Chapter 2

405 17 5
                                        

Met

Hindi parin nagbabago ng husto ang bansang sinilangan ko. I think it did not even change a thing. A bit change, maybe. I clearly see that somethings and places are developed. But, generally I guess nothing's really change.

Yes, there are so many commercial buildings, high end cars are on the roads, but the traffic, it is, still here, just here, in the Philippines.

Nakita ko kanina ang mga iyon papunta dito sa subdivision nila Uncle. Hindi ako nakatulog ng husto dahil sa may kung anong naaalala ang utak ko. At hindi ko nagugustuhan at naiintindihan kung bakit naaalala ko pa iyon.

"We're here. Mamayang seven, kakain tayo sabi ni Uncle Cevin matutulog lang muna sila ni Aunt Xelina. Might as well continue your sleep at your room here too." agad ko siyang nilingon para mag tanong.

"Where will you go?"

"I'll sleep. Ginawa mo kong driver."

Kumalma ako sa naging sagot niya. Akala ko naman aalis siya. Hinabilin siya sakin ni Uncle Niccollo kaya dapat bantayan. Baka mapa-uwi sila bigla nila Mamá at Auntie.

Dere-deretso ang pasok namin sa mansion nila Cavin. Padabog siyang umakyat sa second floor ng maabutan namin. Aunt Xelina was eyeing him while Uncle Cevin was just shaking his head as a sign of disapproval.

"Calvius Vinerre! Im not yet done talking to you!" sigaw ni Auntie. Oh-oh! Pinagalitan siguro sya ng tiloy-tuloy ni Aunt mula kanina sa airport.

"Ina, hayaan mo na. His a man now, alam nya na ginagawa niya." sabad ni Uncle.

"Hayaan kase parehas kayo! Ganyan ka din noon!" baling nito sa kanyang asawa na ikangisi ko. A fact, like father like son ang goals nila Uncle Cevin at Calvin.

"Oh! Napunta na sakin, tama na nga. Matulog muna tayo. Amber and Nicco, just go to your room upstairs too, if you want to sleep. Ipapagising na lang namin kayo."  sabay kaming tango ni Nicco bago sila umakyat.

"Patay ka kay Cavin mamaya." saad niya bago dere-deretsong umakyat ng hagdan at naiwan akong narealize ang katotohanang ako nga ata ang may kasalanan kung bakit napagalitan si Cavin.

While I was still guilty of what was happened to Calvin, I decided to sleep and wish that this time there is no such weird things, pictures or man that will bother me as I closed my eyes.

This would be my first sleep here after a years. Since Dad passed away I never dared to go back here in the Philippines even though sometimes I have the opportunity. It was too painful. Too think that he was killed by Filipinos was a dagger stabbed my chest.

He died here, he was killed by Filipino business men. Filipino, Philippines. The country where I was born, where I was raised up, who took care of me while Mamà and Papà is at work, Filipinos and Philippines. I valued them both before for being special to me in a good way but unfortunately the stars on galaxy is too chaotic to even move my destiny and make my life a roller coaster ride.

Maybe, I am just overthingking. This won't do any good for me.

Lumipas ang mga oras ng hindi ko namamalayan. Nagising na lang ako dahil sa sunod-sunod na katok ng mga kasambahay nila Uncle Cevin sa aking silid. Tumayo ako para makausap ang kumakatok.

"Bababa na ako, pakisabi na lang." saad ko pagkatapos ko siyang pag buksan ng pintuan.

"Sige po. May kailangan po ba kayo?"

"Wala na. Maliligo lang muna ako tapos bababa na ko."

Tumango lang siya at umalis na. Dahil sa pagmumuni-muni ko kanina ay nakalimutan ko ng sasama nga pala ako kay Nicco sa pag ba-bar pagkatapos naming mag dinner.

Chasing YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon