stupid // taegi✔

tg.20

SeokJin sinirle Namjoon'un odasında bir sağa bir sola koşar adımlarla dolanıyordu. Kulağına yasladığı telefon elinin arasında parçalanacaktı neredeyse.

"NASIL BENDEN HABERSİZ BÖYLE BİR ŞEY YAPARSINIZ!"

Anlam veremiyordu SeokJin. Hiçbir hasta hakkında onun kişisel doktoruna danışılmadan bir işlem yapılamazdı. Kesin ve net olarak yasaktı bu. Şimdi birkaç doktor önlüğüne bürünmüş herif nasıl Yoongi'nin kaydını ondan habersiz 21. odaya alabiliyordu? Bu yetkiyi nereden buluyorlardı? Ayrıca yıllar sonra Min Yoongi'ye ulaşabilmişken nasıl her şeyi böyle sorumsuzca mahvedebilmişlerdi? Düşündükçe çıldıracak gibi oluyor, kahverengi alnına dökülen saçlarını tel tel yolası geliyordu.

"Bay Kim. Hastanız Min Yoongi'nin , yan odasında bulunan Kim Taehyung'a sözel şiddet uyguluyor olduğu tespit edildi. Ayrıca tam Min Yoongi Kim Taehyung'a vuracakken çalışanlarımız odaya girip müdahale etmişler. Oda değişiminin yapılması bu durumda zorunlu tutuluyor. Bizim elimizde değil yönetmelik bu şekilde söylüyor, biz de yapıyoruz. Lütfen zorluk çıkarmayın."

SeokJin daha fazla dinlemek istemediğinden aramayı sonlandırdı ve telefonu karşısındaki koltuğa fırlattı.

Elleriyle alnını ovuştururken konuştu. "Sözel şiddet diyor Namjoon, sözel şiddet... Tanrı aşkına... Sinirden cümle kuramıyorum resmen! Ulan Taehyung için Yoongi duvarlarını indirdi benimle konuştu... Yıllarca uğraştım ama tek kelime alamadım ağzından. Taehyung için yaptı, Taehyung için konuştu benimle. O çocuğa değer verdiğini dünyanın en salak insanı bile anlayabilir. Nasıl onları uzaklaştırabilirler? Aklım almıyor çıldıracağım Namjoon!"

Namjoon önünde delirmişçesine volta atan büyüğünü izlemeyi bırakıp ayağa kalktı ve SeokJin'in kollarından tutarak durmasını sağladı.

"Sakin ol. Bir çözüm bulacağız. Yoongi'nin iyileşmesinin Taehyung'dan geçtiği gibi, Taehyung'un iyileşmesi de Yoongi'den geçiyor. Düşüneceğim ve bir şekilde onları yine bir araya getireceğim. Sen sadece sakin ol."

SeokJin uzun zamandır görmediği, görmeyi özlediği göz bebeklerdeki güven ifadesinin içine işlediğini hissetti. Gerilen kasları gevşerken konuştu. "Sana... Sana güveniyorum Namjoon. Lütfen hallet bunu."

---

Taehyung önündeki sırılsıklam olmuş kağıt ile bakışmaya devam etti. Göz yaşları ondan bağımsız bir şekilde pıt - pıt kağıda akıyor, yer yer mürekkebin yayılmasına neden oluyordu. Kalbi anlam veremediği bir şekilde acıyordu. Öyle acıyordu ki, hasta olduğunu düşünmeye başlamıştı Taehyung.

Okumayı bilmediğinden dolayı ona yabancı gelen harfler arasında yalnızca iki kelimeyi seçebiliyordu. O da soyadı ve adıydı zaten. Annesinden öğrenmişti adını yazmayı. Şimdi Yoongi götürüldükten sonra yatağının ucunda bulduğu kağıtta göze çarpan ismi, yazılanların ona hitaben olduğunu anlatıyordu Taehyung'a. Okuyamıyordu, yazan şeyleri anlayamıyordu fakat buna rağmen cümlelerin yoğunluğunun altında kalmıştı. Hissediyordu o kâğıtta yazan şeyin ağırlığını. Yoongi'nin kaleminden geçmiş kelimelerin her biri Taehyung'un içine işliyordu. Okuma bilmemesine rağmen...

Açılıp kapanan kapı ile ıslak gözlerini kağıttan çekti küçük. İçeri girenlere bakınca Namjoon'u ve yanında tanımadığı birisini gördü. Taehyung'un konuşmasını beklemeden Namjoon söze girdi.

"Taehyung... Neden ağlıyorsun desem, saçma bir soru mu olur?"

Taehyung cevap vermedi. Yalnızca elleri arasındaki kağıdı hyunguna uzatıp okumasını bekledi.

Namjoon anlamışçasına hemen kağıdı aldı ve yanında bulunan SeokJin'e kısa bir bakış atıp yazan kelimelerin ağzından dökülmesine izin verdi.

"Kim Taehyung.

Saçlarımda gezinen parmakların içimi titretmesi, uyku ile uyanıklık arasında ki o mayhoşluk hissi, uzun açlık sonrası boğazdan geçen ilk lokmanın verdiği haz, kavurucu güneş altında kana kana su içmenin verdiği ferahlık, ufak bir ısırık sonrası çikolatanın verdiği mutluluk... Tüm bu eylemlere karşılık gelen hisleri gözlerinde, ses tonunda yakalayabilmem nasıl olabiliyor? Anlam veremiyorum kendime. Gerçekten inanamıyorum. Son zamanlarda gözlerim kapalıyken kulaklarımda hep senin sesin çalıyor. Bu duygu ne? Bilmiyorum Taehyung. Bana ne yapıyorsun, nasıl yapıyorsun hiç bir şey bilmiyorum. Ama lütfen yapmaya devam et. Çok sonra bulduğum bu hoş hissiyatı, kaybetmeme izin verme."

__________

Bugün benim doğum günüm :)