fri'ends (chanbaek)

TRETTEN

--

"Chanyeol, Baekhyun'un hırkasını hâlâ vermedin mi?"

"Neden herkes bana Baekhyun diyor!?" Chanyeol sinirle yerinden kalkarken bağırdı. Doyoung ne olduğunu anlamayarak bakıyordu. Daha bu sabah Miyeon ile Baekhyun hakkında konuşmuştu. Dün olanlardan sonra ne kadar düşünmek istemese bile sürekli karşısına çıkıyordu.

"Sorun ne?"

"Chanyeol'un evdeki hesabı çarşıya uymadı." Jongin bir koltuğa yayılırken söyledi. Arkadaşlarının hepsi farkındaydı ama ona bir şey deseler bile Chanyeol kendi bildiğini yapmıştı.

"Bu ne demek- uhh Baekhyun meselesi..." Doyoung başını sallayarak Jongin'in karşısına oturdu. Chanyeol gidecekken kalıp onlara baktı ayakta. İki gündür düşünmekten beyni patlamıştı, şimdi arkadaşlarının laflarını dinlemek istemiyordu aslında.

"Chanyeol bize anlatmazsan eğer sana kim yardımcı olabilir?" Jongin destek olmaya çalışarak konuştu. Bu ses tonundaki yumuşaklık yüzünden Chanyeol kalktığı yere oturdu. Başını öne eğerek konuşup konuşmama arasında kararsız kalmıştı.

"Baekhyun her şeyi biliyor."

"Ne!?"

"Anlamış işte. Ne yapacağımı bilmiyorum."

"Nasıl!? Ne dedi?" İkisi aynı anda konuşuyordu. Ardarda soru geliyordu uzun çocuğa ama Chanyeol bunların cevabını zaten bilmiyordu...

"Miyeon'u sevdiğimi söyledim, o da gitti." Daha sonra ona korkak olduğunu söylemişti ama bunu arkadaşlarına söylemesine gerek yoktu.

"Eğer biliyorsa, nasıl onunla konuşacaksın?"

"Sikeyim, bilmiyorum!" Sinirle tekrar patladı. Jongin ve Doyoung birbirine bakmıştı. Chanyeol'e en başında doğru olanı söylemişlerdi. Şimdi akıllarına bir şey gelmiyordu.

"Baekhyun ile bunu konuşmalısın."

"Yapamam..."

"Neden?" Jongin merakla sordu. Arkadaşının büyük bir korkak olduğunu düşünüyordu bu konuda.

"Ağlayarak gitti ve beni görmek istemiyor."

"Neden ağladı ki?"

Arkadaşları sürekli Chanyeol'e bilmediği sorular sorup duruyorlardı... Sessiz kalarak elini saçında gezdirdi.

"Baekhyun'u buraya çağıracağım, buraya kadar. Konuşup anlaşmalısınız." Doyoung telefonunu çıkararak numarayı tuşladı. Chanyeol ona engel olmamıştı bile.

Telefonu kulağına götürerek açılmasını bekledi. Çok uzun sürmemişti.

"Alo Baekhyun, ne yapıyorsun?" Jongin karşısında ne dediğini sorarak yerinden kalkıp telefonun yakınına geldi. "Ben de evdeyim, çocuklar buraya geliyor. Sende gelebilirsin demek için aramıştım."

Jongin telefonu çekerek sesini duymaya çalıştı. Doyoung bir eliyle onu itmişti. "Pekala, anladım. İyi eğlenceler o halde. Tamam, hoşçakal..."

Telefonu kapatarak başını öne eğdi. Jongin Chanyeol'den daha heyecanlıydı. "Ne dedi? Geliyor mu?"

"Gelemiyor..."

"Neden?"

"Bir randevuda olduğunu söyledi..."

Jongin ve Doyoung üzgün bir şekilde arkadaşına baktılar. Chanyeol oturduğu yerden kalktı. "Olabilir." Diyerek başıyla onaylamıştı.

"Yalan söylediğine eminim."

"Önemli olan bu değil," diyerek Doyoung'a baktı. "Önemli olan beni görmek istememesi..."

----

Baekhyun Chanyeol ile tartıştıktan sonra evine küreler gelmemeye başlamıştı. O olduğunu biliyordu çünkü Miyeon'a aldıkları hediyeyi o gün Chanyeol'un odasında görmüştü. Paketi açılmadan köşede duruyordu. Neden vermediğini anlamasa da bunu ona sormamıştı.

Chanyeol ile daha fazla konuşmak istiyordu. Sorunlarını, duygularını hatta hava durumu bile olabilirdi ama burada böylece oturmak istemiyordu ama bunu yapamazdı.

Chanyeol'un onu seviyor olma ihtimalini düşünüyordu fakat bunu nasıl kabul edebilirdi?

Miyeon eğer Chanyeol'un aslında Baekhyun'u sevdiğini öğrenirse yıkılacağını biliyordu.

Bu yüzden ne kadar Chanyeol'u sevse de asla ona karşılık veremezdi...

İlk ona gelmiş olsaydı eğer Baekhyun şans verebilirdi...

Sadece düşünüyordu. Chanyeol'e bunları söylemiş olsa bile diğeri itiraz etmemişti. Hepsinin yanlış olduğunu söylemesini istemişti...

Ya da hepsinin doğru olduğunu söylemesini istemişti. En azından Chanyeol bir şey demeliydi ona.

Baekhyun belirsizlik içinde evde tıkılı kalmıştı. Kimseyi görmek istemiyordu. Birkaç saat sonra kapısı çaldı.

Baekhyun kimseyi beklemediği için yerinden kalkmak istemedi. Yanlışlıkla çalınmış olabilirdi. Kapısı ısrarla çalmaya devam edince Baekhyun pijamasının paçalarını sürerek kapıya yürüdü.

Kimseyi beklemiyordu ancak Chanyeol'un gelmesini hiç beklemiyordu...

Ama karşısındaydı ve onu görünce özlediğini daha çok hissetmişti.

"Konuşmamız gerek."

--
The end

Aslında çok farklı iki bölüm ardarda yazdım ama değiştirdim bu yüzden bölüm zorlama gibi oldu bdbdjd

Gelecek bölümde görüşürüz

💎❤💞💘