Önündeki yemeğe bakarak iç geçirdi Taehyung. 2 gün olmuştu fakat ne Yoongi odasına dönmüştü, ne de Namjoon ondan bir haber getirmişti. Tam tamına 2 gündür bilinmez bir endişe içindeydi çocuk. Kafasında her saniye çalkalanan 'Ya kötü bir şey olduysa?' sorusu, cevap bulamadıkça Taehyung'un kendisini yemesine neden oluyordu.
Korkuyordu Taehyung. Çok korkuyordu... Bu koca hastanede kendine belirlediği tek güvencesi olan yalnız çocuğa bir şey olmasından öyle korkuyordu ki, zihni yemek yemeği ya da herhangi bir şeyi yapmayı reddederek kendisini kapatıyordu etrafa. Yalnızca ona açıktı tüm algıları. Min Yoongi'den gelecek ufacık bir haberi bekliyordu çaresizce.
Gözleri elindeki plastik çatalla bir kez bile ağzına sürmediği lapa yemeği deşmesini izliyordu. Boş bakışları tabaktaki 2 gün boyunca bir şey yememesine rağmen hiçbir şekilde canının çekmediği yemekte gezinirken plastik çatalın ufak bir 'çat' seysiyle kırılması dalgın çocuğun irkilmesine neden olmuştu. Harika! Zaten ilgisini çekmeyen yemek, artık içindeki plastik parçalarıyla tamamen yenilmez hâle gelmişti.
Sıkıntıyla önündeki metal tepsiyi uzağa ittirdi Taehyung. Elindeki kırık sapın da yavaşça yere düşmesine izin vermişti.
"Kim Taehyung, yerlere çöp atmak çok kötü bir şeydir."
Kendi kendine mırıldandığı sözcükler, zihninde yankılanan annesinin sözcükleriyle tatlı bir uyum yakalamıştı.
Kalktı Taehyung. Birkaç adımda duvarın dibine gelip yavaşça kendisini yere bıraktı. Aynı Yoongi ile konuşurken ki duruşunu alıp duvara baktı bir süre.
"Yoongi, annem niye gelmiyor."
Yanıt olarak kulakları sessizlikle uğuldayınca omuzları düştü çocuğun.
"Yoongi, sen neden gelmiyorsun."
Burnunu çekip biraz daha sokuldu duvara. Sanki duvara ne kadar yakın olursa Yoongi'ye de o kadar yakın olacakmış gibi hissediyordu.
"Yoongi, ben her gün 10 kutu çikolatalı süt bitiririmdim. Annem bu kadar çok içtiğim için kızardı hep. Ama yine de alırdı, lavabonun altındaki tahta kapaklı dolabı çikolatalı süt ile doldururdu. Odamdaki çöp kutumu görsen, boş ve büzüşmüş çikolatalı süt kutularından başka bir şey olmazdı içinde. Böyle kocaman kocaman dağlar var ya. İşte boyu o kadar uzun olurdu. Hayır, abartmıyorum, gerçekten dağ kadar oluyordu. Alışmıştım ben buna. Ama... Artık içemiyorum hyung. Anneme alışkanlık ne demek diye sorduğumda bırakılması çok güç olduklarını söylemişti. Çikolatalı sütleri bırakmak istemiyorum. Ben... Seni de bırakmak istemiyorum Yoongi. Sen de mi alışkanlığım oldun yoksa?"
Sona doğru çatlayan sesi, ağladığının farkına varmasına neden olmuştu Taehyung'un. Yoongi ile konuşmak istiyordu. Onun iyi olmasını istiyordu. Üstelik, o titreşen kirpiklerinde gezdirmek istiyordu parmaklarını.
"Çikolatalı süt bir alışkanlık için en masum şey. Ama ben... Beni alışkanlık etmen uyuşturucu bağımlısı olmanla eş değerdedir Taehyung. Yapma..."
Taehyung kulaklarına aşikar sesin doluşmasıyla kendisini duvara daha da bastırıp ağlamasının şiddetlenmesine izin verdi.
"Yoongi... B-bir şey oldu sandım. Çok
k-korktum Yoongi. Y-yoongi..."Yoongi kafasını yasladı karşısındaki duvara. Yaklaşık 5 dakika önce girdiği odasında yöneldiği ilk yer bu duvarın önüydü.
"İyiyim, bir şey yok."
Taehyung Yoongi'nin sesini duydukça daha fazla ağlıyordu.
"Ağlama lan."
Taehyung annesinin bir sözünü daha anımsadı. Lan gibi kelimeler argoya girer. Argo da çok kaba ve kötü bir konuşma şeklidir. Sakın öyle konuşma tamam mı oğlum benim?
"Lan demek kötüdür Yoongi, deme."
Burnunu çekerek söylediği cümle duvarın ardındaki çocuğun göz devirmesine neden olurken kafasını olumsuzca salladı Yoongi. Gerçekten de 21 yaşında mıydı?
"Senin bu tür kelimelerle bir sorunun falan mı var?"
Islak gözlerini kurutabilmek adına koluna silerken yanıtladı Taehyung Yoongi'yi.
"O tür kelimeler kötüdür. Nefret ederim..."
Yoongi gözlerini kapatıp ağrıyan başını ovuşturarak beyninde çınlayan soruyu sordu. Bir ihtimal bunun yanıtından korkuyor olabilir miydi?
"Eğer ben 'lan' kelimesinden daha kötüysem, benden de nefret eder misin Taehyung?"
__________
Taehyung karakterindeki masum çocuğun repliklerini ve düşüncelerini yazmak için falza kirliyim sanırım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
stupid // taegi✔
Fanfic~Tamamlandı "Başkalarının yanında soyunmak çok ayıp bir şeydir hyung." "Biz evliyiz aptal!" #1 - taegi