Ayaklarımı periyodik bir şekilde üzerinde oturduğum dolaba vururken çıkan sese saçma bir reklam şarkısı ile eşlik ediyordum. Bodrumun toz kokan havasını olabildiğince içime çekmemeye çalışsam da şarkımı sekteye uğratan hafif öksürüklere engel olamamıştım. Öğle arasındaydık ve dersin başlamasına yarım saat kalmıştı. Bense bu beynimi dinlendirdiğimiz ender dakikaları, siyahlar içine bürünmem ürkünç olmama yetmiyormuş gibi bodrumun gölgelerine gizlenmiş, Özgür'ü beklemekle harcıyordum. Şahsen oturup onun bunun dedikodusunu yapacağım ve hayvan gibi tıkınacağım birisi olmadığından bu durumdan çokta rahatsız değildim.
Son gelişimde onu görmesem de hala buraya uğradığının dedikodularını duyuyor ve gerçeklik paylarını öğrenerek içimi rahatlatmaya çalışıyordum. Sessiz geçen bir on dakikanın ardından içim rahatlamaya başlamıştı ancak merdivene açılan boş koridordan gelen yankıları duymamla kaskatı kesildim. Çıkardığım tuhaf sesleri kestim ve gelen adım seslerine kulak kabarttım. Ancak bir kişiye aitti adım sesi. Ve oldukça tanıdıktı. Birkaç saniyenin ardından gelen naneyle karışık izmarit kokusuyla, toz kokusunun etkisiyle hapşırığımı durduramadım. Anında adım sesleri sustu.
"Kim var orada?" Özgür'ün pürüzlü sesini duyduğumda gülümsedim.
"Karıcığın!" Diye cevap verirken içimde kim olduğumu öğrenmek için üzerime atlamayacağının rahatlığı vardı.
"Ciddi misin?" Bezgin sesiyle kıkırdadığımda adımlarının sesi yaklaşmaya başladı. Gerilmeye başladım ancak burası gölgemi görse de tanıyamayacağı kadar karanlıktı ve elini uzatıp yakabileceği bir lamba yoktu. Cidden, burası neden vardı?
"Gerçeği daha fazla inkar edemezsin Özgür."
"Sesinden duyunca gerçekten deli olduğundan emin oldum, teşekkürler."
"Neden geldin buraya?" Diye sorduğumda sigaradan çektiği derin nefesin sesini duydum.
"Sigara molası." Sesinin uzaklığından ve belli belirsiz gölgesinden çaprazımdaki duvara yaslandığını anladım.
Sessiz kaldığımda devam etti. "Her an flaş açıp seni görebilirim biliyorsun değil mi?"
"Yapabileceğini biliyorum, yapmayacağını bildiğim gibi." Dediğimde sigaradan ikinci bir nefes çekti.
"Öyleyse cumartesi görüşmek üzere." Deyip izmariti yere attığına dair sesler çıkardı ve adımları geldiği yöne doğru uzaklaştı.
Yarın ki dövüşten bahsediyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UCUBE | Texting
ContoÖzgür'e mesaj atmıştım. Öylece. Birden. Gecenin bir vaktinde. Ve bu korkunç hatayı düzeltmemek için telefonumu kapatmış odanın uzak bir köşesine fırlatarak başımı geri yastığa koymuştum. İroni bu ya, yaptığım bu korkunç hata beni birkaç dakika içind...
