Yarın Ölmeden Önce

🔺️I🔻Mesaj

Multimedya-Esmira Göksun

Esmira

6 Ay Sonra(Günümüz)

Emin adımlarla okulun giriş kapısından girdiğim anda nedensiz bir şekilde tüm gözleri üzerimde hissettim. Sanki herkes her şeyi biliyordu.

Kimseye bir şey demek gelmiyordu içimden. İnsanlarla arama mesafe koydum. Dünyayla arama mesafe koydum. Kötü olan onlar olmasa bile onları suçlamak istedim. Bu savunma mekanizması sayesinde içimde suçluluk duygusu yokmuş gibi davrandım. Böyle yaparak yaşananları unuttum.

Nefesimi sessiz bir biçimde dışarı verip kafam aşağıda hızla okulun içine girdiğimde karşılaştığım fotoğrafla olduğum yerde kalakaldım.

'Huzur içinde yat Canselin Akpınar'

Öldüğü günü daha dün gibi hatırlıyordum. Daha doğrusu öldürüldüğü günü.

"Sen iyi misin ?" dedi aşına olduğum ses.

İç çektim, bakışlarımı tek bir saniye Canselinin fotoğrafından ayırmadan "Her şey aynı gibi olurda ama farklıymış gibi hissine hiç kapılır mısın ?" diye sordum sessimdeki zedelenmeyi engelemeye özen göstererek.

"Durumumu özetledin." diyip Şule ve yeni erkek arkadaşına baktı.

Her şey bir anda, hatta bir gecede tepe taklak olmuştu. Enes ve Şule ayrılmıştı, Andaç gitmişti ve hepimiz birbirimizden dahada uzaklaşmıştık.

İkimizde aynı anda yürümeye başladığımızda sessizliği ilk ben bozdum "Sizin tamamen bitti mi ?"

Neyden bahsettiğimi kolayca anlamıştı "Ona göre sadece ara verdik ve bugün tam beş ay oldu."

Mutsuzdu. Bu her halinden belliydi ve bunu dışa vurmaktan kaçmıyordu. Şule nasıldı bilmiyordum, dışardan bakıldığında mutlu gibi gözüksede toprağın altına gömdüğü çığlık atan küçük bir kız çocuğu olduğunu tahmin edebiliyordum.

Sormamam gerektiğini cevabımı aldıktan sonra fark etmiştim ve bu yüzden konuyu dağıttım "Baranla veya Dicleyle hiç konuştun mu ?"

"Hayır." sessi bana karşıda mesafeli gibiydi. "Andaç nerde ?" diye ani bir soru yöneltti.

"Bilmiyorum, aylardır onu görmedim."

Hep olduğu gibi ortalıklarda yoktu. Okula dönem başladığından beri hiç uğramamıştı ve basketbol takım kaptanı sanırım artık o olmayacaktı. Olmayışını fırsat bilen herkes koça yalakalık yapıyordu. Bu bana çok saçma gelsede insan oğlu bu kadar yapmacıktı işte. Bu yıl mezun olacaktık ve bir yıllık popülerite için ruhunu satacak insanlar görmüştüm.