Yarın Ölmeden Önce

🔺️IV🔻Plan

Multimedya-Enes Demirer

6 Ay Önce

Kafamdan geçen tonlarca fikir zihnimi zorlarken sakin olmayı kendime görev edindim. Ama ağzımda leş gibi kokan bir el, yüzüme bakan iğrenç bir herif ve boğazımda sivri bir cisim varken bu imkansız gibi bir şeydi.

Adamın gözlerinin içine bakamıyordum çünkü her baktığımda ölüm boğazımı sıkıyordu ve beni zorluyordu.

"Şimdi evime izinsiz girdiğiniz için siz aptal bücürleri ya polise vericem ki bunu istemiyorum yada öldürüp kafataslarınızı evimin duvarına asacağım ki şu an bunu canımdan çok istiyorum." dedi sadist bir şekilde.

Kendi canım bir yana. İçerdeki beş canı şuan kendimden çok önemsiyordum. Birinden birine bile bir şey olma ihtimali bana cesaret verirken dizimi kırıp tüm gücümle adamın kasığına tekme atıktan sonra canının yanmasını fırsat bilip onu ittirdim ve uzun koridorda koştum.

"Gitmemiz...gerek !" tüm gözler bana döndü "Evin... sahibi... adam... bana... bıçak... çekti." dedim nefes nefese.

"Hangi adam ne diyorsun sen ?" bana korkuyla bakan Dicleye cevap dahi vermeden "Hadi acele edelim." dedim bir yandan da arkama bakarken.

Adamın bize doğru zor bela yaklaştığını görünce adımlarım gerileyip Andaçın büyük bedeninim arkasını buldu.

Adam elinde çakıyla yaklaştığının da, koridora en yakın duran kişiyi "Şule dikkat et !" dememe kalmadan Şuleyi tutup kendine çevirdi.

O tarfa bakmaya cesaret bulamazken Enesin sessini duyuyordum "Bakın efendim, belliki sizin evinize izinsiz girdiğimiz için öfkelisiziniz ama merak etmeyin hiçbir eşyanıza dokunmadık sadece çok yağmur yağıyor ve bizim aracımız bozuldu ama şimdi kızı bırakırsanız gidebiliriz. " dedi sakinliğini korusada sessi korkukuydu.

"Kes sessini aptal !" diye bağırdı adam.

Andaç elini arkaya götürüp biraz uzaklaştırdığında kendimi birkaç adım geride Diclenin yanında bulmuştum. O an tüm olup bitenleri net görebiliyordum.

Her sey saniyler içinde oldu...

Mutfak kapısında ki Baran adamı tuttup arkaya doğru çektiğinde Andaç bıçak tutan elini Şulenin boğazından uzaklaştırıp eline aldı ve aynı anda Enes Şuleyi kendine çekmişti.

Adamla Andaç bıçağı birbirleri arasında çekiştirirken uzun sürmeden bıçak adamın karnına girdiğinde Andaç birkaç adım geriledi. Yüzünü görmüyordum ama geri kalan tüm yüzlerde birden fazla his vardı. Korku, endişe, çaresizlik...

Bedenimde bir uyuşma hissediyordum. Her an her şeyin düzeleceğini düşünürken birkaç saniye içinde daha kötü ne yaşayabilirim sorusuna, yanıt bulmadığım cevaplar aradım.