No One Knows: Arranged Relationship

Chapter 20: Hardships

Matagal na akong huling nag UD. Ang dami dami kasing nangyari sa buhay ngayon.

Habang ginagawa ko ung Chapter 19, may bumabagbag na talaga sa isipan ko. Alam niyo na!

Trip ko lang talaga gumawa ng Chapter 20. I hope na sana gumanda parin ang takbo ng story ko.

-----------

Naalala ko nga pala ito ang tinatawag na.

"BAWAL NA PAG-IBIG."

Ung kilig na may kasamang hadlang kasi alam mong lihim lang ang tunay na pagmamahalan niyo at gawa-gawa lamang ang relasyon niyo.

Gusto ko nang tigilan pero hanggang ngayon ay problema ko parin ang pera. Kaagad kasi akong nagdidisisyon at masyado akong kampante sa sarili ko.

Kapag nagkakasama kami, alam ng mundo na kami nga pero kailangan parin naming itago ang pagmamahalan na ito.

Balang araw sasabihin naman namin ito eh, Sa tamang panahon.

Ngapala, Nasa hospital ako ngayon binabantayan ang aking Lola. Kailangan na niyang maoperahan, naghahanap pa kami ng kamaganak na pwede naming paghiraman ng pera.

Si Auntie na ang bahala roon, sabi niya ay dapat wag na akong mag-abala at bantayin ko na lamang si Lola.

Ms. Principal calling....

"Ms. Cothran, Please go to my office, ASAP." Kalma naman ang pagkakasabi niya pero nakakapagtaka kung ano ang problema.

Binabaan niya ako bago ako sumagot.

Kaagad naman akong pumunta sa kanyang office.

Nakaupo lamang siya at naka-abang saakin.

Binigay niya saakin ang isang envelope.

Tinanggap ko naman ito at tinignan kung ano ang laman nito.

"200,000 pesos." Hindi ako makapaniwala sa tsekeng ibinigay niya saakin.

"The money is yours, but in ONE CONDITION."

"Ano po yon?"

---------

JARED'S POV

Pinuntahan ko si Savannah sa hospital kung saan andun ang kanyang Lola. Alam kong may pinagdadaanan siyang financial kaya andun ako para damayan siya.

Nakita ko sa labas si Savannah.
Nakaupo at nagmukmok lang.
Inooperahan na ang kanyang Lola.

Tumabi ako sakanya at pinagmasdan siya.

"Uy Napano ka?"

"Ayos lang ako." Tipid na sagot niya.

Tinakpan niya ang kanyang muka at biglang umiyak.

Yinakap ko siya at patuloy parin siya sa pag-hagulgol

"Tahan na mahal ko." Hinimas ko ang likod niya at hinalikan sa noo.

Hindi siya kumikibo, matindi ang pinagdadaanan niya.

12AM na ng gabi, Isang linggo nang hindi pumapasok si Savannah. Na-miss ko siya.

Patuloy ko parin siyang yinayakap at buti ay nanahimik siya.

Pinunasan ko ang mata niya gamit ng panyo ko. Halatang kulang siya sa tulog kasi nagka-eyebags siya.

Sinamahan ko siya sa habang hinihintay na matapos ang operasyon.

Nakatulog siya sa balikat ko at hindi naman ako naiinip kasi tinitigan ko lamang siya.

Ang ganda niya kahit tulog.

Kinuha ko ang phone ko at kinunan ko siya ng litrato.

Nakalimutan kong i-off ang flash kaya bigla siyang nasilaw at nagising.

"Ano ba Jared?" Patay.

"Sorry." Binigyan ko siya ng peace sign.

"Alam mo namang natutulog ako eh." Reklamo niya at ipinatong ang ulo niya sa balikat ko.

TO BE CONTINUED.