Zedd POV
I'm in the room right now packing my things. I need to go to the Philippines to forget and to relax my heart from pains. Baka magtataka kayo na marunong akong mag tagalog? Well, don naman kasi ipinanganak eh, yung mama ko Filipina at yung papa ko American. Lumaki ako dito sa America. Pero Filipino talaga yung blood ko, at ang aking physical appearance. I can't deny that I'm really handsome, in fact model ako dito, hindi naman sa pag mamayabang pero that's the reality.
Nakakalungkot isipin na aalis ako dito, pero kailangan talaga. Wala nakong pakialam kung ano man ang mangyayari don sakin, but i need to be with myself.
(Door knocking)
"Come in" sabi ko.
"Are you ready son? Tanong ni mama sakin.
"Yes ma, actually kahapon pako excited pero since ngayun yung schedule natin wala nakong magagawa" sabi ko.
"Oh, you're so adorable, napaka fluent mona sa tagalog ah? Complement niya.
"Yeah, dahil tinuruan moko para hindi naman ako pagtawanan don sa Pilipinas baka isipin nila na napaka arte kong tao", sabi ko.
"Are you okay? Seems you're not that okay" tanong niya.
"I'm okay just don't remind me everything that connected to us" sagot ko sa malungkot na boses
"I'm sorry, pagdating natin don sa Pilipinas, agad kitang eenrol sa para makapag aral kana, at aayusin ko yung papers mo para tuloy-tuloy ang pag momodelo mo. I don't want to lose your passion, be strong son. I love you" sabi ni mama sakin.
"I love you too" sagot ko sabay yakap sa kaniya.
Of all mothers in the World i think my mom is the best one ever, I'm not into bias but she's really nice. Best gift that i ever had. And i don't wanna lose my most precious thing.
"Your dad is waiting, lets go? Sabi niya at kumuwala naman ako mula sa pagkayakap at kinuha kona yung gamit ko.
Hindi ko naman lahat dinala, dahil bibili ako don, sasabay sa uso kung anong kultura nila. Bago ako lumabas ng kwarto ay napabuntong hininga ako.
I really miss this house( sa isipan ko habang pababa) paglabas namin handa na yung kotse ni papa na kakabili niya lang, brand new car at sikat dito sa America, pagkakaalam ko ibibigay daw niya sakin paguwi namin don sa Pilipinas. Well thats nice.
Sinalubong ako ni papa, with a wide smile on his face. He's happy that I'm recovering. Bumitaw din ako ng ngiti sa kaniya.
"My son, always remember leave your sorrow, bad moments and everything that bothering in your heart and mind. You will start your new life there" sabi niya sabay yakap sakin.
Ang swerte ko talaga dahil napunta sila sakin, kaya gagawin ko ang lahat para masuklian sila sa mga ginawa nila. I will make them proud of me.
.
.
.
(International Airport)
Naka-upo na kami, at we're waiting for the next trip. If you don't mind naka suot ako ng grey short at black t-shirt nag suot rin nga circle eye glasses, how simple i am.
Got my iPhone X and wireless earphones at nag patugtug ako ng music.
"If you ever leave me baby"
Intro palang agad ko nang pinatay yun dahil naalala ko ang aking nakaraan. But i hold my tears from fallong down. Kasabay rin na sumunod ang aming schedule
"Flight 8906 please be ready3x)
Nagsitayuan na lahat ng tao sa airport, mag fufull in line na sana ako ng my humawak saking kamay.
