the moon ➸ m.c ➸ türkçe çeviri

bir // scarlett

» scarlett'ın anlatımından «

iki haftadır çatımda olmamıştım. orası, benim sessiz yerimdi. orası, herşeyden kaçışımdı. 

anneme herşeyin iyi olduğunu, beni tamamen üzgün gördüğünde, iyi olacağımı söylüyorum.

beni çatıda buldu ve ne yaptığımı sordu. 

hızla göz yaşlarımı sildim ve ona döndüm, "hayır anne, herşey iyi, sadece gün batımını izleyecekmiş gibi hissettim." şüpheli baktı ama başını salladı ve akşam yemeğinin neredeyse hazır olduğunu söyledi. 

yine de gün batımı konusunda yalan söylememiştim. gün batımını izlemeyi seviyordum. turuncu ve pembe renklerin ufukta gerilmesini görmeyi seviyordum. bulutların nasıl gökyüzündeki renklerle işbirliği yapmasını seviyordum. o zaman güneş gidiyordu, sadece güzel ayı görmeyi seviyordum. sevdiğimi bir çok kez söylemiştim ama kimin gerçekten umrundaydı ki. burada oturduğum en uzun süre 7'den 4'e kadardı.

annemin adımı çağırdığını duydum ve iç çektim. kalktım ve çatı katından geçtim, koridorda yürüdüm, merdivenlerden aşağı indim ve mutfağa gittim.

✖✖✖

akşam yemeğinden sonra, odama gittim ve günlüğümü, laptopumu, telefonumu ve kulaklıklarımı aldım. daha sonra dosdoğru çatıya gittim.

+++

Bana gecenin 2'sinde bu hikayeyi yükletmek için beynimi bulandıran Ece ve Beyza'ya teşekkürlerimi iletiyorum. Hikayenin konusu ilerledikçe tam olarak anlaşılacak. Bir de, cümlelere bile bile küçük harfle başlanmış. Benden kaynaklanan birşey değil. Umarım hikaye farkedilebilir. ^-^