Tumutunog na ang bell nang lumabas sa faculty office si Oshema para pumunta sa kanyang klase. Habang naglalakad sa maluwang na pasilyo ay palakas ng palakas ang pamilyar na kabog ng kanyang dibdib.
Isang linggo na niyang iniiwasan si Joul at ang ganitong pakiramdam na para siyang panawan ng ulirat dahil sa kaba at pangamba ay buong linggo na rin niyang tinitiis pero hindi pa rin niya nagawang masanay.
Nagpapasalamat siya at naging abala ito sa pagbabasketball at sa trabaho nito kaya hindi yata nito gaanong napapansin ang pag-iwas niya.
May parating na invitational game ang team nito laban sa St. Andrews kaya puspusan ang pag-eensayo ng team nito. Ilang gabi siyang napuyat dahil sa kakaisip sa huling text nito noong araw ng exam. Kahit pa pwede namang may ibang kahulugan iyon at di katulad ng iniisip niya pero di pa rin niya magawang balewalain iyon. Rumors between him and Jinkee continue circulating around the campus though.
"Hindi ka pa ba papasok? Kanina ka pa nakatayo diyan sa tapat ng pinto. You're 15 minutes late already." Nanigas siya nang marinig ang boses na iyon. Di na niya kailangan lumingon para alamin kung sino ang nagsasalita.
It was him.
Medyo nakasilip ito sa kanya. His eyes are checking her out intently that it makes her heart thumps harder. Halos malalagot na ang kanyang paghinga. Mariin niyang kinagat ang labi at inangat ang kamay. Dinakma niya ang door knob. Pero humawak din ito doon. Nagtagpo ang mga kamay nila. Nangmanhid ang katawan niya sa biglang pagkalat ng kuryente. Mabilis niyang hinablot ang kamay mula sa pagkakahawak nito.
"Get a grip." He sounded upset. Nagtagis pa ito ng bagang bago binuksan ang pinto at pumasok.
Pinalipas muna niya ang iilang segundo bago sumunod rito. She held her ground and gained her composure back.
"Goodmorning, Miss Salcedo!" Bati ng kanyang mga estudyante.
"Goodmorning, everyone!" Ngumiti siya at taas-noong naglakad papunta sa kanyang desk. Agad niyang sinimulan ang klase at gaya ng mga nakaraang araw ay iniiwasan niyang tumingin sa gawi ni Joul. Naitawid niya ang mahigit isang oras nang hindi bumibigay.
But realization hit her really hard that she can't deny it anymore. She is falling for him. Her heart is badly aching for the things she hates to do. Ang sakit na nadarama niya kapag kasama niya si Joul ay hindi dahil ayaw niya sa binata kundi dahil masaya siya sa presensya nito.
Nagpatakan ang mga luha ni Oshema habang nakatingin sa bakanteng upuan ni Joul. Wala ng klase sa hapon dahil abala sa club meetings ang mga estudyante. Naiwan siyang mag-isa sa classroom at di siya makaalis dahil sa nararamdamang panghihina. Anong gagawin niya? How would she handle this feeling? Someone should tell her how before she went mad.
Wala sa sariling tumayo ang dalaga at naglakad patungo sa desk ni Joul. Pinalis niya ang mga luha at naupo sa silya ng lalaki habang banayad na hinahaplos ang ibabaw ng desk nito.
Binasag ng pagtunog ng kanyang cellphone ang tahimik niyang pagluha. It was Nancy calling her.
"Hello? Nancy?" Umahon siya mula sa upuan ni Yzack at naglakad pabalik sa kanyang desk.
"Oshi, umuwi ka muna. Wag mong takasan ang problema. Nandito sa bahay sina Rune at ang parents niya, gusto kang makausap. " Balita nito na lalo niyang ikinaiyak.
She's not fit here in the outside world. Naroon sa loob ng monasteryo ang lugar niya. Pero paano pa siya makababalik kung ngayon ang puso niya ay mayroon ng lamat at hindi na niya maibibigay ng buo sa Diyos?
"Sige, Nancy, uuwi ako." Hinamig niya ang sarili at lumapit sa bintana. Sinilip ang magugulong mga estudyante sa ibaba.
Kinagabihan ay dumating ang bayaw niyang si Edward para sunduin silang dalawa ni Vanessa. Mistulang may party sa bahay nila nang dumating sila. May buffet table sa open-garden kungsaan nakahain ang masaganang hapunan.
BINABASA MO ANG
RAGRANOK SERIES : BEAUTIFUL SCANDAL ✅
RomanceOn the night of her wedding, Oshema Yzabella woke up next to a man who is not her husband. Gumuho ang mundo niya lalo na nang matuklasan niya kung anong ginagawa ng kanyang asawa sa kabilang kwarto. Para pansamantalang makalimot, lumayo siya at nag...