***Chapter Five***

776 19 0
                                    

Gagawin ko ba to? Walang tao kaya hirap akong makahingi ng tulong. Akala ko naman kasi marunong siyang lumangoy. Haysssss bahala na nga.

Pinikit ko yung mga mata ko at unti-unti kung nilapat ang labi ko sa labi niya para sa mouth to mouth. Nang maramdaman kong humihinga na siya, siniPR ko siya ulit hanggang sa idinuwal niya lahat ng tubig na ininom niya.

(Uhoooooo!! Uhoooooo!!)

"Ano ba, bitawan moko! Tinulak niya ko.

Hindi nako pumatol sa halip ay tumayo ako, kinuha ko yung damit at bag at dumeretso sa CR.

CR

"Hindi man lang nagpasalamat sakin, pasalamat siya niligtas ko pa ang buhay niya. Nakakabadtrip. Kailangan kong umuwi dahil basang basa yung pants ko.

Lumabas ako sa cr, wtf! Ang daming students sa hallway, basa payung damit kaya hindi maaiwasang didikit sa balat ko at makikita ang abs ko. Pero bahala na, kinapalan ko na yung mukha ko dumaan ako sa hallway kahit na napakaraming students.

Oo alam ko na lahat sila tumitingin sakin, alam ko rin na nag hugis puso nanaman yung mga mata nila. This is so disgusting. Simula ng dumating ako dito, parang lalong naging miserable ang buhay ko even i forgot what happened to my life in the states.

Pagpasok ko sa kotse agad kong pina andar yun at aalis na sana ako ng dumaan nanaman sa harapan ko si Ken, malapit ko nanaman siyang masagsaan kaya hindi ako nakapagpigil at lumabas ako.

"Fuck you!! Hindi mo ba talaga ako titigilan ha?? Sigaw ko sa kaniya.

Pero, hindi siya nakapag salita bigla siyang bumagsak agad naman akong kumilos.

"Ken? Tawag ko.

He's unconscious. Kaya binuhat ko siya at pinasok saking kotse, agad ko namang pinaharorot ang kotse ko papuntang hospital.

HOSPITAL

Nahirapan ako sa kaniya dahil napaka bigat niya, pagpasok namin agad namang kumilos ang mga doctors at nurses at dinala. Siya sa emergency room.

Hindi ko alam kung sino ng family niya kaya umupo ako sa labas at naghintay. Hindi ko maiwasang mag alala, dahil my kasalanan din ako.

"Uhmmm, ikaw ba yung kasama ni Ken? Tumayo kaagad ako.

"Yes, ako po",sagot ko. Nakapagtataka lang kung bakit kilala niya si Ken.

"His stable right now, natakot lang siya kaya siya hinimatay", paliwanang niya sakin.

"Pardon me, but i really dont know his family. We just meet and--- hindi ako nakapagtapos ng nag nagsalita siya.

"Im his father, dont worry. Thank you so much for bringing him here", sabi niya.

Papa niya pala, mukhang mabait naman yung papa. Saan niya kaya nakuha yung ugali niya?

"No problem doc, excuse me i have to go" paalam ko.

"Wait, what's your name boy? Tanong niya.

"Im Zedd McRother" sagot ko ulit.

"Thank you again",

"Sige po, mauna na po ako", paalam ko at tuluyan nang lumabas sa hospital nila.

Mabuti na lang papa niya yung doctor, tumingin ako sa hospital bago umalis.

.
.
.
.

Ken POV

Pagdilat ko nasa hospital nako, nasa emergency room. Nakaramdam ako ng pananakit ng aking katawan. Naalala ko yung nangyari nong tinulak niya ko sa pool. Habang nalolonod ako, parang meron akong naalala, isang batang sumisigaw sa gitna nang dagat. Kaya nalonod ako.

"The Suplados"Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon