» scarlett'ın anlatımından «
bugün, o gündü. bugün annem ve benim avustralya'ya uçacağımız gündü. her şeyin benimle birlikte olduğundan emin oldum, diz üstü bilgisayarım, günlüğüm, kulaklıklarım, ve telefonum.
annemin alt kata inmem için bana seslendiğini duydum. ve biz neredeyse ayrılacakken, döndüm ve iç çektim, "seni bir ay içinde göreceğim," diye fısıldadım. kapıyı kapattım ve arabaya yürüdüm.
✖✖✖
gerçekten uçaklardan nefret ediyordum. koltuklar her zaman çok rahatsızdı, her zaman koltuğunuzu tekmeleyen aptal bir çocuk vardı ve sadece bu küçük pisliğe neredeyse bağırabilirdim ama terbiyeli olduğumu biliyordum, bu yüzden bütün yolculukta öfkemi durdurdum.
lanet olası öfkemi neredeyse 21 saattir bastırmıştım ve annemin nasıl bu kadar rahat olduğuna dair bir fikrim yoktu. ama belki sadece 5-6 saattir uyuduğumu düşünüyordum ve bu lanet uçakta wifilerinin olmasına tanrıya şükrediyordum.
✖✖✖
sonunda otele ulaştık ve yatağıma atladım. iyi hissediyordum ve yatak aşırı derecede rahattı, yüce tanrım. bütün istediğim sadece uyumak ve her şeyi görmezden gelmekti."neden biraz dinlenmiyorsun, canım?" dedi annem. örtülerin altına girerek ve gözlerimi kapatarak onu cevapladım.
+++
Bu arada: Yazar bir sonraki bölüm olayların gerçekleşeceğini, bu yüzden bu bölümün bu kadar sıkıcı olduğunu söylemiş. :d
ŞİMDİ OKUDUĞUN
the moon ➸ m.c ➸ türkçe çeviri
Fanfiction❝gülümsemekten daha fazla ağladığında bu aşk değildir.❞
