Chapter 26: Truth

36 17 72
                                    

Chapter 26: Truth


Finally. This is it. Malalaman ko na ang katotohanan. Kung sino ba ang pinakahaharian nilang 'Empress'. At kung bakit ako tinatawag ng Dark Association at si Hades. Kala niyo na kalimutan ko na siya no? Hindi. Hinding-hindi ko siya makakalimutan dahil may nagpapaalala rin naman saakin kada gabi.

Ano kamo? Kada gabi lagi akong may napapanaginipan tungkol sa isang situation na kasama siya. Kami. Para bang kung anong mangyayari sa..... future. Either naglalaban kaming lahat, umiiyak ako, nalulungkot, at after ico-comfort ako ng mga kaibigan ko. Pero hindi ko naman alam kung bakit. Tuwing magigising kasi ako lahat nagiging blurd at hindi ko na matandaan ang mga napapanaginipan ko.

"Thank you all for coming in this very important announcement." Announce ni Headmistress Alexandra sa gitna ng stage. At as usual, nasa likod ulit sina Principal Aldrin, si Ma'm Angel, ang ibang teachers, at..... ang mommy ni Christian.

"Sa wakas, eto na ang pinakahinihintay natin. I will now announce who is the Long Lost Empress." Nakangiting sabi ni HM Alex. Biglang lumakas yung tibok ng puso ko. Hindi ko alam kung bakit pero... kinakabahan ako. Ano ba Shane, snap out of it!

"The one and only Empress of Dragonfly City and the daughter of Mrs. and Mr. Agreste, Elizabeth Torne is-----" BOOM! Fvck ano 'yon? May sumabog! May earthquake ba? Puta sumabog tapos earthquake, tanga lang? Pero 'di nga anong nangyayari?

"EVERYONE GET TO SAFETY!" Sigaw ni HM Alexandra saamin at nilabas ang kanyang baril. Hindi ako aalis. Biglang bumukas ang pintuan ng auditorium at pumasok ang usok na itim na pumapalibot na ngayon sa buong auditorium. Tangina wala akong makita.

"URGH!" Fvck may humablot saakin mula sa likod. Unti-unting naglaho ang usok na itim dahilan para makakita muli ako kaya agad ko naman siyang tinadyakan at tsaka pinutukan ng baril.

Unti-unti naring nagsisipasukan ang mga lalaking naka-itim at may mga takip aa mukha. T-teka.... Dark Association. Nang makapasok lahat ng mga armadong lalaki ay pumagilid silang lahat na parang nagbibigay daan sa gitna.

"Miss me, dear Shane?" Hades.

"Anong ginagawa mo dito?" Sabi ko na hindi titigil 'to eh...

"I just missed you dear. Didn't you miss me?" Sagot niya saakin na may pang-asar.

"Sino ka ba talaga?" Tanong ko habang nakahawak na sa baril ko at handa ng makipaglaban.

Tumawa siya. "Malalaman mo din.... soon." At tumawa ulit siya kaya naalerto ako. Pumitik siya at tsaka tumalikod ng sumalubong naman saakin ang mga tauhan niya. Una komg pinaputukan ang isa na nasa harapan ko at sunod sunod na pinagsisipa ang mga kasama niya.

"Gusto mo ba malaman kung bakit ako nandidito.... your Highness?" Boses ni Hades 'yon pero... nasaan siya?

Pinalubot ko ang mata ko para hanapin si Hades pero hindi ko siya makita. "SHANE!" Huh?

Christian's Point of View

"John nakita ko si Hades! Habulin niyo siya, makakatakas siya!" Sigaw ko kay John at sumunod naman siya. Hinati namin ang Gang kaya ang kasama ko nalang ay sina James, Cedar, at si Chim. Sumunod din sina Colaide at Rogue kayna kuya kaya naiwan kami dito para pigilan ang mga tauhan nina Hades.

