BELİRSİZ KURTULUŞ

5. Bölüm

Huzuru hissetmek...

Huzurla uyanmak ve aldığı her nefesin rahatlığının farkında olmak...

Birgün bu kelimelerin anlamını derince yaşayarak anlayacağını hiç sanmamıştı. Öyle ya böyle bir şey yaşayacağını da hiç ummamıştı.

Sadece başarılı bir şekilde verdiği sınavların sevinciyle evine gitmeyi planlıyordu. İnşallah bile dememişti, eve gideceğinden o kadar emindi ya! Nereden bilebilirdi ki sadece küçük! bir merakın başına bunca şey açacağını..

Zehra açmış olduğu gözlerini tavana dikmişti. Yalnız bir terslik vardı. Tavan yerine gördüğü şey, tepesinde ki demirlerdi.

Demirin üstünde ki beyaz kumaşı destekler nitelikteydi.

Biraz etrafına bakındığında bir sonuca vardı. Doğru ya, üstünde ranza vardı.

Huzurla gözlerini açmıştı ama aklını hala toplayamamıştı .

'Bismillah' diyerek bir nefes verdi.

En çok yapmak istediği şeyi düşündü. Uzun zamandır namaz kılmamıştı. Ama üstünde ki elbiseler neredeyse kokuyordu. Sıkıntıyla bir nefes daha verdi. Şimdi nasıl namaz kılacaktı. En önemlisi de banyo bile yapamazdı. Bu kadar erkeğin bulunduğu bir ortam ister istemez onu geriyordu.

Yatağında doğrulup, ayaklarını yataktan aşağıya sarkıttı.

Böyle durmanın faydası olmayacağını düşündüğünden bir şekilde bir yerden başlamayı düşündü.

Önce kızları uyandırıp öyle dışarı çıkmayı düşündü. Ama kızların derinlerden gelen sesleri çok derin uyuduklarını acımasızca belli etti.

Dışarı çıksa yanlış anlaşılabilirdi. Hele hele bir adamla karşı karşıya gelmeyi hiç istemezdi.

Ama lavaboyu kullanması gerekiyordu. Ayrıca abdest alabileceği bir müsait bir yeri de öğrenmesi gerekiyordu.

Acaba dün ki amca uyanmış mıdır?
dedi kendi kendine..

En sonunda karar verip dışarı çıkmaya yeltendi.

Kafasına son anda dank eden şeyle aniden durdu. Üstü başı dağılmış, büyük olasılıkla başörtüm de yanlara kaymıştır diye düşündü.

"Eh be Zehra iyice saldın sende kendini. Nerde kaldı senin haya, edebin?" dedi kendi kendine..

Kapıya yaklaşıp kapının üstünde ki anahtarı çevirdi. Kilitlendiğini teyit etmek için de kolu aşağı çekti. Derin bir nefes alıp başörtüsünü çözmeye başladı.

Allah'tan iğneler o kadar aksiyona rağmen çıkmadı diye düşündü. Allah ona bu karmaşık ve günahlarla dolu olaylar da öyle yardım etmişti ki.. bir kez daha Rabbi'ne şükretti.

Üstünü düzeltip başörtüsünü sıkı bir şekilde tekrar bağladı.

Yapacağı şeyin doğruluğunu kendi içinde tartışmaya başladı. Ya dışarı çıkarsa uygun görülmezse, ya başka bir gözle ona bakılıp, hakkında yanlış düşüncelere kapılırsa...

Odanın içinde volta atmaya başlamıştı bile. Elini çenesine koyup üst ranzalarda yatan kızlara baktı.

" Şunlara bak insan bulunduğu yeri merak etmez mi? Ya tamam bende uykuyu seviyorum ama böyle bir zamanda da kış uykusuna yatılmaz ki arkadaş" diye  hayıflandı.

Kızlardan hayır gelmeyeceğini anladığında tek başına çıkmaya karar verdi. En azından o amca mutfaktadır diye düşündü. Çünkü gece çıkarken bir şeye ihtiyacınız olursa seni getirdiğim odanın ilerisinde sağa dönersen büyük bir mutfak göreceksin. Beni orada bulabilirsin diye eklemişti.