Ken's POV
"Even though you're far away, I'm right beside in my heart
"Don't you know my love is real
Tunog ng music pagkagising ko, naalala ko tuloy yung babaeng minahal ko.
(Door Knocking)
Tssssss! Alam kong si mama nanaman yan. Kinuha ko ang remote at binuksan ko ang pinto. Oo hitech yung bahay namin. Mula sa Korea at Japan ang ginamit dito sa bahay. Kaya halos lahat ay remote control.
"Ano nanaman tong nabalitaan ko ha?? Sinira nyu daw yung isang classroom ng university nyu? Anak naman, ang dami mo nang kaso ilang beses kana ring nakulong sa mga pinagagawa mo! Hindi kaba talaga mag babago ha?
Sigaw ni mama sakin habang naka upo ako sa kama. Ang aga aga ganito nalang palagi.
"Babayaran naman yun ni papa diba? Sabi ko sabay tayo at kuha ng aking towel.
"Hindi lahat anak nababayaran ng pera, pasalamat ka my pera tayo e kung wala ha? Anong gagawin mo? Sigaw niya.
"I'm gonna take a bath, just leave me alone okay? Sabi ko sabay pasok sa Cr.
"Wag mong hintayin ang kaparusahan mo Ken" huling narinig ko. Napabuntong hininga nalang ako.
After a few minutes, finally I'm ready to go. Pomorma ako, naka shades. Paglabas ko ay nakasalubong ko si papa.
"Oh? Where are you going? Tanong niya.
"Mag aaral. Maikling sambit ko.
"Change your outfit, it's not suit for you" sabi niya.
"Dito ako gumagwapo pa" sabay tingin sa relo. "I think I'm late, goodbye to both you" sabay pasok sa kotse at pinaharurut yun.
(University)
Nakasalubong ko kaagad ang aking mga barkada, kasama ko sa lahat ng mga gawain, kung ano man yun? Samin nayun.
"Gwapo natin ngayun a? Bakit parang binagsakan ng langit yang mukha mo? Tanong ni Zaybe
"Alam kona, napagalitan kananaman no?
At nagsitawanan sila.
Binatokan ko siya
"Pwedi ba? Tara na nga pasok na tayo" sabi ko sabay pasok.
Habang naglalakad kami sa hallway naririnig ko ang mga students na nag bulong bulongan, lahat sila naka tingin samin, nakikita ko ang takot sa kanilang mga mata.
"Gwapo sana ni Ken kaso napaka traidor, walang modo!
"WALANG MODO" WALANG MODO"
Rinig na rinig ko at nag echo pa sa tenga ko. Parang umapoy yung ulo ko. Binalingan ko sila ng tingin
"Sino ang nag sabi non? Tanong ko sa kanila, hindi sila sumagot.
"SINOOOOOOO"!!! sigaw ko.
"Mr. Ken? What's going here? Alam kung si Prof. Namin yun.
"Sa oras na malaman ko kung sino yun, makakatikim talaga sakin! Sabi ko sabay talikod, hindi ako bumati sa prof namin.
Pumasok ako sa room namin at lahat sila bumati sakin. Oh diba ang saya? Lahat natatakot sayo, lahat tumitingala sayo. I'm not a God for them to praise me, but look. Buhay nga talaga.
"Good morning everyone" bati samin ni Prof. Pero hindi ako sumagot.
"Bro? Meron kabang load? Tanong sakin ni Prince.
"Wala kabang pera? Napakayaman nyu walang load? Supo ko sa kaniya.
"Naiwan ko yung phone ko eh"sagot niya.
"Ken and Prince what are you murmuring there? Can you share it to us? Stand up?
Hindi ako tumayo, sa halip ay naglagay ako ng wireless earphones saking dalawang tenga.
Sa lakas ng music hindi kona marinig kung ano ang pinagsasabi niya. Nagulat nang naapakan yung sapatos ko, naka harang kasi yung isang paa ko sa pintoan kaya ganon, tumingin ako kung sino siya, but he looks unfamiliar.
"What the hell! Sigaw ko. Nasa gitna na siya. At tiningnan niya lang ako like nothing happens.
"What are you shouting Ken! Tanong sakin ni Prof. Habang katabi niya ang umapak sa sapatos ko.
Hindi ako sumagot, umupo ako.
"Humanda ka mamaya! Sigaw ng utak ko.
"Welcome your new classmate, please introduce yourself ", Prof
"Good morning I'm Micheal Lastimosa" sabi niya.
Ikaw pala si Micheal ha! Meet the hell later boy!
"Don ka umupo sa tabi ni Prince"
How lucky you are Michael, hindi nako mahihirapan sayo.
"Hi I'm Prince nice to meet you" sabi ni prince sa kaniya.
Nagkatitigan kami ni Micheal bago siya mag salita ng:
"Thank you"
Wtf! Anong ginagawa ni Prince? Biglang anghel ganon? Nainis ako kaya sinipa ko ang kanang paa niya.
OUCH!! ANO BA? bulong niya.
Hindi ako sumagot sa halip ay tiningnan ko siya na masakit. Agad naman siyang humarap sa harapan.
Hindi ko alam kung bakit napakainit ng ulo ko ngayun, ughhh! Sarap sumigaw, sarap manontok ng tao.
Biglang my pumasok saking isipan, nanghingi ako sa katabi ko ng isang pirasong papel at pentilpen.
Napa half smile ako.
(Kriiiiiiiiinnnnngggggg) tunog ng buzzer.
Lahat nag sitayuan na, kasama na sina Prince, Zaybe, At Mark. Tumayo rin si Micheal, nang humakbang siya saking harapan, binlack ko yung isang paa niya dahilan para bumagsak siya, pero alam nyu ba kong anong nangyari? Sinalo siya ni Prince, he such a weirdo!! Tumayo nalang ako at lumabas.
.
.
.
"Kennnn waitt! Ano bang nangyayari sayo? Tanong ni prince
"Bakit mo tinulungan ang mokong na yon ah? Singhal ko sa kaniya
"What's the big deal? Tanong niya.
Hindi ako sumagot, susuntukin ko sana siya ngunit pinigilan ako nila Zaybe at Mark.
"Calm down dude! Prince tama na, magakakaibigan tayo dito ano ba!
"Let's just stop this dude, wala na tayong nakukuha sa mga pinagagawa natin kundi sakit sa ulo ng mga magulang natin. Wag na nating hintayin na si God na ang magbibigay satin ng parusa! Sabi niya, wow sakit ah parang nagiguilty ako a.
"Bahala kayo sa mga buhay nyu! Bitawan mo nga ako!! Singhal ko sabay alis.
Tsssssskk! Sa lahat ng pinagdaan namin, ngayun pa sila aatras. Ano ba nakain ng mga mokong nayun??
Pumunta ako sa paborito kong tambayan, don kasi nawawala lahat ng sakit sa ulo ko. Nang makarating ako, naalala ko yung girlfriend ko. Sa walang dahilan, sinuntok ko yung puno sabay tulo mga luha ko.
"Bumalik kana please" bulong ko
To be continued. Abangan si Micheal.
