fri'ends (chanbaek)

TRE

Merhabalar

💘💕

---

"Baekhyun! Bizi de davet ettiğin için teşekkürler."

"Seni tekrar görmek güzel."

"Merhaba güzellik."

Herkes sırayla Baekhyun'a sarılırken Chanyeol sadece donuk ifadesiyle merhaba demişti. Onun temas sevmediğini düşünürken neden herkese gülerek sarıldığını anlamımamıştı.

"Sizleri görmek de güzel. Keyfinize bakın, içeri girin." Baekhyun geleceklerini mesaj olarak haber almıştı Chanyeol'den. O yüzden girişte beklemişti. Chanyeol de yanından geçerken onu durdurdu.

"Sana planı anlatacağım. Birazdan dolap oyununu oynayacağız ve sen Miyeon ile dolaba gireceksin, anladın mı?"

"Şişe Miyeon'a gelmezse?" Eğer öyle bir şey olursa boş yere biriyle dolapta beklemek istemiyordu. Hem şuan çok huysuzdu.

"Onu düşünmedim. Şişe Miyeon'a gelmeli... Hem senin neyin var?"

"Bir şeyim yok."

"Partileri sevmiyor musun?"

Yüksek müzik sesinden dolayı Baekhyun yukarı doğru bağırıyordu. Chanyeol anlamadığı için kulağına yaklaştı ve nefesini verdi. Hatta dudakları konuşurken kulağına değmiş bile olabilirdi!

"Partileri sevmiyor musun!?" Diye yinelemişti. Chanyeol titrememek için kendini sıktı. Bu garipti.

"Miyeon nerede?" Dedi küçüğün sorusunu es geçerek. Baekhyun parmağıyla içeriği işaret etmiş, önden girmişti. Chanyeol gerisinden geliyordu.

Bir grubun yanına yaklaştıklarında Chanyeol içlerindeki güzel kızı farketti. Miyeon dekolteli güzel bir kırmızı elbise giymişti. Üzerinde desenler vardı. Takip ettiği Baekhyun ise beyaz bir tişört ve kot giymişti. Saçları her zamanki gibi dağınık sarı ve gözlüklerini takıyordu.

Chanyeol'un kendisi ise siyah bir tişört, siyah bir kot, kırmızı kareli bir gömlek giyinmişti. Yapılı vücuduna güzel giden bir uyum yapmıştı. Aslında giydiği her şey yakışırdı.

"Bu benim arkadaşım Chanyeol, ortak bir ödevimiz var." Baekhyun soru sorulmaması için dua ederken Soojin gülümseyerek Chanyeol'e elini uzattı.
Miyeon ise soğuk ifadesiyle bakıyordu. Aslında bu yönden Chanyeol ile uyumlulardı. İkisinde sert bakabiliyordu.

"Hey! Herkes buraya toplansın!" Chanyeol daha kimseyle tanışmadan yer masasının etrafında toplanmaya başlanmıştı. Baekhyun üzerindeki bakışların sahibi olan Miyeon ile kısa bir süre bakıştı. Neden ona bakıyordu ki?

"Dolap oyunu!"

"Evet, o zaman yeni gelen arkadaşla başlayalım. Chanyeol ile dolaba girecek kişiye çeviriyoruz!" Ev sahibi Soojin masanın etrafında dizilen insanların ortasındaki şişeyi çevirdi. Chanyeol için seçilmek kolay olmuştu. Şimdi sadece Miyeon çıkması için dua etmek kalmıştı.

"Miyeon mu?"

"Hayır, Baekhyun'u gösteriyor."

"Ben oynamıyorum. Miyeon'u gösteriyor." Baekhyun itiraz edince herkes ona bakmıştı. Miyeon da sinirlenmiş görünüyordu.

"Sen çıktın."

"Baekhyun itiraz eden kişiye verilen cezayı biliyorsun, değil mi?" Baekhyun alt dudağını dişleyerek yanındaki kız arkadaşına baktı. Bu kadar yakından kaybedemezlerdi! Üzgün bir şekilde ayağa kalktı ve yeni gelen Chanyeol ile çok geniş olmayan giysi dolabına sokuldu.

Birbirlerine değecek kadar dar değildi. Burası giysi odasıydı ancak giysilerden dolayı yer kalmamış gibiydi, lambası da açıktı.

"Özür dilerim." Dedi kısık bir sesle Baekhyun.

"Ne için? Bu sadece şans oyunu Baekhyun."

"Yinede 5 dakika burada durmak zorunda kaldık..." Bundan üzüntü duyuyordu. Vaktini güzel geçireceği Miyeon olabilirdi yerinde.

"Sorun değil..." Dedi yüzüne bakmadan. Baekhyun üzüntüyle başını eğerek yere oturdu.

"Yüzüme bile bakmıyorsun, ilk denemede başarılı olacağımızı söylemedim sana." Daha çok kendi kendine konuşur hali vardı. Chanyeol onun önüne oturdu.

"Sinirliyim sana, Baekhyun. Gerçekten arkadaş olduğumuzu düşünüyordum ama sen benim arkadaşlarımla daha yakınsın. Onlar dokunurken sorun yok ama benim dokunmam seni rahatsız ediyor."

"Chanyeol..."

"3 dakika kaldı." Uzun olan ayağa kalkarak etrafa baktı. Baekhyun da kalkmıştı ve ona bakıyordu. Böyle düşünceyi aklına gelmezdi. Özellikle yaptığı bir şey değildi.

Birden uzunun ne diyeceğini düşünmeden kollarını beline sardı.
"Partiye hoş geldin Chanyeol ve seni de görmek güzel." Başta yapması gereken şeyi şimdi yapmıştı.

Chanyeol beklemediği hareket yüzünden kıpırdamazken Baekhyun çoktan geri çekilmişti. Diğer çocuklar da bunu hissetmiş miydi?

"Sorun çözüldü mü?"

Çözülmüştü hemde fazlasıyla.

"Neden hala açmadılar?"

"Bizi unutmuş olamazlar!" Baekhyun korkuyla gözlerini büyüttü.

"Baekhyun ben-"

"Sonunda!" Kapıyı açan kişi Miyeon olmuştu.  Baekhyun bunu farkettiğinde bir şey söylemeden kızın yanından geçti. Miyeon Chanyeol ile kalmıştı! Uzun zamandır bunu istiyordu ve ilk konuşmaları çoktan başlamıştı.