MAHKUM GELİN (TAMAMLANDI)

Bölüm.4

İkra

Beynim yorgun.
Kalbim yorgun.
Bedenim yorgun.
Beynimin içinde öyle soğuk rüzgarlar esiyor'ki bu aralar
Kalbim bile üşüyor artık.
Bedenim okadar aciz'ki direnmek neredeyse imkansız.
Herşeyden gitmek istiyorum
Beynimi' kalbimi' bedenimi terkedip gitmek istiyorum.

*****

Kaybolduğum karanlıkta yok olmak istesemde istemeden gözlerimi dünyanın sahte aydınlığına açtım

"İyimisiniz"
Sesin geldiği yöne başımı çevirdiğim de bana gülümseyerek bakan hemşire'yi gördüm. Gülümseyerek başımı sağa sola salladım.

Oda aynı şekilde gülümseyip "Ben yakınlarınıza haber vereyim"diyip odadan çıktı.

Yaşadıklarımı unutmak istercesine Gözlerimi kapattım herşey okadar acımasızca gelmiştiki başıma hala inanamıyordum belki rüyaydı belki uyanamadığım bir kabustu. Kabusun bitmesini umut ederek gözlerimi açtım hala aynı yerdeydim tekrar gözlerimi kapatıp dua ettim "Allahım ne olur bu kabus bitsin artık"

O anda kapı açıldı gözlerimi açıp kapıya baktım Annem Ablam Abim hepsi buradaydı bir tek Babam yoktu
Hüzünle nefes alıp verdim

Annem baş ucumda durup saçlarımdan öpüp
"İyimisin yavrum"dedi
İyiyim anlamında başımı sallayıp
"Herşeyin suçlusu ben mişim gibi Babam gelmedi değilmi anne?"diyip yüzümü diğer tarafa çevirdim gözlerim dolmuştu böyle aciz görünmekten nefret ediyordum

Annem saçlarımı okşayarak cevap verdi "olurmu hiç güzel kızım Baban az önce gitti ben eve zorla gönderdim hasta biliyorsun. dünden belli hastanede başından ayrılmadı"

Gözümden akan bir damla yaşı silip Anneme baktım "ben Babamı tanıyorum Anne yalan söylemene gerek yok"

Ablam elimi tutarak gözlerimin içine baktı "senin hiç bir suçun yok güzel kardeşim"diyip elimi öptü

O sırada kapı açıldı "İkra hanım kendine gelmiş"diyerek bize doğru gelen doktora bakıp içimden "okadar kendimdeyim ki ben bile şaşırıyorum bu kadar kendimde olmaya"dedim

Annem doktora bakıp "sonuçlar nasıl doktor bey"diyip bana döndü tekrar konuşmaya başladı "inşallah kötü bir şeyi yoktur"

Doktor gülümseyerek "Her hangi bir sağlık sorunu yok bütün tahlil sonuçlarını inceledim. sadece kan değerleri biraz düşük kısa bir süre ilaç kullanılırsa eski haline gelecektir. sadece Açlıktan bayılmış korkulacak bir şey yok"
Diyip bana bakıp konuşmaya devam etti "kaç gün yemek yemedin sen?"

Annem söze girerek "iki haftadan fazla oldu doğru düzgün bir şey yemiyor üç gündür de ağzına bir lokma almadı"

Doktor Anneme dönüp "ben vitamin ve kan ilaçları yazdım düzenli kullansın on gün sonra tekrar gelin bu ilaçları üç ay kullandıktan sonra bir sorun kalmicaktır ama üç ay sonra tekrar tahliller yaptırmanız gerekiyor"

*******

Bedirhan

İçimde öfkeden başka hiç bir duygu barındırmıyordum artık.
Kin. öfke. nefret. intikam hırsı bütün hücrelerime işlemişti
O Arslan itini parçalara ayırsamda içimdeki öfkeyi dindiremezdim

O gece Abimle aralarında neler geçmişti bilmiyordum bir kaç adamın tarla için tartıştıklarını söylemelerine inanıp susacak değildim günlerce soruşturdum Harran da ne kadar adam varsa tek tek çekip konuştum araştırdım peşini bırakmadım ve sonunda Arslan denen itin Abimi bir kız için vurduğunu öğrendim şimdi bu kızın kim olduğunu bulmaya çalışıyordum ama kız sanki yok olmuştu günlerdir hiç bir şey öğrenememiştim hakkında kimdi bu kız Abim le ne ilgisi vardı Abim bir kız için kavga edecek biri değildi o Korkmaz aşiretinin ağa'sıydı istediği kızı çekip alacak güce sahipken neden kavga etsinki? Bu sorular beynimi kemiriyordu