Last na muna to ngayung araw hehez bukas ulit 7am and hapon hahaha basta hapon or gabi... Nag tataka siguro kayu kung bakit pag nag UD ako dalawa dalawa kasi naka draft na po yan hanggang 30 I U-UD nalang hehez any way salamat sa mga patuloy na sumusuporta at sa mga nag babasa thanks a lot😘
----------
KEN POV
After the worst thing that Kerr did to Zedd, finally I'm glad that Zedd is getting stable and now he's already at home. Hindi parin maalis sa utak ko ang ginawa ni Kerr kay Zedd wala pakong oras na harapan ang hayop na yun at baka mapatay kopa siya. Well, by the way I'm preparing myself dahil pupunta ako ngayun sa bahay nina Zedd pafa dalawin siya. Kahit isang araw ko lang siyang hindi nakita sa palagay ko almost a year na ganito ba talaga pag in love? Hindi naman sa possessive ako pero siya lang talaga ang iniisip ko eh even from the start.
Paglabas ko tumampad kaagad si mama saking harapan, kakatok sana siya kaso nabuksan kona.
"Ma, meron kabang kailangan or anything to ask for? Tanong ko kaagad.
"No, i just wanted to say that we will go to Korea, hindi ko pa alam kung kailan pero pupunta tayo don" sabi niya.
Biglang nagblanko ang utak ko, ni isang bagay walang pumasok. Na parang nawala lahat ng iniisip ko sa narinig ko ky mama. Korea? Such a far place to the Philippines. Hindi panaman sigurado pero baka hindi matutuloy ang balak nila.
"What? Korea? I mean ano naman ang gagawin natin don ma? Sabi ko, naguguluhan ang isip ko.
"Well, don na tayo titira at don ipagpatuloy ang pag aaral mo" sagot niya.
"Ma? I'm grad waiting. Ilang months nalang at magtatapos nako, ano pa ang gagawin natin don? Pilit kong iniiba ang ihip ng hangin.
Lumakad siya pababa, at sumunod naman ako sa kaniya. Her face is damn serious, alam kong iniisip ni mama na kapag ano ang gusto niya ay dapat mangyari. Haysss ano nanaman ba ang nangyayari sa mundo.
"Hindi kapa mag tatapos don na tayo titira at don kana magtatrabaho sa companya natin, ikaw lang nag iisang anak namin, ikaw lang ang nag iisang tagapagmana ng lahat", sabi niya sabay upo.
"Wait, bakit ang bilis naman ata nito ma, hindi ba pweding makapagtapos muna ako bago tayo pupunta don? Sabi ko, sinusubukan kong humanap ng butas.
"This is all for you son. Hindi naman kita pepresyurin pero sana naman maintindihan mo kami ng papa mo. Matanda na kami para mag asikaso ng mga negosyo natin. In fact you've changed a lot" paliwanag niya.
Ayokong pumunta don, ayoko ko kasi natatakot akong malayo sa piling ni Zedd, natatakot ako na mawala siya sa tabi ko. Alam kong para saking kinabukasan to, pero pano naman yung kinabukasan namin ni Zedd? Im not totally saying that we'll stay forever, i just think of it.
"Siguro ma huwag muna natin isipin ang bagay nato, kasi malayo panaman eh. Let's just talk to another day meron pa kasi akong pupuntahan eh", sabi ko. Ayoko munang isipin ang bagay nato. Hayss
"Okay anak, think of it. Naniniwala ako na someday you'll be a good negotiator, at bibigyan mo kami nang pamilya, nang magiging apo ko. I'm looking forward for that" sabi niya.
Parang namingi ako sa sinabi niya, isa sa mga rason kung bakit gusto ko naka private yung relationship namin ni Zedd dahil ayoko ko siyang masaktan, ayokong malaman niya na hindi sang ayon ang magulang ko sa ganitong relasyon.
"You're too advance ma. Someday you will have that, not now ma. I love you", sabi ko sabay yakap sa kaniya.
I really can't promise na magagawa ko ang bagay na yan. But one thing in my head, ipaglalaban ko ang relasyon namin ni Zedd whatever may come along.
"Sweet naman nang anak ko. Parang may lakad tayo ngayun ah? Saan ang punta natin?
