para kausapin sya.

And to my horror the man in front of me is shouting his male features. This is definitely unbelievable. I mean yes, I've seen handsome faces and features and I admit right now that even Nicco and Cavin are both goodlooking but damn! This man is, what is he?! A greek god?!

Perfect jaw line,aristocratic nose, deep eyes, and damn his lips!

"Staring is rude, my beautiful lady."

Para akong nagising sa katotohanan ng mag salita ulit sya. Oh, man! For my age right now I'm acting like a teenager! Fuck this adulting! But I can feel embarrassment right now. Definitely such an embarrassing situation.