Escape Moon × JiHope

Love Alone

Bugün hava çoğunlukla olduğu gibi yine kapalıydı ve yine yağmur yağıyordu. Seul'de yaşayanlar uzun zamandır güneş yüzü görmemişlerdi. Bazıları bundan şikayet ediyor olsa da, Jimin mutluydu. Yağmur yağarken onun bütün sıkıntıları yağmurla beraber akıp gidiyordu.

Gri saçlı bugün işe gitmemişti. Dışarıda dolaşıyor ve aklını dağıtmaya uğraşıyordu.

Birkaç müze gezmişti, baktığı her tablo ona bir şeyler hatırlatıyordu. Bir parka gitmişti, insanların gülüşleri ona ızdırap çektiriyordu. Bir dükkan görmüştü ancak bu sefer oraya girmemişti.

Jimin ilk defa yaşam sevincini kaybettiğini hissediyordu. Ağlamak istiyordu ama gücü yoktu. Ne için böyle olduğunu bile bilmezken o yine de ağlamak istiyordu. Hoseok onun hayatında ne kadar yer kaplamıştı ki? Kısa bir süre onunla beraber zaman geçirmişti ama şimdi bir başkasını o sanacak kadar umutsuzdu.

Jimin kendisini sarsan şeyin ne olduğunu bilmiyordu. Şaka gibi gelse bile Hoseok'u düşünmeden durduğu an yoktu ve yıllar sonra kızıl saçlı yine aklını karıştırıp gitmişti. Onu özel kılan şey neydi? Jimin'e hayatının baharında dokunup, onun saflığını kullanmıştı. Onu öpen, ona güzel sözler söyleyen, ondan yardım çığlıklarını duymasını isteyen Hoseok idi. Peki neden sadece Jimin acı çekiyormuş gibi hissediyordu?

Gri saçlı bu düşünceler arasında bir süre boyunca yürümeyi bıraktı. Yağmur hızını arttırmıştı ve insanların kaçmasını sağlayacak kadar çok yağıyordu.

Jimin gözlerini gökyüzüne doğru çevirdi ve yağmura katılmaya karar verdi. Ilık yağmur suyunun arasına kendi sıcak gözyaşlarını bıraktı. Yağmur ise sanki bunu görmüş gibi, Jimin'in gözyaşlarını saklamak istermiş gibi ona yardım etti ve göz gözü görmeyecek şekilde Jimin ile beraber ağlamaya başladı.

Gri saçlı tuzlu sularının arasına karışan yağmur suyuyla beraber kısa bir tebessüm bıraktı o ortama. Ve sonra gözleri uzaktan ona bakan bedene takıldı.

Dudakları sanki bunu biliyormuş gibi kıvrılmışlardı. Gerçek mi yoksa hayal mi olduğunu anlayamazken Jimin de o bedene baktı.

Dudaklarında bir gülüş vardı ancak gözbebekleri canavar görmüş gibi titriyordu. Bedenini bir korku sarmıştı birden. Yine hayal olduğunu düşünüyordu.

'Yine istediği gibi aklımı kullanıyor' diye geçirdi içinden. Nereye baksa onu görüyordu sanki. Aklı bulanıktı gri saçlının. Kendini sarhoş gibi hissediyordu. Ne yaptığını veya ne söylediğini bilemiyordu.

Bu yüzden hiç tereddüt etmeden Hoseok'a benzeyen bedene doğru koşmaya başladı.

Turuncu saçlı kişi de Jimin'e bakıyordu ve aralarında bir göz kontağı vardı. Saniyeler geçmek bilmiyordu sanki onlar bakışırken. Yağmur tüm hızıyla onların üstüne yağıyordu ancak bakışları birbirine kenetlenmişti.

''Lütfen bir hayal olma.'' dedi Jimin, turuncu saçlının yanına ulaşmadan hemen önce.

Onun önünde durdu bir anda. Bedeni sırılsıklam olmuştu ve karşısındaki kişi de ondan farksız değildi. 

Jimin ilk önce onun gözlerine baktı. Eğer gözlerine bakarsa kendisini görebilirdi. Az da olsa geçirdikleri o zamanları, JHope veya Hoseok'un ona karşı takındığı tavırları, söylediği sözleri görebilirdi.

''H-Hoseok?'' diye fısıldadı Jimin. Ses tonu o kadar güçsüz, o kadar yabancı geldi ki kendisine, bir an onun ismini söylediğini bile unuttu.

Turuncu saçlı ona bakmaya devam ediyordu. Ne hareket etmişti, ne de bir şey söylemişti. Yalnızca Jimin'e bakıyordu. Bakışları gri saçlıdan pek farklı sayılmazdı.

Turuncu saçlı bir süre sonra, sanki Jimin'in içinde bulunduğu ruh halini anlamamış gibi gülümsedi. Dudaklarının kenarlarında beliren gamzelere kaydı Jimin'in gözü. Hala aynı şekilde gülümsüyordu. Hoseok veya JHope fark etmez; bir şeyler saklamak isterken hep bu şekilde gülümsüyordu ve göz hareketleri de buna dahildi.

''Jimin... Uzun zaman oldu.'' dedi turuncu saçlı. Geçen 2 yıldan daha farklı gözüküyordu ancak bu farklılık onu tamamen değiştirmemişti. Gözaltıları biraz daha çökmüştü, gözkapakları hafif kızarıktı. Egzama olmuş olmalıydı.

Gri saçlı o kadar zamandan sonra onun bir daha karşısına böyle çıkmasına şaşırıyordu çünkü bir başkasını o sandıktan birkaç gün sonra turuncu saçlı bu sefer gerçekten karşısındaydı.

Ya da o gün de turuncu saçlıyı görmüştü.