Nagkaisa-isahan kami ng kalaban at saakin ang pinakamarami. Ng masaksak ko ang nasa harapan ko ay nakita ko si Shane na nakatalikod saakin at may.... sasaksak sakanya! "SHANE!" Tumakbo ako papunta sakanya at bago pa man siya masaksak ay.... nasalo ko na. Thank hells ako ang nakasalo.... ako.... at hindi siya. Your safe, my Shining Shane.

Shane's Point of View

"C-Christian...?" Kinuha niya.... h-he got stabbed instead of me...

"Christian--- Christian stay close wag kang matulog please." Watching the blood coming out from his chest while hugging him.... This situation is the last thing that I would ever want to happen. Nang susugod na sana lahat ng tauhan ni Hades ay binitawan ko muna si Christian at nilabas ko lahat ng sakit at galit ko sakanila.

Sa 'di inaasahan ay doon ko nalaman na ako pala ang hinahanap nila. Ako ang The Long Lost Empress ng Royal Family. P-pero pano? Ang dami ko paring tanong. Pano ako napahiwalay sa pamilya ko? And alam ba ni mom ito? Bakit hindi niya sinabi saamin?

Chim's Point of View

Natulala kaming lahat ng may lumabas na puting ilaw mula kay Shane at Christian then at that point na nawala ang ilaw, we can see everything now, that Shane is the Empress everyone has been waiting for. Gusto sana namin lapitan si Christian para dalhin agad siya sa ospital ay hindi naman namin magawa dahil nakapalibot sakanila ang army ni Hades at pinagbabaril ni Shane.

Watching her fight Hades' army all by herself with those shining silver eyes, we can clearly say that she's the one. At hindi na rin kami lumaban pa dahil alam naming wala lang yan kay Shane. Or should I say.... Elizabeth Torne Agreste? At tama nga kami, wala pang isang minuto ay parang dinaanan lang ng bagyo ang mga kakampi ni Hades.

Kahit pistol lang ang gamit ni Shane ay napatumba niya ang lahat ng kalaban ng ilang segundo lamang.

Cedar's Point of View

Hindi ako makapaniwala.... all this time... the Empress was the one who is always there for me, making jokes with me, studying with me, the one who I grew up with, and the one who I treated like a family which she still is. My sister. Is the Empress.

Her golden brown eyes became shining silver eyes. Her raven black hair became golden blonde, and her strength became stronger as it'll ever be like destroying the whole Community.

Shane's Point of View

Natapos ko din kayong lahat. Wag ka magalala Hades, ikaw ang isusunod ko. I cried as I carried Christian in my shoulders.

"Don't worry, I will avenge you. For better or for worse." Bulong ko sakanya at agad na binuhat para dalhin sa ospital.

~~~~~~~~~~~~~

Christian's Point of View

"Shane...." I whispered as I brushed through her hair.

"Mmmm..." Kinusot niya ang mata niya at tumingala saakin. Heh. Your so cute.

"Bakit ka natutulog sa gilid ng kama ko? Pag ikaw nagka-stiffneck hindi mo na malilingon ang napakapoging face ko." I smiled. Tumawa naman siya.

"Psh. Ikaw talaga kahit anong situwasyon nagagawa mo parin makipagbiruan." Aniya, habang umiiling-iling. I always love to make her smile.

"Your golden brown eyes and raven black hair is back. I'm happy to see that." Ngumiti ako. Umiwas siya ng tingin.

Hinawakan ko ang pisngi niya at iniharap saakin. "No matter who you are and what your capable of, you will still always be the brave, awesome girl I loved until now." I said it, I actually did it.

Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi ko pero ngumiti din naman at hinawakan ang kamay ko na nasa pisngi niya. "I never liked you." W-what?

"It's because i'm falling for you." At that point, I was the happiest man in hell ever.


~~~~End of Chapter 26~~~~

AUTHOR'S NOTE: So ano ok pa kayo? Hahahaha 'di niyo ba expected 'to? Masyadong biglaan eh noh? Wala ganon talaga pag dumaan sa isip ko boom isusulat ko na agad yan walang second thoughts AHHAHA.

Hell and LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon