--7--

3.2K 289 29
                                    

Flashback

13 წლის გოგონა ჩაბჟუტულ ქუჩაში მარტო, თავისთვის მშვიდად მიაბიჯებდა, გზას კი ფანრით ანათებდა. მიდიოდა და თან ცეკვავდა. ცეკვაზე სიარული ძალიან უყვარდა და სწორედ ამიტომ შეაგვიანდა სახლში მისვლა. თავისი საყვარელი ქორეოგრაფიის ნაწილს ამუშავებდა, რომელიც ძალიან მოსწონდა, მაგრამ არადა არ გამოსდიოდა. ცეკვაში გართულმა ვერც კი შეამჩნია როგორ დაიცალა სარკეებიანი დარბაზი და ფანჯრებთან ჩამობნელდა.

თითქმის უკვე სახლამდე იყო მისული, როდესაც შესახვევში, ვიღაცის ხელი უხეშად ჩაებღაუჭა და ბნელ შესახვევში შეათრია, სადაც თითქმის სინათლის ნატამალიც აღარ ჭაჭანებდა. შიშმა და პანიკამ მოიცვა პატარა დაუცველი გოგონა. იმ კაცის სახესაც ვერ ხედავდა, რომელმაც მასზე ტანსაცმლის შემოხევა დაიწყო. წაბლისფერთმიანი გონს მხოლოდ მაშინ მოეგო როცა მისი საყვარელი ნაცრისფერი ზედა შემოახიეს, მაშინვე ყვირილი მორთო. ისე ხმამაღლა ყვიროდა, როგორც შეეძლო. პატარა კანკალებდა, სუნთქვა უჭირდა. კაცმა ვეღარ მოითმინა და გოგონას სახეში რაც შეიძლება ძლიერად დაარტყა, რათა გაჩუმებულიყო , მაგრამ ის არადა არ ჩერდებოდა. სიბნელეში მეტალის ხმა გაისმა, რომელიც გოგონას ზურგში მოხვდა. ჭრილობიდან სისხლი წამოვიდა, საშინელი ტკივილისგან გოგონამ კიდევ უფრო ხმამაღლა მორთო ყვირილი. ლოყებზე ცხარე ცრემლები ღაპა-ღუპით ჩამოდიოდა. მაგრამ საბედნიეროდ, წამიერად სიბნელე ფანრის შუქმა დაარღვია. "მოგკლავ" - ცივად, მაგრამ გასაგებად წარმოთქვა გოგონას მამამ ეს სიტყვები, რომელიც ნერვიულობდა და გადაეწყვიტა ქალიშვილს გზაში შემოხვედროდა. ყვირილი, დარტყმის ხმები, პოლიციელები,  სირენა, ყვირილი...

ის ნაბიჭვარი ციხეში ჩასვეს, მაგრამ მის მიერ მიყენებული ტრამვა ემილის თავს დღემდე არ ანებებს, თავს სულ ახსენებს....

End of Flashback

- მე... მაპატიე. - ემილი თავს უხერუხად გრძნობდა და თეჰიონის მკალებიდან გათავისუფლა. გოგონას ტირილისგან თვალები საშინლად ჩასწითლებოდა.

სანაძლეო | K.THWhere stories live. Discover now