Nie, że go nie lubię, ale mu nie ufam. Wydaje mi się mocno podejrzany, a do tego fałszywy.
Podeszłam do lodówki i wyciągnęłam z niej butelkę wody. Chłopak uważnie mi się przyglądał.
-Coś się stało? -Nie. -To czemu się na mnie gapisz? -A co? Nie mogę? - jego kąciki powędrowały ku górze.
Zignorowałam chłopaka i wyszłam z kuchni. Nie miałam ochoty z nim rozmawiać. Skierowałam się do salonu, gdzie był Tomek, Mati i Gabi.
Około 23 Mateusz i Kacper musieli już iść. Gabi odprowadziła chłopaków do drzwi zostawiając mnie samą z Tomkiem.
Starałam się unikać jego wzroku, ale nie było to łatwe. Miałam wrażenie jakby wypalał mnie spojrzeniem.
-I jak tam rozmowa z Igorem? -Pogodziliśmy się. Oczywiście powiedziałam mu, że minie sporo czasu zanim między nami będzie tak jak kiedyś. -Nie rozumiem. -Czego? -Wybaczyłaś mu takie coś, a mi nie chcesz wybaczyć. -Bo nie mam ci czego wybaczać. -Jak to? - spojrzałam na chłopaka, w jego oczach widziałam nadzieję. -Normalnie, to twoje życie, możesz się spotykać z kim chcesz. Między nami nic już nie ma i nie mam prawa cię kontrolować, możesz robić co chcesz.
Z jego pięknych, niebieskich oczu zniknął ten blask. Stały się one bardziej ponure, jakby zachmurzone.
-A ten pocałunek w kuchni, coś dla ciebie znaczył? -Szczerze mówiąc, traktuje to jak chwilę słabości. Poczułam potrzebę bliskości. -Wiesz, że dalej mi na tobie zależy? -Ale to nic nie zmienia, mówiłam ci co o tym sądzę. -Rozumiem, ja już pójdę.
Chłopak wstał z kanapy i szybkim krokiem opuścił salon. Wyłączyłam telewizor po czym poszłam do swojego pokoju.
* * *
Obudziły mnie promienie słoneczne. Niechętnie otworzyłam oczy i spojrzałam na naścienny zegarek. Wskazywał on godzinę 11:05.
Leniwie wyszłam z łóżka i podeszłam do okna. Odsunęłam żaluzje, po czym otworzyłam okno balkonowe, by wpadło tu trochę świeżego powietrza.
Następnie podeszłam do szafy i wyciągnęłam z niej:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Skierowałam się do łazienki, gdzie wzięłam szybki prysznic. Założyłam czystą bieliznę i ubranie, po czym wykonałam poranną rutynę.
Gdy skończyłam była 11:49. Z Mateuszem byłam umówiona na 17, więc miałam sporo czasu dla siebie.
Postanowiłam zrobić live'a. Odpowiadałam na pytania widzów i fajnie się bawiłam. Tak mi minął czas do 13. Szczerze mówiąc to przez cały dzień nie robiłam nic szczególnego.
Równo o 17 usłyszałam dzwonek do drzwi. Włożyłam telefon do tylniej kieszeni i zeszłam na dół.
Tak jak się spodziewałam, za drzwiami był Mati. Przywitał mnie przytulasem, po czym poszliśmy do kina.
* * *
Resztę dnia spędziłam z Mateuszem, o 21 byliśmy już pod moją furtką. Chłopak złapał mnie za rękę, podniosłam głowę, by spojrzeć mu w oczy.
Pewnie o tym nie wspominałam, ale Maks i Mati strasznie urośli przez ten czas jak mnie nie było. Rok temu byli mojego wzrostu, teraz oboje się ode mnie wyżsi o głowę.
-Świetnie się dzisiaj bawiłem. -Ja też, musimy to kiedyś powtórzyć. -Z pewnością. -Mam tu coś dla ciebie - podał mi pendrive. -Em, okej?
Chłopak nagle mnie pocałował, nie wiedziałam co zrobić, więc stałam nieruchomo. Gdy Mati się odsunął, spojrzał mi w oczy i odszedł. Sama nie wiedziałam co myśleć. Z głową w chmurach weszłam do domu, a następnie do mojego pokoju.
Od razu podłączyłam pendrive do mojego laptopa. Znalazłam na nim filmik, włączyłam go.
Był na nim Mateusz z gitarą, swoją drogą nie wiedziałam, że umie grać.
-Napisałem tą piosenkę z myślą o tobie, ma tytuł "Maska". Mam nadzieję, że ci się spodoba.
Chłopak zaczął grać, a ja jak nigdy w życiu skupiłam się na tekście.
-Zawsze byłaś mi przyjaciółką, a ja byłem przyjacielem twoim. Przeklinam jednak dzień, kiedy zapragnąłem czegoś więcej. Dzień, w którym uwierzyłem, że mogłabyś być moja na zawsze. Przeklinam też siebie, bo wiem, że nie jestem tym samym dla ciebie. Pozwoliłem ci kontrolować rytm mojego serca. A ty, chodź taka niewinna, smutna, mądra, jesteś jak morderca. Gdybyś choć przez moment chciała dzielić ze mną ciemność i milczenie, zapomniałbym nawet o mojej gitarze. I pisałbym ci już zawsze najsłodsze ballady, miłością twoja karmił się. Przeklinam się, bo wiem, że to co było skończy się. Lecz czekać dłużej nie mogę już, więc ściągam maskę i rzucam na stół.
Piosenka leciała dalej, ale już nie byłam taka skupiona. Mateusz wyznał mi miłość? To nie możliwe, przecież to tylko mój przyjaciel...
Nagle usłyszałam dzwonek, o wilku mowa. Odruchowo odebrałam, za co chciałam się zabić.
-Hej, słuchałaś piosenkę? -Tak. -I co sądzisz?
Wiem, kochacie ten moment. Swoją drogą jestem ciekawa jednej rzeczy. Z kim shipujecie Paulinę? Z Tomkiem czy może z Mateuszem? Dajcie znać w komentarzach jakim team'em jesteście! Team Tomek vs Team Mateusz! Do zobaczenia we wtorek 🖤.
