MAHKUM GELİN (TAMAMLANDI)

Bölüm.18

Canlarımmmm:)
Sonunda yeni bölümü yaza bildim çok şükür:) bildiğinüz üzre bazı sağlık sorunlarım vardı elhamdulillah hepsi geride kaldı artık ben ve bebeğim çok iyiyiz:)) hepinize ayrı ayrı çok çok çok teşekkür ederim bunca zaman sabırla beklediniz desteğinizi duanızı eksik etmediniz Allah hepinizden razı
olsun🙏
Hep aklımdaydı yeni bölüm yazmak sizleri beklettiğim için utanıyordum hatta. Kitabı silneyi bile düşündüm bazen sonra dedim onlar okadar beklerken sabırla dua ederken benim ve bebeğim için nasıl silerim final yazmadan içim rahat etmezdi sonunda toparlandım ve telefonu elime alıp hemen yazmaya başladım bundan sonra yeni bölümler her hafta gelecek canlarım hatta elimden geldiği kadar hafta içi de yazıp yayınlicam neyse çok konuştum:)

sizi çok seviyorum💕

En güzele emanetsiniz🙏

Keyifli okumalar☺
******

Bedirhan

"Haydi Arslan Seyitoğlu Abim'de yarım bıraktığın işi tamamla vur beni"dedim dişlerimin arasından konuşarak

Arslan silahını daha sıkı tutarak
"Abin benim sevdiğimi elimden almaya çalıştı o namus yoksunu Abin hak etti başına gelen herşeyi.
Şimdi sende can bildiğim'in canını yaktın sende başına gelenleri hak ediyorsun. sen gebereceksin benide yaşatmazlar zaten.

Ama kardeşimi kurtarmış olacağım ikimizin'de ölümü hayırlı olacak Bedirhan ağa"diyerek silahı alnımdan çekip kalbime bastırdı başını dikleştirdi ve tetiğe bastı.

O anda İkra beni itip önüme geçti ve kurşun ona isabet etti.
Olanları algılamaya çalışıyordum ama kımıldayamıyordum donup kalmıştım İkra kollarıma yığıldığı zaman olanları idrak edebildim İkra'yı kollarıma alıp olduğum yere çöktüm.
Tepki veremiyordum hala İkra canını hiçe sayıp önüme atılmıştı. şu an kollarımdaydı bense öylece kolarımda kanlar içinde yatan kıza bakıyordum.

İkra'nın Annesi'nin attığı çığlıkla olduğum şoktan çıktım ve İkra'nın yüzünü avuçladım "neden yaptın bunu güzelim ha? neden?"dedim sesim titriyordu onu kaybetmek üzereydim kurşun sol gögsüne isabet etmişti.

Başını kaldırıp Arslan'a bakıp zorlukla konuştu "Abim' Abim için"

Başımı kaldırıp Arslan'a baktım silah elinde hala olduğu yerde duruyordu.

Tekrar İkra'ya baktım kendinden geçmişti. Alnından öpüp "bir şey olmayacak sana buna izin vermem duyuyormusun beni İkra ha? sana bir şey olmasına izin vermicem"dedim ve onu kucağıma alıp ayağa kalktım ve Yakup'a Bağırdım "ne duruyorsun arabayı getir"

Arslan hala olduğu yerde duruyordu Annesi Ablası feryat ederken Arslan hala şoktaydı. Ama bunu ona ödetecektim İkra'ya bir şey olursa yakardım Urfa'nın dört bir yanını.

*******

Saatlerdir lanet olası ameliyathane'nin kapısında bekliyordum hiç kimse bir şey söylemiyordu haberi alan hastaneye koşmuştu herkes bir şey soruyordu tek kelime bile etmemiştim.

Aklımda kalbimde tek bir şey vardı
O iyimiydi? İkra nasıldı? Neden hiç kimse bir şey söylemiyordu çıldıracak gibi hissediyordum saçlarımı ellerimin arasına alıp gözlerimi kapattım.

Her gözlerimi kapattığımda olduğu gibi yine onun yüzü geldi karşıma.
Onu ilk gördüğüm gün ne kadar da mutluydu o gülen yüzünü biz soldurmuştuk el birligiyle yetmezmiş gibi birde canıyla uğraşıyordu şimdi.
Derin bir "of" çekip gözlerimi açtım

Yakup elinde çay'la yanıma gelerek "bir çay iç kafanı topla kardeşim"dedi ve çayı bana uzattı.

Çaresizce Yakup'a bakıp "ona bir şey olmaz değil mi"diye sordum