8

219 34 57
                                    


Dilekler

En üst katı tamamlamış uzun koridorda tek elim cebimde ilerliyordum boş sınıfa doğru.Okul fazla kalabalık olmadığı için boş sınıflar bulunuyordu bu sınıflarda klüp aktiviteleri-toplantıları için idealdi.Uzayan saçım görüş açımı kapattığı için boşta kalan elimle arkaya doğru attım.Sınıf kapısının önünde durduğumda sürgülü olan kapının kulpundan tutup sağa doğru ittim.Boştu.Belli ki Dahyun daha yemeğini bitirmemişti.Tabii öğle teneffüslerinde tek yemek yemeyen ben olduğum için burada tek olmam şaşılası değildi.

Dudağımı büzerek açık olan pencereye yaklaştım.Hava bugün bir hayli soğuktu.Sonbaharın çoktan geldiğini haber veren soğuk havanın sert rüzgarı yüzüme vurdu.Bahçede bir takım kızlar voleybol oynuyordular.Nefesimi verip arkamı döndüm pencereye.Tahtada nöbetçiler kısmında hala benim adım duruyordu fakat altında başka bir isim daha vardı.

'Nöbetçiler

Kim Taehyung

ve Kim Dahyun'

Gözlerimi kısarak okuduğumda dudaklarımın ucu yukarı kıvrılmıştı.Az sayıda bulunan sıralara oturmak yerine pencerenin önüne yere çöküp bağdaş kurarak oturdum.Gözlerimi elime indirmiş parmaklarımla oynarken sürgülü kapının sesiyle başımı kaldırdım.

Nefes nefese kalmış elinde tuttuğu yemek kutusu ve küçük örtüsüyle Kim Dahyun'u gördüm.Kapıyı tekrardan kapatıp yanıma geldi ve benim gibi oturdu.

''Yemeği paylaşalım mı ? Babam biraz fazla koymuş.'' dedi kıkırdayarak Gözlerimi kırpıştırdım.Göz temasını bozarak uzattığı bacaklarının üstünde ki kutu ilk kaldırdı ardından örtüyü açarak ikimizin de bacaklarınını kapatacak şekilde örttü.Kutuyu tekrar bacaklarının üstüne yerleştirirken kapağını açtı ve sadece üç poğaça görmemle gülümsedim.Fazla ?

''Al.'' diyerek kutuyu bana doğru uzattığında gülümseyerek bakıyordu.Yavaşça kutudan bir poğaça aldığımda o da önüne dönüp yemeye başladı.Bir poğaçaya bir ona bakarken gülümsedim.

''Burada olduğumu nereden bildin ?'' diye sorduğumda omuz silkti.

''Arkadaşın Jimin ile karşılaştım.Yemek yemediğini muhtemelen klüp için yapacağımız sınıfta olabileceğini söyledi.Ben de zaten yalnız yemek istemediğim için buraya geldim.'' dedi.Poğaçadan küçük bir ısırık aldım.Çikolatalıydı.Babası annesinden daha iyi yemek yapıyordu belli ki...

''Chaeyoung ile değil misin neden yalnız olasın ?'' diye sorduğumda beklemediği soruyu sormuşum gibi durdu.

''Chaeyoung yeni gelen bir öğrenciye okulu tanıtacakmış bu yüzden onunla vakit geçirmesi gerekiyormuş.'' dedi yemeye devam ederken.İkimiz de poğaçalarımızı bitirdiğinde Dahyun kutuda ki üçüncü poğaçayı ikiye bölmeye başlayınca konuştum.

''Ben daha yemeyeceğim Dahyun sen ye.'' dedikten sonra kollarımı birbirine bağlayıp kafamı onun omuzuna yasladım.

Poğaçayı tam ağzına götürecekken durdu.Koparttığı parçayı kutuya geri koyduktan sonra yavaşça kapattı.Kutuyu sıkıca tutan parmaklarına baktım.

''Ş-şey sanırım ben de doymuşum geri kalanını sokak kedilerine veririm.'' dediğinde gözlerim yavaşça kapanırken boğuk sesimle konuştum.

''Kediler beğenmez kuşlara ver onlar yer.'' dedim.Ses çıkarmadı.

''Bir dilek hakkın olsa ne dilerdin ?'' diye sorduğumda bir kaç saniye ses gelmedi.

''Bilmem.Bir kardeşim olsun isterdim ya da annemin poğaçaları beğenilmiyor diye ağlamamasını isterdim.Bu kasabanın hiç değişmemesini dilerdim.'' diye sıraladığında gülümsedim.

DELICATE | Vhyun ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin