together or separate?

Ziekenhuis

[Fendi]

Ik heb pijn. Overal in m'n lichaam voel ik het branden of steken, maar Avy doet haar best. Ze is lief.
'Bedankt dat je me zo goed verzorgt.' zeg ik tegen haar.
'Geen probleem. Je voeten zijn ontsmet. Heb je ergens anders nog pijn?' vraagt ze.
'Nee, zo overleef ik de nacht wel. Ik kijk morgen wel of ik nog ergens last van heb.' antwoord ik, terwijl ik nog veel pijn heb. Ik wil niet dat Avy zich nu druk gaat maken om mij. Ik kijk op de klok en zie dat het al 1 uur is.
'Zullen we maar naar bed gaan?' vraag ik dan. Ze knikt en helpt me omhoog.

Als we na veel gedoe eindelijk in bed liggen kan ik nog niet slapen door de pijn. Ik kijk naast me, ik heb Avy gevraagd of ze bij me wilde blijven vannacht. Ze is zo lief, ik ben haar heel dankbaar dat ze mijn vriendin is.

---

Uiteindelijk word ik wakker en is het 8 uur, we moeten pas om half 10 opstaan. Om half 11 beginnen de eerste lessen, maar ik heb de hele nacht amper geslapen. Bij elkaar heb ik denk ik 3 uur geslapen. De pijn is minder, maar ik voel nog steeds veel pijn in mijn bovenlichaam, vooral bij mijn longen voel ik een druk.
Avy slaapt nog, heel schattig. Ik probeer me om te draaien naar haar toe, maar dan voel ik een enorme pijn in mijn borst. Snel draai ik met een kreun terug op mijn rug.
Avy opent haar ogen, shit ik heb haar wakker gemaakt.
'Gaat het wel?' vraagt ze.
'Ja gaat wel, alleen een beetje last van mijn borst.' breng ik moeizaam uit.
'Moeten we vandaag naar het ziekenhuis gaan? Om alles te laten checken?' vraagt ze bezorgd.
'Als we er na school tijd voor hebben zou dat wel fijn zijn.' antwoord ik. Ik wil niet dat ik haar eerste schooldag verpest.
'Fen, we kunnen ook nu gaan hoor. Als je pijn hebt ga ik me de hele dag zorgen maken.' zegt Avy lief. Ik twijfel, ja ik heb pijn en wil het liefst naar het ziekenhuis, maar kan Avy dan nog rustig naar school gaan?
'We gaan, kom op Fen. Je hebt echt pijn, je moet je niet zo groot houden.' fluistert ze.
'Ik wil jouw schooldag niet verpesten Av, anders ga ik wel alleen of vraag ik iemand anders om mee te gaan.' mompel ik.
'Fendi ik ben je vriendin hoor! Ik ga nu met je naar het ziekenhuis.' roept ze. Ze is lief, heel lief.

Met veel moeite zit ik naast Avy in de geleende auto van George. Het stinkt er nog steeds en eigenlijk mag Avy nog helemaal niet zonder volwassene rijden, maar dit was volgens haar een noodgeval.
'Bedankt Avy, dat je dit alles voor me doet. Ik hou echt van je.' zeg ik.
'Ik hou ook van jou Fen.' antwoordt ze terwijl we de parkeerplaats van het ziekenhuis oprijden. Ik had al gebeld of er plek was voor een controle en gelukkig kan ik er gelijk terecht.

Uiteindelijk zitten we in de wachtruimte. Ik kijk op de klok, het is 9 uur, dus ik moet Avy over een half uur echt terug naar de kampus sturen, want dan kan ze rustig nog naar school.
Ik word geroepen door een assistent. Samen lopen we een ruimte binnen, waar ik met moeite op een operatie bank ga zitten. Een jonge vrouw is mij helemaal controleren, alles gaat best snel.
'We gaan foto's maken van je schouder en je ribben. Je kunt gaan liggen en rustig wachten op de instructies.' glimlacht ze naar me.
Avy kijkt me bezorgd aan.
'Avy, ga alsjeblieft naar school.' zeg ik tegen haar. Ik weet hoe veel zin ze had in de lessen en de start van het nieuwe schooljaar.
'Ik laat jou hier niet alleen hoor.' antwoordt ze.
'Ik ben niet alleen, er zijn allemaal doctoren en mensen die me helpen. Jij kunt hier nu toch niks doen. Ik stuur je wel een berichtje als ze wat gevonden hebben.' stel ik haar gerust. 'Echt doen hoor. Bel me als ik moet komen, want ik kom gelijk.' zegt ze twijfelend.
'Zal ik doen.' antwoord ik.
'Heb je niks meer nodig?' vraagt ze. 'Nog 1 ding, kom is.' zeg ik tegen d'r. Ze komt dichtbij en ik trek haar naar me toe en druk een kus op haar mond.
'Zo overleef ik het wel. Veel plezier op school jij.' lach ik. Ze lacht terug en loopt aarselend de kamer uit.

---

De foto's zijn gemaakt, daarna ben ik naar een kamer gebracht. Ik kan nu elk moment de uitslag krijgen van de foto's. Snel stuur ik Avy nog een berichtje dat alles goed gaat. Avy zit nu waarschijnlijk in haar tweede les. Ze is om 2 uur klaar en zou gelijk komen zei ze.
Er klopt iemand op mijn deur en een paar tellen later staat de jonge arts in mijn kamer.
'We hebben de uitslagen van de foto's.' begint ze. 'Je zult zo snel mogelijk aan je rechter schouder geopereerd moeten worden. Verder zijn er 2 linker ribben gekneusd.' vertelt ze verder.
Daarna komt ze nog met een heel medisch verhaal waar ik niet heel veel van begrijp. Het komt erop neer dat het niet heel ernstig is, maar dat ik na de operatie veel rust moet houden. Wel kan ik gewoon de dagelijkse dingen doen, maar veel slapen en rusten tussendoor. De assistent komt binnenlopen. 'Er is over een half uur een plek voor de schouderoperatie, want er is een behandeling uit gevallen.' zegt de assistent. Ik knik en moet daarna nog medische gegevens en andere informatie opschrijven.

Als ze allebei mijn kamer uit zijn zucht ik diep. Zo vervelend, ik kan dus de aankomende maand zeker niet sporten. School zou wel gaan lukken, maar dan lig ik de rest van de dag op bed. Fijn begin van het schooljaar dit.

De 30 minuten gaan best snel voorbij. Ik word op mijn bed naar een andere kamer gereden. Dan kom ik in de operatie ruimte aan. Er zijn 3 mensen, waarvan 1 dokter die vertelt wat hij gaat doen. Er komt blijkbaar een stalen ding in mijn schouder. Ook moet ik zo onder narcose voor de operatie.
Ik heb Avy expres niet verteld dat ik geopereerd word, omdat ik wil dat ze normaal haar dag kan doorbrengen.
'We gaan u nu onder narcose brengen.' hoor ik de arts ineens zeggen. Het zal wel, ik denk nog even aan Avy en dan valt alles weg.