• Bölüm müziği:
"Ördü Kader Ağlarını!"
Keyifli okumalar🌹
***
- Bi bayatlamış hamsiye benzer espiru yapmaduğun kalmıştı, ha oni de yaptun tam oldi.
- Kızım ne espirusi? Ha bu koca Sürmene beni böyle tanır böyle bilir. Babamın bana bıraktığı bir ad...
- Kusura kalma düşüncesizlik ettim. Ben de Nefes Zorlu. Memnun oldum.
- Yok daa! Memnun oldum. Ama sende emin misin Deli Nefes olmadığına? Ha böyle en eli taşlısından falan :)
- Sen pek yakıştırdın adımı adına bakıyorum da. Deli Nefes falan filan...
- Kim bilurrrr :)
- Dur orda dur Deli Tahir! Kimse adımu adına yakuşturamaz. Beni ha başka kızlarla karışturma, çarparım şurdan.
- Tövbe! Ha bu saydıklarını yapan ben miyum? Öyle bir şey yapmadum bu bir, ha yapsan da bilurum çarparsun hatta diğer kaşımu da yararsun.
- Ee güzel! Şimdi benim gitmem lazım.
- Bi daha görüşmek üzere o vakit.
- Görüşmeyiz bence, sanmam.
- Ha bence sen benim yüzümü iyi ezber et, sonra görüştüğümüzde lazum olur.
- İyi hatırlattın oni, bu kez tam kafana ayarlarım o taşi.
- Tamam daa, uzak tut ha o taşi. Hayurlu geceler Nefes...
- Ha şöylee :)
Hayurlu geceler Deli Tahir...
***
- Oh! Hele gelebildun Nefes'um. Bi daha ha beni bu gada merakta goyma emi gızum?
- Babaannemmm! Olmaz mı hiç? Bi daha seni bu kadar üzmek yok.
- Hayde al o zaman bu ilacını, iç ve doğru yatağa gızum. Sabah bak erken kalkacasun.
- Bak aldım ilacımı, şimdi de doğru yatağa gidiyorum. Hadi sende yat babaannem, hayırlı geceler...
- Hayurlu geceler güzel torinim...
***
- Günaydun yengem!
- Günaydun... Tahirrrrr! Paşam ben hayal görmiyrım dimi karşımdaki sensin?
- Ne hayali daa kanlı canlu Deli Tahir var karşunda.
- Oyy yengesinun paşası hoş geldin! Sonunda bittu hasretluk, allahım sana şükürler olsun.
- Bittu yengem bittu, döndüm memleketime. Geçelim bunlaru da, hani nerede millet?
- Paşam nerde olacaklar hâlâ yatayiler. Tabi buldular benim gibu gelinu çalıştiriyler. Kalkıp erkenden sofrayı hazırlatiyiler bu gada da olmaz.
- Bugün sofra benden hayde sende çık yukarı, biraz daha yat yengem.
- Paşam essehten mi?
- Essehten! Hayde hayde fikrumi değiştirmeden kaybol burdan.
- Dangoz!
- Yengeee!
- Hadi ben gittum.
Tahir sekiz ay sonra ilk kez evindeydi. Yüreğine düşen ateşle beraber çıktığı bu kapıdan, tekrar girmek garip hissettirmişti kendine. Gözlerini bir bir dolaştırdı evin içinde. Tahta döşek hâlâ kapıdan tarafta idi. Yemek masanın üzerinde yengesinin el emeği göz nuru işlediği dantel vardı. Her şey hâlâ aynı yerinde diyecek iken eksilmiş çerçevelerle duraksadı. Sonra gözünü döşeğin dayalı olduğu duvara dikti ve gördüğü eksiklikle hafiften üzeri örtülmüş gönül yarası oluk oluk kanamaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tozlu Kütük
Fanfiction- Bir yapboz misali kader, çetin bir sevda hikayesi... "Adım attığım her yerde sen! O adımlara kurban olan ben! Senden önce koşa koşa geldiğim, Senden sonra sığamadığım, Onca köşeden sadece biri... İşte burada başladı hikayemiz. İşte burada yol ala...
