The Owner ✔

CHAPTER 1

17 years ago

Sobrang saya ko ng maikasal si Daddy kay Ate Maria, scratch that my mama.

Nakatingin lang ako sa kanila habang nagsasayaw sila sa harapan namin, napatingin ako kay Thirdy na nakatingin pala sa akin.

Nakasimangot ito at nagsalubong ang kilay nito, nilapitan ko siya. "Kuya."

Mukhang nagalit ito dahil sa tinawag ko sa kaniya.

Hinila niya ako papalabas ng reception hall. humarap siya sa akin. "Stop calling me Kuya, because it's not!"

Nalungkot ako dahil sa sinabi niya. "Bakit naman? We're family now."

Tinaasan niya ako ng kilay. "So?"

"It means that we're siblings."

"We are not!" Giit nito.

"I will never accept you as my sister."

Naiiyak na napayuko ako, nagsalita ito pero hindi ako tumingala sa kanya.

"Accept this, my little step sister that I will not accept you as my sister. because le diable t'a possédé." The devil owned you.

Tumingala ako sa kaniya. "How did you learn french? Di ba ang Andrande hindi french? Saka anong meaning non?"

"Nothing. Just go back inside."

"Paaano ka, Ku-" Hindi pala dapat.

"Don't mind me." Pagtataboy nito.

"O-okay. Pumasok ka na lang kaagad baka kasi hanapin ka nila Mama Maria Veronica."

Tumango lang siya. Tumingin ako sa kanya ng pangalawang pagkakataon bago pumasok sa reception hall.

***

Nakatago ako sa likuran ng pintuan, nang marinig ko si Thirdy na galit na nagsasalita kay Mama.

"I will not change my surname, Mom!"

"But why?"

"I just don't want, saka gusto ko ang Andrande ang gamit ko."

"Sigurado ka ba?"

"Yes, Mom."

"How about Vennise? Do you accept her as your step sister?"

"No."

"Why?"

"I don't like that. Even we're family now? I will not, Mom."

"Lilipas din ang mga taon na matatanggap mo siya bilang kapatid mo."

Natahimik si Thirdy. "Sige na, aalis na ako." Paalam ni Mama.

"Lumabas na ka dyan, Maria Vennise."

Nahihiyang lumabas ako. "P-paano mo nalaman na nandito ako?"

"I just know."

"L-lalabas na ako." Paalam ko bago ako lumabas.

Nakakatakot talaga si Thirdy.

***

Napakapit ako sa kanya ng biglaan niya akong hinapit papalapit sa kaniya.

"T-thirdy."

Hinapit niya pa ako papalapit sa kaniya. "L-lumayo ka nga."

"Happy birthday." Bulong nito.

"T-thank you."

"Ilan araw na lang ay aalis ka na."

"Oo nga e, pinapasundo na kasi ako ni Mommy para doon daw magtapos ng highschool to college."

Parang normal lang, sana ganito palagi. Mukhang malabo kasi hindi ganon si Thirdy.

"Pwede ka naman dito sa Manila mag-aral, bakit sa London pa?" Bulong nito.

Sa sobrang hina hindi ko narinig ng maayos. "Ano?"

"Nothing." Malamig na sabi nito.

Humiwalay na ako sa kanya at tinitigan lang siya. Ganon din siya. "Subukan mong makipagsayaw sa kanila. Uuwi silang pilay."

Nanlaki ang mga mata ko. "T-thirdy."

"Try it." Sabi nito bago tumalikod.