Ken POV
Maagang natapos ang classi namin kaya naisipan kung hintayin si Zedd sa labas ng laboratory nila, hindi paman ako nakarating don nakita kona sila ni Clyde na nag uusapa sa labas, nagtago ako sa gilid ng pader tatawagan ko sana si Zedd pero hinihintay ko ang tawag or text niya dahil yun ang kasunduan naming dalawa.
Maya-maya pa ay, umalis silang dalawa, sumunod naman ako pumunta sila sa parking lot at magkaharap lang yung sasakyan namin. Pumasok silang dalawa habang ako ay naghihintay lang, parang dinudurog na ang puso ko sa sobrang sakiz na nararamdaman ko ayokong pag isipan ng masama si Zedd dahil pinanghahahawakan ko ang sinabi niya sakin, na kahit tatakbo na ang mga luha ko ngnit pinipigilan ko sila sa pagtakbo.
Gusto kona silang puntahan pero pinipigilan ko yung sarili ko dahil ayokong masaktan ang damdamin niya, ayoko nang gulo dahil ang gusto ko lang ay yung maayos ang lahat na walang iniisip, pinangako ko saking sarili na hindi ako gagawa ng kahit anong bagay na ikakasakit ng damdamin ni Zedd kahit na nasasaktan nako.
Nagulat at nawala ang pag iisip ko ng lumabas si Zedd sa kotse habang umiiyak, pinigilan siya ni Clyde at niyakap mula sa likuran, napatayo ako at natulala saking nakita, katulad ng ulap kapag hindi niya na kayang dalhin ang ulan, babagsaka at babagsak ito, kagaya ng aking mga luha, hindi ko kinayang pigilan dahil ang bigat na nang aking nararamdaman.
"Zedd"
Tanging sambit ko, hindi ko namalayan na lumabas sa bibig ko ang pangalan niya habang patuloy sa pagdaloy ang aking mga luha. Unti-unti siyang lumingon sakin sabay kuha ng kamay ni Clyde sa bewang niya. Hindi maalis ang mga mata ko ky Zedd na para bang naka auto focus ito sa kaniya.
Unti-unti akong humakbang patungo sa kanilang dalawa, humarap ako kay Zedd at pinunasan ang mga luha niya.
"Shhh, wag kanang umiiyak jan alam mo namang ayokong nakikita kang nasasaktan eh" sabi ko.
Hinawaka ko ang kamay niya sabay hila sa kaniya. Makikinig ako sa ano mang sasabihin niya dahil ganon ko siya ka mahal.
"Ken, I'm sorry but it's not what you think " sabi ni Zedd.
"Don't worry, hindi naman ako galit eh, galit ako sa sarili ko" sabi ko.
"Clyde, don't make any move or don't say any words. Or else" sabi ko kay Clyde.
Hinawakan ko ulit si Zedd, nang magsalita si Clyde.
"Tell him Zedd!
Hindi ko napigilan ang sarili ko na lapitan at siya at sinuntok dahilan upang matumba siya.
"Sinabihan nakita Clyde, sa tingin mo kaya kong makita ang nakita ko? Hindi, mahal ko ang niyayakap mo kaya ngayun palang layuan mona siya, respect me, before i kill you! Sabi ko.
"Tama na Ken, tama na" awat sakin ni Zedd.
Pero ano to ang nakikita ko? Bakit tinulungan niya si Clyde? Zedd? Hindi kana man siguro bulag diba, nasa harapan moko sa tingin mo hindi ako masasaktan sa ginagawa mo?
"Zedd? Umuwi na tayo, gusto kitang makausap eh" sabi ko sa mahinahong boses"
Agad naman siyang lumapit sakin, sumakay na kami sa kotse at agad kong pinahaharot yun. Wala pang ilang minuto ay nakarating na kami sa apartment, nauna siyang bumaba at sumunod naman ako.
"Zedd, please tell me the truth. Gusto kong malaman kung anong meron sa inyu ni Clyde" sabi ko.
"Wala Ken, walang meron samin. Sinabi niya sakin kung bakit niya ko noon iniwan" sagot niya.
"Maagang natapos ang class namin kaya pinuntahan kita, at nakita ko kayong dalawa. Zedd, ayokong pag isipan ka nang masama dahil mahal kita, pero hindi ko maiwasang magselos kapag merong ibang nag humahawak sayo" sabi ko sa kaniya.
