" Evimin Kadını, Çocuklarımın Annesine "

Gel Kadınım

GEL KADINIM

Sen benim masallarda hep dinlediğim, gelmesini sabırsızlıkla beklediğim kadınsın, dualararla Rabbimden istediğim, seccademe sessizce fısıldadığım, sen benim bu dünyada sığınak bildiğim kimseye anlatamadığımsın, içimde durmadan büyüyen yaramdın, iyeleşmesi imkansız ama dermanı sende olduğuna inandığım aşk yaramsın.

Gel kadın sana bu kadar çok ihtiyacım varken oyalanma oralarda, inan ki benden başka kimsenin sana ihtiyacı olamaz bu kadar, hani küçük bir çocuğun büyümek için annesine ihtiyacı olduğu kadar sana ihtiyacım var, çünkü sen olmadan ne bu nefsimi yenebilirim nede içinde olduğum çaresizlikten kurtula bilirim, gel kadın gel bekletme beni daha fazla çünkü ne benim beklemeye gücüm nede bedenimin artık dayanacak sabrı var.

Ansızın gel mesela, ben bile ne olduğunu anlayamayayım, mesela sevincimden gözlerimden yaşlar aksın ve o yaşları da silen sen ol, sonra sarıl bana, ben geldim ey içime sığdıramadığım duam de, yüreğimde ki acının en güzel sabrı olanım deyip bana sımsıkı sarılsan, mutluluktan gözlerinden akan yaşları, bende mutlulukla silsem... Gel Kadın,
Benim Sana Bu Kadar İhtiyacım Varken,
Sende Oyalanma Benden Bu kadar Uzaklarda... Yzr: SAKALIGÜZELŞAİR