His Selfless Wife ✔️

4

CHAPTER 4

PHOEBE'S POV

Where am I? Anong nangyari? I could feel someone holding my hand and hugging me so tight.

Gising ako pero hindi ko maibuka ang aking mga mata para tignan kung sino itong yumayakap sa akin. Naririnig ko rin ang mabigat nitong paghinga na para bang kanina pa ito umiiyak at humihikbi.

"I love you. I love you. I love you. Please come back." Paulit-ulit nitong tanong at gustong-gusto kong sumagot at gumalaw para patahanin ito pero hindi ko magawa. For some reason, his voice felt so familiar at nananakit ang dibdib ko habang pinapakinggan ang boses nito na may bahid ng sakit at paghihirap.

"Please, Love... I don't like this. Open your eyes. I'll be good. Please, baby."

Pinilit kong igalaw ang mga daliri ko sa paa sa isipin na kapag naigalaw ko ito ay maigagalaw ko na rin ang buong katawan ko and I did! Kasabay ng pagbukas ng mata ko ay nakita ko si Keyden na naglalakad palayo kaya pinilit kong tumayo at humabol dito. Pilit kong inaabot ang kamay ng binata upang pigilan ito at pero nang mahawakan ko ito ay halos manghina ako sa itsura ni Keyden nang humarap ito sa akin.

Pulang-pula ang mga mata nito mula sa pag-iyak at ang laki ng ipinayat nito na para bang hindi nito naalagaan nang maayos ang katawan nito. What happened to him? Kitang-kita ang lungkot at paghihirap sa mata nito.

Gustuhin ko mang ibuka ang bibig ko ay para akong bumalik sa estado ko kanina na hindi maibuka ang bibig at hindi makagalaw.

"Why did you leave me? Please come back." Naiiyak nitong sabi. Ito nga ang kanina ko pang naririnig na umiiyak kanina.

Pero sino ang nag-iwan dito? Ako ba? Pero kung ako, bakit naman ito iiyak nang ganito kalala? Hindi ba dapat ay matuwa ito at nakalaya na ito sa akin?

Ang dami kong tanong pero unti-unti ay naglaho ang lalaking nasa harapan ko at pilit ko man itong hawakan ay hindi ko ito mapigilan.

"Wait! Keyden!"

NAGISING ako nang sobrang sakit ang aking katawan. Para akong nakipagbakbakan sa isang gyera pero kahit ganun ay sinubukan kong bumangon.

Ilang segundo akong natulala habang inaalala kung ano nga ba ang napaginipan ko. Pakiramdam ko ay may napaginipan akong mahalagang bagay pero kahit anong pilit ko ay hindi ko ito maalala pero napatigil ang pag-iisip ko nang mapansin ang paligid ko.

Una kong napansin ay hindi ako nakahiga sa kama ko. Hindi ito ang kwarto ko. Ano ba ang nangyari?

Bago ko pa maisip ang nangyari sa akin ay may naramdaman akong gumalaw sa tabi ko at halos kapusin ako ng hininga nang makita kung sino iyon.

"K-Keyden." Bulalas ko nang bigla niya akong hilahin pahiga nang makitang gising na ako. Para pa nga itong nataranta kung hindi ako nagkakamali.

"Don't do that again." Bulong nito habang nakapalibot ang mga kamay sa aking bewang at nakasubsob ang kaniyang mukha sa aking leeg. Damang-dama ko naman ang init sa aking pisngi dahil sa ginagawa nito. Ito na naman ang epekto ni Keyden sa katawan ko. Alam kaya nito na sa tuwing hinawakan niya ako ay pakiramdam ko, safe ako?

"K-Keyden, ayos ka lang ba?" Tanong ko nang mapansin kong bumigat ang kaniyang paghinga. Bigla naman itong bumangon at matalim ang mata na tumingin sa akin.

"Ano nalang ang sasabihin ng magulang mo 'pag nalaman nila ang nangyari sa'yo kanina lang? Hindi ka ba nag-iisip? Kung masama ang pakiramdam mo, sana sinabihan mo ako para alam ko ang gagawin ko at hindi nalang ako magugulat na nakabulgta ka na." Sermon nito kaya napayuko nalang ako dahil sa hiya.