DELICATE | Vhyun ✓

4

Tetsukazu No Kanjou

❄

Yalnızlık Üzerine Doğan Güneş

Elimi yanağıma yaslamış dışarıyı izliyordum.Bay Jung'un şiir okuyan sesiyle birlikte.Artık beni pek takmıyordu bu yüzden kendisinden her hangi bir uyarı almıyordum.Şiirini bitirdiğinde ek zamanlı olarak çıkış zili çaldı.Herkes hızlıca toparlanıp çıkarken uyuşuk hareketlerle defteri çantama attıktan sonra araklanıp çantayı kollarıma geçirdim.

Sonra Bay Jung'un okuduğu şiir aklıma geldi.Dişlerimi sıktım.

Ne zaman ki bir gülüş,

Farklı gelirse sana;

İşte o zaman aşık olmanın vaktidir...

Kendi kendime başımı sağa sola sallayıp elimi saçlarımdan geçirdim.Kısa bir süreliğine sağıma döndüğümde sınıfın koridora bakan penceresinden onu gördüm.Herkesten farklı olanı...

Kafasını yukarı kaldırıp elleriyle yüzünü kapattıktan sonra başını eğdi yavaşça.Kaşlarımı çatarken kuruyan dudaklarımı yalayıp susuzluğunu giderirken dayanamayıp sınıfın kapısını iteledim.Kapılar sürgülü kapılardı.

Yavaş adımlarla ona ilerlerken sesimi temizlemek adına sahte bir öksürük sesi çıkardım.Sesi duyunca bana döndü yüzü.

''Şey merhaba ? Tek gördüm de yani... gitmiyor musun ?'' dediğimde moralinin bozuk olduğunu anlamıştım.Burukça gülümsedi.

''Merhaba.Çıkacaktım ama birazcık yalnız kalmak istedim böyle sessiz ortam bulunca.'' Dedi.Alt dudağımı ısırarak başımı eğdim.Baş parmağımla kapının yönünü gösterdim.

''O zaman ben çıkayım.'' Diyerek dönüp gidiyordum ki kolumdan tuttu.

''Gitme.'' Dedi güçsüz çıkan sesiyle.Kaşlarımı çatarak ona döndüm.Başını eğmişti.Uzun kahve saçları yüzünü kapattığı için bir şey göremiyordum ama içimden bir ses ağlıyor olduğunu söylüyordu.

''İyi misin ?'' dedim arada ki mesafeyi kapatarak.Koluna dokunup başımı ona eğdim kısa boylu olduğu için.Başını kaldırıp gözlerimin içine baktı nemli gözleriyle.Yine de gülümsüyordu.

''Ben çok yalnızım.'' Dedi yine güçsüz çatallanmış sesiyle.Gözlerimi kırpıştırarak öylece baktım.Diğer elimi kaldırıp yanaklarında ki ıslaklığı sildim narince.

''Ben de yalnızım.Muhtemelen Jimin çoktan gitmiştir.Birlikte gidelim istersen ?'' dediğimde dudakları aralandı ve şaşkınca baktı.Ardından birden kıkırdadı başını yere eğerek.Kısılan gözleriyle gülümsedim.

Çantasını koluna aldığında önden ilerlemeye başladım yavaşça.Külüstür sürgülü telefondan Jimin'e beni beklememesi gerektiğiyle ilgili bir mesaj çektim.Dahyun yanıma gelince telefonu cebime koydum ve birlikte sınıftan çıktık.

''Neden ağladın ? Yani sırf yalnızsın diye mi ? Hem bence üzülme yalnız olmak aslında çok iyi kafanı dinliyorsun mesela Jimin yanımda değilken beynim rahatlıyor.'' Dedikten sonra güldüm hafifçe ona baktığımda dudak büküp omuz silkti.

''Arkadaşım beni ekti galiba.Yani bir tek onu tanıyordum geçen seneden beri arkadaştık fakat bugün benimle alışverişe gelemeyeceğini söyledi.'' Dediğinde ona gülümsedim.

''Boşver insanlar böyledir.Nasıl hissettiğini umursamaz ya da unuturlar ve bu tür kabalık yaparlar.'' Dedim o da gülümsedi.

Kiraz ağacı yolundan ilerlemeyi seçmiştim yine.