DoLL [хүүхэлдэй] /дууссан/

Арван Долоо

Миа "үнэхээр явна гэдэгтээ итгэлтэй байна уу?"

Чэын "надад өөр хийх зүйл байгаа гэж үү? Хичээлээ жоохон давтаж их сургуульд орох хэрэгтэй, уул нь тэтгэлэг авмаар байгаа ч чадах эсэхээ сайн мэдэхгүй л байна"

Миа "гэхдээ хийгээд үзэх хэрэгтэй шдээ, эхлээ ч үгүй байж бууж өгч болохгүй, хамт хичээцгээе"

Чэын "бурхан яаж байгаад над шиг хүнд чам шиг сайн найз заяачихсан юм болоо"

~~~~~~~~

Чэын *шивнэх* "би үнэхээр юү ч ойлгохгүй байна"

Миа "үнэндээ би ч гэсэн"

Чэын "тооны хичээл хэзээ ийм хүнд болчихсон юм бэ?"

Миа "төгсөх ангид хамаг юмаа үздэг гэж хэн мэдэх билээ?"

Чадхаараа шивнэж ярьсан ч инээдээ тэвчилгүй бага зэрэг дуу гарган гаргачихав. Багш биднийг анзаарчих шиг болоод бидэнд үг хаялаа. Ингэж хичээлд сууж сурагч гэдгээ мэдрэлгүй удсан юм шиг санагдаж байна шүү.

~~~~~~~~~

Миа "цайны цаг"

Чэын "цаг хугацаа яагаад ингэж удаан яваад байна аа"

Миа "харин тийм ээ, өлсөж байгаа биздээ? Явж юм олж идэцгээе"

Чэын "окэ"

~~~~~~~~~

Миа "гарах уу? сургуулийн гадаа дэлгүүрээс юм аваад идчихье"

Чэын "би зүгээр ээ, эндээ идье"

Хоолны газар ороход Рэнжон ангийнхантайгаа сууж байсан болохоор бага зэрэг эвгүй санагдаж байсан ч аль болох харагдахгүй байхыг хичээн царайгаа харуулахгүйгээр явж байна.

Хоолоо аваад ширээнд суулаа. Яг цайны цаг болохоор ширээнүүд дүүрэн ганц байсан хоосон ширээ нь явж явж Рэнжоны суусан ширээний харалдаа байв. Дуугүй л суугаад хоолоо идэж эхэллээ.

Миа "тараад номын санд суух уу?"

Чэын "тэгье"

Миа "харьж цай уугаад хувцсаа сольчихоод ирэх үү?"

Чэын "тэгье ээ"