The Suplados
Chapter 10
#GroupHugged
Ken POV
I never wanted what happened lately, I don't even dreamed about it, or think of it. Habang nakahiga ako, patuloy kong naalala ang ginawa namin kanina, tama sila ni mama para kaming mga batang yagit na nag aagawan sa simpleng bagay. Napaka gaan ng loob ko, napakasaya ko ngayun, wala nakong ibang iniisip kundi ang mga pangyayari na hindi ko naman inaakala lahat.
He's playing in my head, huh! Nakakatawa nga kung bakit siya ng nasa loob ng utak ko. As infact naiinis ako pag nandiyan siya but hinahanaphanap ko siya. He's like a drug, so much intoxication. The way he look at me, seems like it haunts me everytime i close my eyes.
Mga lagpas 2 oras na nakasandal ako sa kama, habang iniisip yun. Its really weird, why am i thinking about him? Ni hindi ko nga siya kilala pa eh, ni hindi ko nga alam kung saang lungga nanggaling ang pamilya niya, even him. Nakapagtataka talaga. Gossssshh.
Napahilamos, at napakalmot saking ulo kahit hindi naman ito makati. Kinuha ko ang cellphone ko, nakalimutan ko palang e close yung gallery kaya pag bukas ko ay yung picture niya agad ang lumabas. Tiningnan ko yun, hindi ko maiwasang hagorin ang mukha niya kahit litrato lang ito. Bigla na lang ako napa smile, napa isip ako kung bakit ko ginagawa to.
Haysssss! Bigla kong pinatay ang cellphone ko at napahilamos ako ulit. Tumayo ako, at tumingin sa salamin. Tiningnan ko ang mukha ko, ngunit ang nakikita ko ay ang mukha niya. Napapikit ulit ako.
Am i that crazy? Bakit ba hindi ka mawala sa utak ko ha? Mambabarang ka ata eh? Mula sa utak ko, kung ano-ano na lang yung iniisip ko.
Ughhhhhh!! Huminga ako ng malalim at bumalik saking kama, umupo ako, at biglang humiga, kinuha ko ang unan at tinakpan ko ang aking mukha, agad ko naman kinuha yun dahil hindi ako makahinga. Bumalik ako sa pagka-upo, hindi lumapas sa isang minuto, tumayo nanaman ako.
Naisipan kung sumilip sa bintana, napakaliwanag nang aking nakikita, kaya naisipan kung lumabas. It's about 10 o'clock pagtingin ko sa relo. Pag labas ko ay napakadilim siguro tulog na sina mama at papa kaya dumahandahan ako.
(Click) bigla kong napapikit, at napahinto nang umilaw ang buong sala sabay rinig ng tinig ni papa.
"Oh, nakakapanibago Ken na sa ganitong oras andito ka sa bahay, at nakapantulog",sabi niya sabay lapit sakin.
Tiningnan ko ang aking suot, oo nga pala. Napa smile ako sa kaniya. Bago nagsalita.
"Lalabas lang po sana ako pa, magpapahangin lang",sabi ko sabay smile.
"Is this real? Totoo ba anak ang pinapakita mo? Tanong niya, mukha siyang nagulat. Ano bang meron sa sinabi ko.
"Bakit po pa? May mali ho ba? Takang tanong ko.
"Ibang-iba kana ngayun Ken ah, parang hindi na mainitin ang ulo mo. Sana nga tama ang iniisip ko",sabi niya.
Kaya napa isip ako, oo nga pala hindi ko nga rin alam kung pano ako humantong sa ganito. I'm not changing yet, I'm just in a good mood.
"Pa naman, hindi lahat ng oras katulad ako ng dati, tsaka pa bakit lasing kayo? Tanong ko, don ko lang kasi naramdaman na lasing siya dahil sa amoy ng alak.
"I'm just relaxing, para mawala ang stress ko. You know pagod ako sa trabaho kaya chill-chill lang. Want some? Alok niya.
"Pass mona ako pa",sabi ko sabay hagod ng tiyan ko.
"Tara labas tayo, may ikekwento ako sayo",sabi niya sabay akbay sakin.
Ganito ko lang nakita si papa na nagkakaganito, siguro nag away nanaman sila ni mama. Tsss.
