Brighter Than Sunshine

Chapter 14

KATHRYN

Naalimpungatan si Kath kaya siya nagising. Kasalukuyan siyang nasa sasakyan ni Yen habang tinatahak nila ang daan papuntang hacienda ng mga Padilla. Ito ang nagda-drive habang siya ay nasa front seat at si Julia ay nasa back seat. TIningnan niya si Julia at nakitang tulog na tulog pa ito.

"Yen, hindi ka pa napapagod?" tanong niya kay Yen. Madaling araw kasi silang lumuwas dahil nasa Tanauan, Batangas pa ang hacienda ng mga Padilla. Malayo-layo din ang biyahe nila kaya alam niyang pagod na si Yen.

"Pagod na nang konti," sagot naman nito.

"Gusto mo, ako muna mag-drive, tapos pahinga ka muna saglit?"

"Ah, hindi na Kath. Malapit naman na tayo eh. Tsaka hindi mo alam ang papunta doon. Baka makatulog ako at maligaw pa tayo."

Tumango-tango siya. Tama rin naman ito.

"Are we there yet?" biglang nagising si Julia.

"Nope. But we're almost there," sagot naman ni Yen. Bumalik lang si Julia sa pagtulog.

Tinatanaw nalang niya ang mga nagdaang mga puno kasi hindi na kasi siya inaantok. Pinagmasdan niya ang paligid nang biglang lumiko si Yen sa isang malawak na eskinita. Sa una ay aakalain mong walang katao-tao sa paligid. Naaalala niya bigla ang mga napapanood niyang horror movies gaya ng "The Wrong Turn" and the likes. Ganitong mga location nagaganap ang mga killings. Bigla nagtaasan ang balahibo niya.

"Uy Kath, okay ka lang?" tanong ni Yen. Parang nahalata yata nito ang biglang pagka-uneasy niya.

"HA? Ah, oo naman. Bakit naman hindi?"

"Para kasing kinikilabutan ka diyan?"

"Ha? Wala ah. Eh kasi naman, nakakatakot naman ang lugar na ito."

"Sus. Ganoon talaga. Sa umpisa, matatakot kang dumaan dito. Pero kalaunan, masasanay ka na rin. At tsaka, safe naman dito. Part ito ng lupain ng mga Padilla."

"So, ito na ang hacienda?"

"No, not yet. Nasa unahan pa ang hacienda. Lupain lang nila ito. Hindi ko nga alam kung bakit hindi nalang nila ito gawing parte ng hacienda nila. Pero sabagay, parang naiintindihan ko naman sila kung bakit hindi nila magawang parte ito ng hacienda. Eh sa laki-laki ng lupain nila, ano nalang kaya ang itatanim nila dito?"

"Anong ibig mong sabihin?"

"Halos lahat na ng gulay, prutas o ano pa diyan, natanim na nila sa hacienda. Pati na ang pag-alaga ng mga sari-saring hayop, nakalugar na sa hacienda nila. Ano naman ang gagawin nila sa parteng ito ng hacienda nila? Mabuti na ring hindi nila ginalaw, di ba?"

"Wow." Iyan nalang ang nasabi niya. Talagang ganoon ba kalaki ang lupain ng mga Padilla?

"Wow talaga," natatawang sabi ni Yen.

"Eh Yen, di ba magkapatid kayo ni Diego?"

TIningnan siya nito bago sumagot. "Yeah, bakit mo natanong?"

"Bakit Santos ang surname mo, tapos kay Diego ay Loyzaga?"

"Ah, dahil magkaiba kami ng father. Half-brother ko lang si Diego."

"Talaga? So, bago si Mr. Loyzaga, may first husband pa ang mommy mo?"

"No, nabuntis lang siya noon ng ex-boyfriend niya, whom is my father. Hindi ako pinanindigan ng ama ko eh, kaya binuhay ako ni Mama nang mag-isa. Iyong papa ko at papa ni Diego ay magkaibigan at ang papa ni Diego ang umalalay kay Mama noong panahong wala ang papa ko. Kumbaga, siya iyong nandoon parati para kay Mama. Kaya iyon, nagkadevelopan and well, you know the history," salaysay nito.