Zaybe POV
I never imagined myself in pains, i never wanted to be hurt but I'm hurt, I never dreamed to fall in love, but i fell. Kung kaya lang magsulat ng tula ang panyo ko, naisulat na nito ang bawat luhang umagas, mula saking mga mata.
Ganito nalang ba palagi? Walang may magagawa? Bakit ba kasi ang tanga ko eh, bakit kopa minahal ang taong dapat kaibigan lang. Bakit hindi ko mapigilang mapaluha ng ganito? Ang marinig mula sa kaniya na meron na silang dalawa ay mas masakit pa sa inaashan ko.
Lagi nalang ba unan yung magcocomfort sakin sa tuwing malungkot ako? Lagi nalang bang pader ang masasandalan mo kapag nahihirapan ako? Iwan ko kung bakit nasasaktan ako ng ganito sa taong alam kong impossible na magkagusto sakin.
Nakakulong ako ngayun saking kwarto habang gunuguhit yung imahi ni Zedd, sabay tulo ng luha ko ay siya ring dahilan upang masira ang ginagawa ko. Sa pag uulit ko, ganon padin ang nangyayari, at iisa lang ang pinapakita nito na kahit anong gawin ko ay, wala parin akong magagawa.
Naalala ko yung pinagsamantalahan siya ni Kerr, yung araw na yun ay gusto ko sana siyang puntahan sa swimming pool upang dalhan nang makakain at maiinom, nakita ko na nahihirapan siya, nang lalapitan kona sana siya ay biglang dumating si Ken, nagtago at tinapon kona lang yung dala kong pagkain.
Naalala ko pa yung sinabi ko ky Kerr habang nakahndusay siya sa sahig.
"If you touch him again, i will kill you"!
"Hahah! Are you gay? Sabat niya
Hindi nako sumagot, sa halip ay sinutok ko siya at umalis.
Hindi ako mapalagay nong araw na yun, hindi ko mapigilan na isipin kunh okay lang ba ang taong mahal ko? Buti realized that he'll be okay sa kamay ni Ken.
(Door knocking)
Naputol ang pag iisip ko at dali-dali kong pinunasan yung mga luha ko. Inaayos ko yung sarili ko at huminga ng malalim bago binuksan ang pinto.
"Anak? Bakit nakakulong kanana man dito? Agad na tanong ni mama.
"Wala naman akong gagawin ma eh, tsaka mas mabuti na yung ganito kesa sa kulungan",sabi ko.
"You've changed alot son, hindi ko maisip kung pano ka nagbago anak. Is there something that makes you inspired?
"Yes ma, even we're not that close, even we don't talk too much but that person changed my personality alot and its unexpected "sagot ko.
"Thats good, i came here to tell you that malapit na silang mag bakasyon ng pinsan mo dito mula sa America. Kung naalala mo pa yung araw na naglalaro kayo dito, maybe hindi na kasi maliliit pa kayong dalawa eh",sabi ni mama
Iniisip ko kung sinong pinsan ang tinutukoy niya, kasi marami naman akong pinsan, at nasa ibat-ibang bansa sila nakatira.
"Sinong pinsan ma? Takang tanong ko.
"Basta anak, sigurado ako na maalala mo siya, kasama niyung maglaro yun, kasama niyung apat(tinutukoy niya sina Prince Keannu at Ken)
"Okay, sana nga maalala ko siya. Ano bang pangalan niya ma?
"Ang naalala ko Clyy---Clyyybe Hidden yung pangalan niya. Iwan ko ba basta anak kapag dumating sila dito sana magkakasundo kayong dalawa",sabi niya.
Ngumiti lang ako. Lumabas si mama nang kwarto, nawala lahat ng sinabi niya at bumalik nanaman sa isipan ko si Zedd. Para talaga siyang druga.
I wish, i could be Ken para naman mahalin moko. Kasalanan ko din naman kasi kung bakit hindi ko sinabi yung nararamdaman ko para sa kaniya. Sa dinadami nang tao dito sa mundo, bakit sayo pako nagakakaganito Zedd? Bakit sayo pa? Tssss
