She Adores Mr. Seller

e i g h t

Kasalukuyan akong nakatitig sa chatbox namin ni Nel Nicholas, kahit di siya nagrereply okay lang. Siguro busy yon, sa pagkakaalam ko nago-OJT siya kasi kaya syempre busy muna. Last week ko pang nachat yung 'Hello kuya' eh, so one week niya na akong di narereplyan.

Hindi naman sa priority niya ako pero alam mo yung feeling na gusto mo pagnagchat ka, magrereply siya sayo. Like kunyare makikipagkaibigan pero lalandiin mo lang pala, yung mga ganon ba. HAHAHA

Basta ba hihintayin ko siyang magreply. Hehe.

"Huy Mel, kanina ka pang nakatitig diyan sa phone mo, ano bang meron dyan?" akmang sisilip si Princess sa cellphone ko pero nilayo ko kaagad cellphone ko. Ayoko ngang may nagbabasa sa convo namin ni Nel ko... kahit ako lang nagchachat saming dalawa.

"Wala ka na don" paasar na sabi ko kay Princess kaya umupo nalang ito sa tabi ko. Nasa cafeteria kami ngayon, lunch break.

Buti nalang di ko pa nakikita yung asungot ngayon. Di pa kami nakakapagfirst tutor kasi ang sabi ni Mr. Rodriguez, magiging busy daw this week si Ezekiel dahil may something yata na about sa companies nila... basta ganon.

Yung nangyayari sa movies na classic drinking of beverages and other shit, that's what's happening kaya di yata pumasok si unggoy at ang mga kasama niya.

"Bakit ba tingin ka nang tingin sa chatbox na yan eh di ka naman nirereplyan?" rinig kong sabi ni Tyron from above me kaya agad kong pinatay ang cellphone ko.

"Ano bang pakealam mo?" inis na sagot ko dito bago ito umupo sa harapan ko. Nakakainis yung mga taong di marunong makaintindi ng 'mind your own business'.

"Okay sabihin na nating you like the guy, but the question is. Does HE like YOU?" sabi ni Tyron at naglakad na palayo dito his tray. Di namin siya kasabay kumain kasi he has his own dudes to hang out with. It's just me, Princess, Ritza, Cencio lagi. Absentera nga lang tong si Princess kaya minsan lang namin makasama.

"Oo nga be, matagal nang sumagi sa isip ko yan eh pero i never had the courage to tell you" sabi ni Ritza habang nakain siya ng paburito niyang chicken burger. Napabuntong hininga nalang ako sa sinabi niya pero tama siya, peste kasing puso to bakit kasi sa malalayong tao pa nagkakagusto.

Siya nalang kasi yung rason kung bakit lumaban pa ako kahit pagod na pagod na ako.

Exemption na sina mama pero she's one of the reasons why im still fighting too, ayokong isipin nyo na dinedepende ko sa taong gusto ko ang buhay ko. I'm not like that at all. I'm different in so many levels.

Pero kasi, ever since I met Nel on the internet. It was the first time I felt in peace for such a long time. I know it sounds crazy but it's true.

"Kumain ka nga dyan, Mel. Ano ba yan" sabi ni Ritza at inabot na sakin ang fries na binili ko. I began eating while staring at my locked phone.

"About yesterday Mel, I'm sorry I couldn't help you out. Yung tita ko kasi kagagaling lang ng Italy, remember si Tita Anne? I had to share beds with her kaya ayun" sabi ni Princess.

"What do you mean?" kunot noong tanong ko dito.

"You texted me kagabi saying that you want to sleep over my house" sabi ni Princess.

"So that's why he had my phone in his hands" absentminded kong nasabi sa sarili ko with my friends hearing it.

"Who do you mean he?" biglang sabat ni Cencio bago uminom ng juice mula sa juice box niya.

"Well, ganito kasi. May nangyari sa bahay, you guys know naman kung ano na yon diba?" I started.

"Ano yung nangyari? Di ko alam" sagot bigla ni Princess. I rolled my eyes at her which she shrugged at.

"Nagaway kami ni papa, yun yon. Paabsent absent ka kasi kaya di mo alam" sabi ko na siyang kinatawa naming lahat. "As I was saying, naglayas ako at dumiretso sa plaza malapit don sa bahay. Then biglang may lalaking lumapit sakin and told me to go home. He kept telling me I should go home tapos he even lend me his rubbers because I was barefooted. Mga 12 something na ako nung nakauwi non"

"What does he look like?" excited na tanong ni Ritza so Cencio whined at it. Mag-on kasi silang dalawa since... i don't know.

"I don't... know" sagot ko.

"What do you mean you don't know, buong gabi kayong magkasama nung guy tapos di mo alam yung itsura niya?" I only shrugged by Princess's statement. I'm not obligated to tell them how he looked. Even I don't know.

"I was crying the whole time, wala din akong salamin noon" sabi ko nalang before taking a big bite of my hamburger. I sighed at the situation I'm in.

I'm actually happy that I have classes for today or else, makikita ko na naman si papa at pagiinitan na naman ako ng ulo non kung makita niya ako. Ayokong maging sakit sa ulo niya.

"Di mo man lang nakilala kung sino yung knight in shining armor mo?!" a frustrated growl left Princess's mouth. Knights in Shining Armors don't call girls "bitch". Nor force a woman to go home.

"Yeah. Di ko kilala at wala akong balak kilalanin"

"Wow ha. Feeling may jowa kung umasta" singit ni Ritza.

"Meron naman talaga!" I protested.

"Pero di naman niya alam na boyfriend mo siya" sabay sabay nilang sabi kasunod ng halakhakan nila dahil sa pagkakasabay nilang pagbigkas ng mga salitang iyon.

"Argh, bahala kayo dyan!" sabi ko matapos kong maubos ang pagkain ko. Agad akong humiwalay sa grupo.

"Hoy Mel, pasan ka?" tawag ni Cencio.

"Basta malayo sa inyo" sambit ko pabalik tapos umakyat na ako papunta sa roof top ng school.

Mahaba pa naman ang oras. May 15 minutes pa ako bago magstart ang klase kaya malaya kong magagawa ang mga gusto ko.

Nang makarating ako sa rooftop ay may nakita akong figure sa di kalayuan. Nakaupo sa may bench with his back leaning on the rest.

Di na ako nagabalang lapitan pa yon dahil naaninag ko na kung sino. si Andrew.... Andrew Montero.

After lunch, dumiretso na din ako sa klase ko. Spent most of my day doodling on my classmate's notebook kasi yung katabi ko'y antukin. He sleeps in class. Mga walang silbi daw, ika nga ni sir Vox.

God, when will this class end. I can't wait to stalk Mr. Nicholas again!