სანაძლეო | K.TH

--22--

დარჩენილი დასვენების დღე ემილიმ და იუნამ სწავლაში გაატარა.ორშაბათს ორი ჩათვლა უნდა ჰქონოდათ შედარაბით ადვილ საგნებში.როდესაც უკვე ჩამოღამდა ორივემ გადაწყვიტა შეესვენათ,ოთახებში გადანაწილდნენ და თავთავიანთი საქმით დაკავდნენ : იუნა რაღაც წიგნს კითხულობდა,ემილი კი მუსიკებს უსმენდა.უცებ წაბლისფერთმიანის ტელეფონმა დაიბზუილა.ემილიმ ტელეფონი აიღო და წაიკითხა:

საყვარელი თეთე

გამარჯობა.როგორ ხარ?

ემილი

გამარჯობა,თეჰიონ.ყველაფერი რიგზეა,ახლა ვზივარ და ვისვენებ,მთელი დღე ვსწაბლობდი.და შენ როგორ ხარ?რას შვრები?

საყვარელი თეთე

მეც კარგად ვარ.ხო,მართლა ზედა შეგიძლია დაიტოვო)

ემილიმ გაოცებისგან წარბები ასწია.

ემილი

და ასეთი გულუხვი როდიდან გავხდით?)

საყვარელი თეთე

მე ყოველთვის ასეთი ვარ~ უკვე გულუხვი თეთე ხომ არ შეგიყვარდა? (⇀ 3 ↼)

ემილი

რათქმაუნდა,საყვარელო, თეჰუნა~

ემილიმ ჩუმად გაიცინა.

საყვარელი თეთე

მიდი დაიძინე უკვე.ხვალ ადრე უნდა ადგე

ემილი

ოი, როგორც ჩანს მზრუნველებიც ვყოფილვართ. დღეს რამე დღესასწაული ხომ არ არის?)

საყვარელი თეთე

რათქმაუნდა,დასვენებებმა და კარგმა ხასიათმა იცის ესე.მიდი დაიძინე,ბებო

ემილი

ბუბუბუ.აუტანელო თეჰიონ.უკვე მივდივარ

საყვარელი თეთე

მერედა წადი,პატარების ძილის დროა უკვე

ემილი

ისე ამბობ თითქოსდა ჩემზე ბევრჯერ უფროსი იყო. რომ იცოდე ისე ჩვენ ერთ კურსზე ვართ!