Lover Series: Ex [COMPLETED]

CHAPTER 8

ISANG pilyong ngiti ang umalpas sa mga labi ni Zac nang makilala kung sino ang dalagang pumasok sa opisina niya. Hindi niya inalis ang tingin sa magandang mukha nito. Namamalik-mata na naman siguro siya?

Fuck! Kasalanan 'to ng alak na inalmusal niya eh. Oo, inalmusal niya. Ilang araw nang walang laman ang tyan niya kung 'di puro alak lang. Hayan tuloy, kung ano-ano na ang nakikita niya.

Shit. He's hallucinating again.

Pinagmasdan niya ang malulusog na dibdib nito. Kahit disente ang blouse na suot ng dalaga ay naaakit pa rin siya sa hubog ng katawan nito. Napakagat-labi siya nang bumaba ang tingin niya sa pagitan ng mga hita nito. Dahil sa manipis ang suot nitong pang-ibaba ay bumbakat na ng bahagya ang hiwa ng pagkababae nito. Sa pag-aalala na baka maglaho na ito tulad ng ibang hallucination niya ay hindi siya kumurap sa pagtitig dito.

"Good morning, Mr. Miller. I don't have an appointment but I hope you can spare me some of your precious time." Matamis itong ngumiti. Nabuhayan naman siya ng dugo nang marinig ang malambing na boses nito.

"So I'm not hallucinating then..." bulong niya sa sarili.

"Pardon?" tanong nito. Hindi narinig ng dalaga ang binulong niya.

Ngumiti siya kapagkuwan ay tumayo.

"Have lunch with me." Kahit na alam niyang tatanggihan siya nito ay nagbakasakali pa rin siyang papayag ito sa paunlak niya.

Though he bet she'll reject his invitation again.

"No, thanks. Kumain na ako." Boom! Sabi na nga ba't 'hindi' na naman ang sagot nito.

'Di niya mapigilang padaanan muli ng tingin ang katawan nito.

Damn! Look at that ass.

Dahil sa manipis at hapit na hapit nitong leggings ay halos makita na niya ang hiwa ng pagkababae nito. Shit! This is bad. He felt his cock throbbed.

Hindi niya mapigilang ang pag-iinit ng kanyang katawan, kaunti na lang at tuluyan na siyang malulunod sa pagnanasa. Pinilit niyang pakalmahin ang sarili. Kahit pa mahirap gawin iyon pagkaharap ang isang kaakit-akit na dalaga.

"May I know why you're here?" Umupo muli siya sa kanyang swivel chair kapagkuwan ay iminuwestra ang kamay sa visitor's chair. Mukhang nakuha naman agad ng dalaga ang gusto niyang sabihin dahil umupo na ito sa upuan na tinuro niya. Tumikhim ang dalaga saka binasa ang labi gamit ang dila nito. Sinundan ng mga mata niya ang paggalaw niyon dahilan para mapalunok siya.

"I want to apologize.. for what happened, days ago. I'm sorry for shouting and saying inappopriate things to you. I shouldn't have let my personal issue involve our business stuff." May pagmamakaawa sa mga mata nito habang humihingi ng tawad. This is the first time he saw Alex apologize sincerely. Noong sila pa, lagi itong pabiro kung humingi ng tawad. Hindi ito nagseseryoso sa paghingi ng tawad, hindi tulad ngayon.

"That's okay. Nakalimutan ko na nga 'yon eh." Pagsisinungaling niya. Hinding-hindi niya makakalimutan ang pagmumura nito sa kanya. That's the first time he heard her cursed.

"Talaga? Well, thank you. And about the deal... can we still do it? I won't back-out again, promise." Mukhang tensyonado ang dalaga habang nagsasalita.

Muli itong nagsalita nang hindi siya umimik.

"Ummm.. I wanted to continue the deal with you." Anito. Sa sinabi nito ay saka niya napansin na may hawak pala itong folder. Inabot nito iyon sa kanya.

"Pinirmahan ko na ang dalawang kopya ng kontrata kahit 'di ko pa pinapakita sa lawyer ko, alam ko naman na hindi ako lugi dito. Sa totoo nga ay sobra-sobra pa ang benepisyong makukuha ko. Kaya heto na, pirma mo na lang." Anito na parang bang kabado sa kung ano man ang isasagot niya. And that gave him an idea.