biz, sizin sevmedikleriniz|texting

1.2

Hazar: Keyifsiz görünüyorsun.

İz: Çünkü Tufe'yle buluşamıyoruz.

İz: Ve sen, beni görüyor musun?

Hazar: Kütüphanedeyiz İz.

Hazar: Herkese açık bir yer hani.

İz: Sizin gibilere değil üzgünüm.

İz: Sen buraya kesin kız tavlamaya gelmişsindir.

İz: Gürültücü kankaların nerede?

İz: Kız tavlayamam diye getiremedin mi?

Hazar: Ön yargılısın.

Hazar: Ders çalışmak için gelmediğimi nereden biliyorsun?

İz: Surat ifadenden bile belli.

İz: Ders çalışmadığının, buraya gelmenin farklı bir amacı olduğunun.

Hazar: Beni yargılamayı ne zaman bir kenara bırakacaksın?

İz: Onlar gibi olmadığına inanmadığım zaman.

İz: Ki onlar gibisin.

İz: Yani hiçbir zaman.

Hazar: Tutturmuşsun onlar gibisin diye.

İz: Öylesin çünkü, farkın yok.

Hazar: Sana göre herkes aynı.

Hazar: İnsanları bir değerlendirmeye sokuyorsun ama artık bunu bırakman gerekiyor.

İz: Hayır, ben böyle gayet iyiyim.

Hazar: Tekrar söylüyorum, ön yargıların seni mahveder.

Hazar: Güzel şeyleri kaçırırsın.

İz: O güzel şey sen misin?

İz: İnsanlara zarar veren, kininden önünü göremeyen, bencil pisliğin teki?

İz: Hiç sanmıyorum Hazar.

İz: En iyisi bırak, bunu başkası söylesin.

İz: Çünkü senin üstüne hiç yakışmıyor bunlar.