EXO Files #2: Sehun <Mistaken Identity>

12

Hae Min's POV

I immediately ran when I realized what's happening. Sehun kising me and Se Ju caught us red-handed. Isa na namang dadagdag sa listahan ko ng mga nakakahiyang kaganapan saking buhay.

Yeyy.

Sa bahay ako dumiretso pagkaalis ng Xordium. My thoughts are scattered and I'm emotionally overwhelmed.

Nang makahiga na ako sa kama, dun ko sinimulan i-organize ang magulo kong pag-iisip.

My heart skips a beat as I touch my bruised lips and reminisced how Sese kissed me. Paano ba kami nauwi sa halikan? I won't deny that I enjoyed every minute of our passionate kiss. Para bang ang tagal ko ng hinihintay mangyari yun.

Pero teka, he's not gay? Totoo ba yun?

Pero ano yung narinig ko dati sa opisina niya? Tsaka yung lalake dati na kausap ni Sese, sino yun? And if he isn't gay, then...

Within seconds, I jolted up from my bed as realization hits me hard.

Oh noooo!

For three years, palagi niya ako nakikitang nakahubad and flaunting my body to him as if he's just one of the girls!

Sh*t Hae Min!! Nakakahiyaaaa juskoooo!

Tears started to spill as I remember the times when I usually get drunk or get dressed infront of Sehun's eyes.

"Ano kaya iniisip ni Sese sakin?! Baka akala niya inaakit ko siya whenever I let him feast on my body---Noooooooo!!!" napa-
paranoid kong sabi sa sarili. Napasabunot ako at ginulo-gulo ang aking buhok na parang mababaliw.

Kasalanan rin ni Sese! He should've reacted! Hindi yung ganon na wala lang sa kanya! He led me on into thinking that I can be comfortable with his gay eyes! Tas yun pala, hindi siya gay? Like, wtf diba?!

Hindi ko na ata kaya pang humarap sa kanya pagkatapos ko siyang akusahan na bakla at yung makita niya ang kabuoan ko na wala akong kamalay-malay na straight pala siya. Wala na akong mukhang ipapakita talaga.

I'm such a dumb*ss.

_____________
Sehun's POV

(...5 days later; at Hae Min's perfume shop)

"Are you sure hindi pumasok boss mo?" iritableng tanong ko sa tauhan ni Hae Min.

I can tell that she's nervous and lying between her teeth.

"Y-yes p-po s-sir. Umm.. p-pasensya na po t-talaga." nanginginig ang boses nito at nakayuko.

"Sige, thanks. Pakisabi tawagan niya ako or punatahan sa Xordium. Kailangan namin mag-usap." sabi ko dito bago lumabas sa shop.

I let out a deep sigh of frustration.

It's been five days mula nang huli kami magkita ni Hae Min. And that was the time when we had that 'gay confrontation thingy' that led us to kissing.

Bakit mo ba ako iniiwasan Hae Min? Paano naman ako magpapaliwanag sa nangyari kung di kita mahagilap? Asan ka ba? Bakit mo ko pinagtataguan?

"I can't do this sh*t of hide and seek with you, Min-Min." I said to myself as I rake my hair up.

Sinubukan ko puntahan ang bahay niya ngunit wala rin tao sa loob. Ayoko sana pumunta dito after ng nangyari dahil alam ko ilalagay ko lang siya sa nakaka-ilang na sitwasyon. But she gives me no choice. I have to talk to her.

Naupo ako sa sofa at nagbukas ng t.v habang hinihintay makauwi si Hae Min. My mind drifted on our f*ck*d up situation.

I have a slight idea kung bakit umiiwas si Hae Min. She's probably ashamed and flustered with the truth. Ako nga dapat magalit diba? Accusing me of being gay? Ano bang dahilan kung bakit niya inakalang bakla ako? Di naman ako bakla magsalita. I don't wear girly clothes. I don't wear makeup unless it's for a show or something. Then why?

Kaya ba niya ako pinagkatiwalaan over the years? Dahil ba akala niya bakla ako? Well, sa kilos niya nga naman, sino bang babae ang nasa tamang pag-iisip maghubad sa harapan ng lalake na di naman niya boyfriend? Unless they want to attract attention or want to have kinky time, you know what I mean.

But with her, she was freely doing that infront of me. As if I'm a stone or furniture, not being bothered by my stare. Oh yeah right, she assumed I was GAY.

Great.

Pasado alas syete na ng gabi, nang makarinig ako ng kaluslos sa gate. Bumilis ang kabog ng dibdib ko. Biglang kinabahan ako na di mawari.

"Ahhhhhh!! What the h*ll?!" gulat na sigaw ni Hae Min pagkakita sakin, not moving an inch.

Tumayo ako at humarap sa kanya. Her cheeks are flushed, she's probably embarassed seeing me here.

"Finally, you're back." sabi ko at pinagkrus ang aking braso sa dibdib.

Umiwas ito saking mga mata at nagsimula siyang humakbang papunta sa kwarto. Mabilis ko siya sinundan bago makapasok sa loob dahil for sure maglo-lock ito at di ako kakausapin.

"Oh no you're not gonna hide from me again." I said and rolled my eyes.

I grabbed her left arm and she stopped from her track, facing me with red cheeks.

"Bitawan mo ko Sehun or I swear I'm going to scream." inis na wika ni Hae Min.

I didn't let go. Bakit para matakasan na naman ako?

"No. Kailangan natin mag-usap Min-Min. You owe me an apology and I owe you an explanation." mariin kong ani.

"Apology? For what? Ah, kasi napagkamalan kitang bading? Na buo tiwala ko at naging careless ang mga kilos ko sa harapan mo?! Wow ah, parang ikaw pa nalugi pagkatapos pagpyestahan ng mga mata mo, ng ilang taon, ang katawan ko! How will I know kung di mo nga ako pinagsamantalahan diba? You want me to apologize for that? Ok fine! Sorry! Ayan ok ka na?!" galit nitong sabi sabay mariing hinatak ang braso niya na napabitaw nalang rin ako.

I knew it. She must be thinking I'm such a pervert.

"H-Hae----"

"No! I don't need your explanation. Not right now, Sehun. Umalis ka na, please lang. Di mo ba nakikita? I'm humiliated enough! Leave!!" she shouted before shutting the door of her room.

Mukha akong tanga na nakatunghay sa pintuan ng kwarto ni Hae Min. Ang tagal bago rumehistro sa utak ko ang mga sinabi niya.

She's embarassed and she hates me.