ကိုယ္လိုရာ ဆုေတာင္းဖို႔
ၾကယ္ေတြကိုလည္းမေႂကြေစခ်င္....။"မေနေတာ့ပါဘူး'' တဲ့
ၾကယ္ဟာေႂကြေတာ့မယ္.....။
ေနဦး...ေဟး.....
ကိုယ္စကားေတြမေျပာလိုက္ရေသးဘူးေလ... ေဟး......။ၾကယ္ေတြဟာ အေမွာင္မွာသာေတာက္ပႏိုင္သတဲ့....။
ငါ့ဘဝေမွာင္မိုက္ခ်ိန္ေတြမွာ
ေတာက္ပေပးခဲ့တဲ့ၾကယ္ကေလးေရ.....
ၾကယ္ကေလးေရ....လို႔
ငါ့ကိုၾကည့္ပါဦး...လို႔
ငါ့ကိုဂလဲ့စားျပန္ေခ်ေနတာလား....
မျမင္ခ်င္ေယာင္ျပန္ေဆာင္ျပေနတာလား....
ၾကယ္ကေလးေရ....လို႔......။လွည့္မၾကည့္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး...
ငါက ေကာင္းကင္ရဲ႕အရိပ္ေမွာင္ေအာက္မွာ
ၾကယ္ကိုမျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့မိတဲ့ လမင္း...။...................................
ငိုေနတာလား Stephanie....။
Stephanieေရ ငိုေနပါသလား....။
ကိုယ့္ေၾကာင့္ လူတစ္ေယာက္ထပ္ဆံုး႐ႈံးရမွာေၾကာက္ေနတာလား...။
႐ူးမိုက္လိုက္တဲ့Stephanieရယ္။
အနားမွာရိွေနတုန္းကေတာ့ အတၱေတြတစ္နင့္တစ္ပိုးနဲ႔ ဥေပကၡာေဖာေဖာသီသ္ီျပဳခဲ့ၿပီး။
လာေၾကာက္ျပေနရသလား.... ။ကြၽတ္...ကြၽတ္....သနားဖို႔ေကာင္းလိုက္တဲ့Stephanieရယ္။
ေနာင္တေတြထဲမွာဘဲနစ္မြန္းေန႐ွာေတာ့မယ္....။ဘုရားသခင္ကိုလည္းဘာမွအားကိုးဆုေတာင္းမေနနဲ႔Stephanie။
ဒါနင့္အျပစ္ေတြ....
နင္က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ အျပစ္ေတြ.....။............
ခြဲစိတ္ခန္းေ႐ွ႕ လူနာေစာင့္ထိုင္ခံုေပၚ၌ က်ံဳ႕က်ံဳ႕ေလးထိုင္လ်ွက္ ဒူးေကြးေပၚမ်က္ႏွာအပ္ရင္း တစ္သိမ့္သိမ့္ငိုေနေသာStephanie...။
Stephanieငိုေနတယ္.....။
တေလာက Stephanieေန႔နဲ႔ည ဒိတ္ေပ်ာက္ၿပီး၊ အိပ္ေရးေတြပ်က္ခဲ့တာမ်ားတဲ့အခါ။
သူမဦးေႏွာက္အခန္းေတြဟာလည္းပံုမွန္အလုပ္မလုပ္ခဲ့တာျဖစ္မည္။
သူမအေတြးေတြထဲမွာ Ms Jungႏွင့္ SooYeonဟာတစ္ထပ္တည္းက်ေနခဲ့ၿပီး၊ Sooyeonကိုလည္း Ms Jungဟုျမင္ေနခဲ့ျခင္း။ စိတ္ေတြ၊ အေတြးေတြ႐ႈပ္ေထြးလာသည့္အခါမ်ိဴးမွာ SooYeonဟာ Ms Jungခ်န္ခဲ့တဲ့တစ္စံုတစ္ေယာက္၊
သူမအား တန္ျပန္ခံစားေရေစဖို႔Ms Jungထားရစ္ခဲ့ေသာလူတစ္ေယာက္အျဖစ္၊ ထိုကေယာက္ေျခာက္ျခား အေတြးမ်ားကသူမေခါင္းထဲႀကီးစိုးလာသည္။
ထိုသို့္ သူမအာရံုေတြထဲအရာရာဟာ႐ႈပ္ေထြးလာခဲ့ၿပီး SooYeonအား ေအာ္ခဲ့မိျခင္းျဖစ္သည္။

YOU ARE READING
Bitterish...
Фанфикလြတ္ေျမာက္ျခင္းကို ခံစားပါ... ငါမေနတဲ့အရပ္မွာ မင္းေတာက္ပ ပါေစ🌟